تیم ملی فوتبال عربستان برای هفتمین بار در تاریخ خود به مرحله نهایی جام جهانی صعود کرد. اما در مسیر این صعودها در چهار دوره ترجیح داده شد که «سبزها» با سرمربی متفاوتی نسبت به سرمربی مرحله مقدماتی راهی جام جهانی شوند. شاید در نگاه اول این تصمیم در جام جهانی 1994 با هدف بهبود عملکرد منطقی به نظر می رسید. زمانی که محمد الخراشی سرمربی موقت کشور در پایان مرحله انتخابی هدایت این تیم را برعهده گرفت. اما این رویکرد در جام جهانی 2006 و 2018 نتیجه معکوس داشت.
در روزهای اخیر بحث ها درباره آینده هروه رنار، سرمربی فرانسوی تیم ملی عربستان افزایش یافته است. آن هم پس از پایان رقابت های جام عرب که در قطر برگزار شد و طی آن «الاخدر» با شکست مقابل اردن در مرحله نیمه نهایی شانس قهرمانی را از دست داد.
به گفته منابع روزنامه الشرق الاوسط، رنار همچنان در حال ارزیابی فنی عمیق، آرام و دقیق است و نتیجه این ارزیابی ها قطعا یکی از این دو حالت خواهد بود: یا ادامه همکاری او با تیم ملی که گزینه احتمالی است و یا حذف او در صورتی که ثابت شود نتایج اخیر در جام جهانی 2026 حاکی از وجود مشکل جدی فنی در جام جهانی 2026 است که نیاز به راه حل جدی جام جهانی عربی دارد.
هروه رنار که اکنون با 66 بازی رکورددار بیشترین تعداد بازی به عنوان سرمربی تیم ملی عربستان در تاریخ این تیم است و با 5 بازی از ناصر الجوهر (61 بازی) پیشی گرفته است، دیگر تصویر درخشان گذشته را در عملکرد این تیم ارائه نمی دهد. در مجموع اولین دوره او با «الاخدر» بسیار موفقتر و قویتر از دوره فعلی او بود.
اگرچه صحبت در مورد جدایی رنار در شبکه های اجتماعی و رسانه ها منطقی به نظر می رسد اما قرارداد او تا سال 2027 و پس از جام جهانی اعتبار دارد. سوال اصلی این روزها این است که آیا رنار قبل از جام جهانی در مقابل موج درخواست اخراجش مقاومت خواهد کرد یا سرنوشتی مشابه گابریل کالدرون سرمربی سابق پرسپولیس خواهد داشت و قبل از رسیدن به جام جهانی برکنار می شود؟
چرا بحث جدایی رنار مطرح می شود؟
هروه رنار پس از ثبت دستاوردهای ماندگار به چهره ای محبوب و نمادین در میان هواداران تیم ملی عربستان تبدیل شد. بازگشت او به هدایت «الاخدر» به جای روبرتو مانچینی ایتالیایی برای خیلی ها مثل یک راه نجات امیدبخش بود. اما این بازگشت پس از جدایی داوطلبانه رنار در پایان جام جهانی 2022 برای هدایت تیم ملی زنان فرانسه، با شکاف هایی در روابط همراه شد.
رنار در ماموریت جدید خود موفق شد عربستان را به جام جهانی 2026 برساند که البته این صعود از طریق مرحله دوم و نه مستقیم انجام شد اما هدف نهایی محقق شد.
اما بحث جدایی او زمانی جدی شد که تیم ملی عربستان با هویتی کمتر تهاجمی و تا حدودی متزلزل ظاهر شد. قهرمانی جام خلیج فارس در کویت را از دست داد و مستقیم به جام جهانی صعود نکرد و از جام ملت های عرب کنار رفت. رقابتی که هم هواداران و هم بازیکنان آن را هدف مهمی می دانستند.
رنارد و برنامه ریزی مداوم برای جام جهانی
رنار و کادرش همچنان در حال کار بر روی برنامه های آماده سازی تیم ملی برای جام جهانی پیش رو هستند بدون اینکه به استعفا یا جدایی فکر کنند. با حضور در مسابقات مختلف و مشاهده بازیکنانی که ممکن است شانس حضور در هفتمین دوره جام جهانی عربستان را داشته باشند.
رنارد در 5 دسامبر پس از شرکت در مراسم قرعه کشی جام جهانی 2026، در مصاحبه ای اختصاصی با الشرق الاوسط گفت: “هنوز نمی دانیم. زمانی که تصویر بزرگ مشخص شد، آماده سازی همه جانبه را آغاز خواهیم کرد.”
ثبات یا تغییر؛ هدف عربستان در جام جهانی 2026 چیست؟
تجربیات گذشته تیم ملی عربستان نشان داده است که تغییر سرمربی اغلب نتایج ایده آلی را به همراه نداشته است. با این حال، تصمیم نهایی بر اساس اهداف عربستان سعودی در جام جهانی بعدی خواهد بود که با تیم های گسترده تری برگزار می شود: انتظارات چیست و آیا رنار می تواند آنها را برآورده کند یا خیر.
از منظر تاریخی، کاندیدو برزیلی در مقدماتی جام جهانی 1994 هدایت تیم را برعهده داشت، اما در آستانه بازی سرنوشت ساز از کنارش کنار رفت و محمد الخراشی جایگزین او شد. همان که با پیروزی تاریخی 4 بر 3 مقابل ایران برای اولین بار عربستان را به جام جهانی رساند. سپس برای آماده سازی، لئو بنهوکر هلندی به خدمت گرفته شد، اما دو ماه بعد اخراج شد و در نهایت خورخه سولاری آرژانتینی تیم را به مرحله یک هشتم نهایی رساند. دستاوردی که تکرار نشد.
در جام جهانی 1998 تیم ملی در مرحله مقدماتی با نلو وینگادا کار کرد اما در پایان مرحله دوم اخراج شد و اتو فیستر آلمانی جای او را گرفت. فیستر در 19 بازی از جمله جام کنفدراسیون ها و جام عرب هدایت تیم را برعهده داشت، اما در جام جهانی فرانسه کارلوس آلبرتو پریرا برزیلی سرمربی شد.
در جام جهانی 2002، صعود با اسلوبودان سانتراخ صربستانی آغاز شد و با ناصر الجوهر ادامه یافت. الجوهر این تیم را به جام جهانی رساند و آن را تا پایان مرحله گروهی رساند.
در راه رسیدن به جام جهانی 2006 ابتدا ناصر الجوهر سرمربی بود، سپس کالدرون آرژانتینی تیم را به جام جهانی رساند اما به دلیل کسب نتایج ضعیف در غرب آسیا از کار برکنار شد و پاکوتا برزیلی هدایت این تیم را در آلمان برعهده گرفت.
همین سناریو برای برت ون مارویک از هلند نیز تکرار شد. او عربستان را به جام جهانی 2018 هدایت کرد اما قبل از شروع مسابقات از کار اخراج شد و خوان آنتونیو پیتزی از اسپانیا جایگزین او شد. در جام جهانی 2022 اما شرایط متفاوت بود. هروه رنار برای اولین بار از ابتدای مرحله مقدماتی تا خود جام جهانی نیمکت نشین شد و با برتری زودهنگام این تیم را راهی قطر کرد و با پیروزی تاریخی مقابل آرژانتین یکی از بزرگترین شگفتی های تاریخ جام جهانی را رقم زد. بردی که فیفا از آن به عنوان یکی از بزرگترین شگفتی های تاریخ این رقابت ها یاد کرد.
