بعدی- شخصیت ها و مفاهیم بسیاری در اساطیر ایرانی وجود دارد که هر کدام کارکرد نمادین خاصی دارند. با این حال، همه مفاهیم اساطیر ایرانی را می توان به خوب و بد تقسیم کرد.
بر اساس گزارش فردا، خیر و شر دو مفهوم اساسی در اساطیر ایرانی هستند. جهان بر اثر تلاقی خیر و شر آفریده شده و سرانجام سرنوشت آن با نبرد این دو رقم می خورد.
داستان تضاد خیر و شر در اساطیر ایران باستان
به بیان ساده، آنگرمینو و سپنتا مینو در واقع همان خوب و بد هستند. سپنتامینو که از آن به عنوان روح سپنتا یا خرد سپنتا نیز یاد می شود، نماد خوبی و پاکی در جهان است. روبروی سپنتامینو آنگرمینو قرار دارد که در اساطیر ایرانی از آن به عنوان نیروی شیطانی یاد می شود.
اهورامزدا، ایزدان و امشاسپندان در جناح سپنتامینو و دیوها و اهریمن نیز در جناح آنگرمینو هستند. در باور زرتشتیان، انگرامینو و سپنتامینو هر دو از آفریده های اهورامزدا محسوب می شوند. سپنتا مینو روح همه خوبی هاست و آنگرمینو مالک و خالق تمام بدی های جهان است. اما هر دو در دین زروانی سرنوشت متفاوتی دارند.
در آیین زروان که در واقع انحراف از دین زرتشتی است، سپنتامینو را همان اهورامزدا می دانند و او را در کنار آنگرمینو یا اهریمن از فرزندان زروان می دانند. در آیین زروان، زروان که در واقع ایزد زمان است را ایزد خدایان می دانند.
زروان هزاران سال فداکاری کرد تا پسری داشته باشد. اما لحظه ای شک در دلش نشست و همین موضوع باعث شد دو نطفه در درونش بجوشد; یکی بذر ایمان و دیگری بذر شک. زروان قول داد قدرت دنیا را به فرزندی بسپارد که زودتر به دنیا بیاید. اهریمن که از وعده زروان آگاه بود شکمش را درید و پیش از اهورامزدا به دنیا آمد. زروان ناگزیر فرمانروایی جهان را به اهریمن داد و سپس فرمانروایی نیکوکاری را به اهورامزدا داد.
با این حال، چه از نظر دین زرتشتی یا زرتشتی، سرنوشت جهان در نهایت با برخورد نیروهای خیر و شر رقم خواهد خورد. بدیهی است که بر اساس وعده های اهورامزدا سرانجام خیر بر شر پیروز می شود و همه جهان آرام می گیرد.
