همزمان با افزایش تنش ها بین ایران و اسرائیل و گمانه زنی ها درباره احتمال درگیری دوباره، احتمال حمله آمریکا به ونزوئلا هر روز افزایش می یابد. با این حال، اگر واشنگتن در سال آینده درگیر جنگ پرهزینه با ونزوئلا شود، ممکن است قدرت کمتری برای حمایت از اسرائیل در درگیری احتمالی با ایران داشته باشد.
به گزارش یورونیوز به نقل از فوربس، با توجه به تلاش های تهران برای بازسازی برنامه موشکی خود، اسرائیل اکنون برنامه موشکی ایران را تهدیدی بزرگتر از برنامه هسته ای خود در کوتاه مدت و میان مدت می داند.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی روز دوشنبه تایید کرد که میخواهد در دیدار با دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا درباره ایران گفتوگو کند.
پیشتر ان بی سی نیوز گزارش داده بود که نتانیاهو قصد دارد در این نشست ضمن ابراز نگرانی اسرائیل از تلاش های تهران برای احیای برنامه موشکی خود، طرح هایی برای حمله به ایران ارائه کند.
اگرچه بنیامین نتانیاهو ممکن است بتواند حمایت ترامپ را برای کمپین پیشگیرانه علیه ایران قبل از تلاش های تهران برای بازسازی برنامه موشکی خود به دست آورد، اما اگر تنش های واشنگتن با کاراکاس در این مدت به یک جنگ تمام عیار با ونزوئلا تبدیل شود، این می تواند منابع نظامی آمریکا را تحت فشار قرار دهد. در نتیجه، آمریکا ممکن است مانند ماه ژوئن نتواند از اسرائیل در درگیری با ایران حمایت کند و از آن دفاع کند.
بر اساس این گزارش، هرگونه جنگ آمریکا در ونزوئلا با هدف سرنگونی نیکلاس مادورو، رئیس جمهور این کشور، می تواند به سرعت به باتلاقی بدل شود که بی شباهت به جنگ پرهزینه و بحث برانگیز عراق در سال های 2003 تا 2011 نیست.
تحلیلگران می گویند اگرچه پیروزی ایالات متحده در نبردهای متعارف علیه ونزوئلا تقریباً قطعی است، نیروهای آمریکایی ممکن است در نهایت درگیر کمپین های چند ساله علیه شبه نظامیان پراکنده ونزوئلا شوند. لازم به ذکر است که وسعت ونزوئلا دو برابر عراق است.
حتی در مرحله اولیه درگیری متعارف ایالات متحده و ونزوئلا ممکن است نیروی دریایی ایالات متحده از تعداد قابل توجهی موشک های کروز تاماهاوک و تعدادی موشک رهگیر پدافند هوایی SM-2، SM-3 و SM-6 پرتاب شده توسط ناوشکن با هدف فلج کردن ارتش ونزوئلا و مجبور کردن نیکلاس مادورو به عقب نشینی استفاده کند.
ایالات متحده از آغاز جنگ غزه در اکتبر 2023، مقادیر قابل توجهی از این موشک ها را در خاورمیانه استفاده کرده است.
بر اساس این گزارش، آمریکا در ژانویه 2024 تنها 80 موشک تاماهاوک را در حمله به حوثی ها پرتاب کرد، این در حالی است که در سال های اخیر تولید این موشک ها 55 تا 90 فروند در سال بوده است.
نیروی دریایی آمریکا همچنین از ابتدای جنگ غزه تا ژانویه 2025 از حداقل 120 موشک SM-2، 80 موشک SM-6، 20 موشک SM-3 و موشک های پیشرفته Sea Sparrow علیه پهپادها، موشک های کروز و بالستیک حوثی ها استفاده کرده است.
گروه نبرد ناو هواپیمابر دوایت آیزنهاور به تنهایی در طول استقرار 9 ماهه خود در خاورمیانه که در اواسط سال 2025 به پایان رسید، 155 موشک استاندارد و 135 موشک تاماهاوک را علیه حوثی ها پرتاب کرد.
در عملیات «چکش نیمه شب» که به معنای حمله به تأسیسات هستهای ایران است، آمریکا با 30 موشک «توماهاوک» تأسیسات هستهای اصفهان را هدف قرار داد. بر اساس برآوردها، در طول جنگ 12 روزه، آمریکا 80 موشک رهگیر SM-3 و 150 موشک رهگیر تاد علیه پهپادها و موشک های ایرانی شلیک کرد. هزینه هر یک از موشک های رهگیر «وزغ» که از پیشرفته ترین موشک های رهگیر در کل زرادخانه آمریکاست، حدود 10 میلیون دلار است.
اسرائیل در این جنگ نیز از تعداد قابل توجهی موشک رهگیر «پیکان 3» که گران ترین و پیشرفته ترین سامانه پدافند هوایی این کشور است، استفاده کرد.
تصمیم دونالد ترامپ برای فرستادن ناو هواپیمابر یو اس اس جرالد فورد، پیشرفته ترین ناو هواپیمابر نیروی دریایی آمریکا، از دریای مدیترانه به آمریکای جنوبی در ماه اکتبر به این معناست که اکنون هیچ ناو هواپیمابری مستقر در خاورمیانه وجود ندارد. این در حالی است که تا همین اواخر حتی دو گروه جنگی از ناوهای هواپیمابر آمریکایی به طور همزمان در منطقه مستقر بودند و مأموریت آنها اغلب تمدید می شد. این اقدام آقای ترامپ نیز نشان می دهد که تنش ها با ونزوئلا در ماه های اخیر چقدر جدی شده است.
بر اساس این گزارش، در صورت شروع جنگ در دریای کارائیب، توانایی ارتش آمریکا برای استقرار سریع و گسترده تجهیزات هوایی و دریایی در خاورمیانه در صورت شعله ور شدن مجدد جنگ بین اسرائیل ممکن است کاهش یابد. این ممکن است به نفع ایران باشد اگر به این معنی باشد که پدافند هوایی آمریکا، به ویژه موشک های استاندارد دریایی، کمتر در منطقه موجود است و لایه دفاعی خارجی که علاوه بر گنبد آهنین اسرائیل در خدمت بود، ضعیف شده است.
همچنین اگر به دلیل یک اشتباه محاسباتی مهلک، هر یک از طرفین به این نتیجه برسند که برای جلوگیری از جنگ پرهزینه باید یک حمله پیشگیرانه انجام دهند، کاهش حضور نیروهای آمریکایی در منطقه می تواند برای اسرائیل دردسرساز شود.
هر اتفاقی که بیفتد، خطر جنگ های همزمان در خاورمیانه و آمریکای جنوبی در سال 2026 را نمی توان به سادگی نادیده گرفت. چنین رویدادی می تواند ابعاد جهانی داشته باشد.
