اکونومیست نوشت: «هرکسی که دائماً آنلاین نیست، احتمالاً در دنبال کردن حاشیههای Americafast مشکل دارد.» نقطه عطف ایالات متحده آمریکا، یک سازمان محافظه کار جوانان که توسط چارلی کرک تأسیس شده است، این کنفرانس را هر ماه دسامبر در فینیکس برگزار می کند. در جریان رویداد امسال، بزرگترین تأثیرگذاران این جنبش زنده شدند: بر سر اسرائیل. بسترسازی برای یهودی ستیزی و نظریه پردازان توطئه؛ جزئیات قتل کرک در محوطه دانشگاهی در یوتا؛ و تعاریف مختلف از معنای “آمریکایی” بودن. تصویر کلی، تنها سه ماه پس از مرگ کرک، تصویری از تفرقه است.
به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»، در ادامه این مطلب آمده است: فشار بر مگا ماه هاست که افزایش یافته است; این فشار با قتل کرک و رسیدگی دولت ترامپ به پرونده اپشتین تسریع شد. این اختلافات ممکن است در میان نخبگان رسانهای ماگا – گروهی که در اپوزیسیون راحتتر از قدرت، راحتتر به نظر برسد. اما این درگیریها همچنین نبرد گستردهتری را در حزب جمهوریخواه نشان میدهد. همانطور که سمت راست شروع به نگاه کردن به پست آقای می کند. در دوران ترامپ و بحث در مورد آینده حزب، آنها بر سر اینکه چادر محافظه کاری چقدر باید بزرگ باشد دعوا می کنند.
دو مبارزه متفاوت را در دنیای اینفلوئنسرهای محافظه کار در نظر بگیرید. پس از قتل کرک، پادکست راستگرای Candace Owens تئوری های توطئه در مورد مرگ کرک منتشر کرد. او لژیون خارجی فرانسه، هواپیماهای مصری و حتی کارکنان مرکز آموزشی را درگیر کرده است. اریکا کرک (تصویر بالا)، بیوه چارلی و رئیس جدید Turning Point، از او خواست که از انتشار این دروغ ها دست بردارد. فایده ای نداشت اونز در جشنواره آمریکا حضور نداشت، اما نام او بر لبان همه بود. بن شاپیرو، یکی از بنیانگذاران The Daily Wire (یکی از رسانه های محافظه کار)، گفت: “کسانی که از محکوم کردن حملات واقعاً وحشیانه Candace خودداری می کنند – و برخی از آنها در اینجا صحبت می کنند – متهم به بزدلی هستند.” او به طور خاص تاکر کارلسن و مگین کلی را نام برد. دو تا از محبوب ترین میزبان های پادکست در مدار Maga.
مبارزه دوم نیز پای کارلسن را از وسط می کشد. کسی که اخیرا نیک فوئنتس را به برنامه خود دعوت کرده است. فوئنتس یک ناسیونالیست سفیدپوست شیفته هیتلری است که کرک مدتهاست سعی کرده او را در حاشیه جنبش محافظه کار نگه دارد. با این حال، او با پذیرش ایده هایی مانند نظریه «جایگزینی بزرگ» از سمت راست – از جمله خود کرک، نفوذ بیشتری به دست آورده است. نظریه ای که مدعی است نخبگان برای کاهش قدرت سفیدپوستان می خواهند مهاجرت را افزایش دهند. شاپیرو در سخنرانی خود در آمریکا فست، تمایل کارلسن و دیگران برای ایجاد بستری برای نژادپرستان و گسترش تفکر توطئه را محکوم کرد. این دعوا از دنیای تأثیرگذاران به سیاست جمهوریخواهان سرایت کرده است: دهها کارمند در بنیاد هریتیج، یک اندیشکده، پس از دفاع رئیسشان از مصاحبه دوستانه کارلسن با فوئنتس، استعفا دادند.
جی دی ونس، وارث ظاهری ترامپ و دوست کرک، در کنفرانس 21 دسامبر پس از اینکه دیگر سخنرانان به شکاف ها اشاره کردند، سخنرانی کرد. به نظر میرسید که معاون رئیسجمهور به این نکته اشاره کرد که جنبش محافظهکار میتواند شامل افرادی مانند اوونز و فوئنتس نیز باشد. او از انتقاد از نژادپرستی و یهودستیزی در میان ستارگان در حال ظهور جنبش خودداری کرد. او خطاب به جمعیت گفت: «من لیستی از محافظه کاران نیاوردم که آن را محکوم یا از سکو حذف کنم. با این حال، او چند روز پیش به UnHerd گفت که یهودی ستیزی “در جنبش محافظه کار جایی ندارد” و فوئنتس می تواند “گم شود”. شاید ونس فکر کرده بود که بهتر است “گروپرها” – هواداران فوئنتس – را در جشنواره آمریکا فستیوال توهین نکند، مبادا تعداد کمی از آنها در میان جمعیت باشند.
از بسیاری جهات، کنفرانس مراسم معارفه ونس بود. خانم کرک از او برای ریاست جمهوری سال 2028 حمایت کرد و سخنرانان و شرکت کنندگان همگی این ایده او را تکرار کردند – ایده ای که او در کنوانسیون ملی جمهوری خواهان در سال گذشته مطرح کرد – که آمریکا یک “وطن” است نه یک “مفهوم”.
دونالد ترامپ جونیور گفت: «ما درگیر یک بحث واقعی در مورد اینکه آمریکا چیست و چیستیم.» وی ادامه داد: “آمریکا فقط یک ایده نیست، بلکه مکانی است با مرزها، با زمین، با تاریخ و میدان های جنگ. عده کمی با این موضوع مخالفت می کنند، اما کسانی که به رمزهای ماگا آگاه هستند، یک اشاره را تشخیص می دهند: این تصور که برخی آمریکایی تر از دیگران هستند.
ویوک راماسوامی، کاندیدای سابق ریاست جمهوری که اکنون برای فرمانداری اوهایو نامزد می شود، تلاش کرد از تعریف جامع تری از هویت آمریکایی دفاع کند – تعریفی آرمانگرا که مهاجران قانونی را جویندگان رویای آمریکایی می داند و «محافظه کاری دلسوزانه» جورج دبلیو بوش را به یاد می آورد. او صدایی تنها بود.
ونس و کارلسن، همراه با استیو بنن، دستیار سابق ترامپ، از محافظه کاران خواستند تا بر “دشمن واقعی” خود (“چپ رادیکال”) تمرکز کنند و استدلال کردند که اتحاد زیر پرچم “اول آمریکا” امکان پذیر است. اینجا جای تردید است. در سالن نمایشگاه Americafest، سکویی وجود داشت که پادکسترها در آن پرسش و پاسخ برگزار می کردند. اعضای ThoughtCrime – نمایشی که کرک و سایر تأثیرگذاران راستگرا تأسیس کردند – از جمعیت پرسیدند که آیا به “آمریکا اول و تنها آمریکا” یا “اول آمریکا” با برخی اتحادها با متحدان اعتقاد دارند. جمعیت تقسیم شد.
بسیاری از شرکت کنندگان معتقد بودند که درگیری بین قهرمانان Magaishan نتیجه خلاء قدرتی است که پس از قتل در یوتا ایجاد شد. نظرات کرک بحث برانگیز بود و با حرکت حزب جمهوری خواه بیشتر به سمت راست، افراطی تر شده بود. اما در میان محافظه کاران، او شخصیتی وحدت بخش و الهام بخش به حساب می آمد. ریک ریچاردز، یک شهروند 63 ساله آریزونی که برای دومین بار در جشنواره آمریکا شرکت می کرد، امیدوار بود که خانم کرک به یک صدا پیشرو تبدیل شود. تا کنون، او در تبلیغ ارزشهای سنتی خانوادگی و دینداری راحتتر از اینکه یک دلال قدرت سیاسی باشد، احساس راحتی میکند. این در حالی است که تنها چند ماه از مرگ همسرش می گذرد و او سکان هدایت Training Point را به دست گرفت.
این درگیری ها همچنین کشش گرانشی اکوسیستم رسانه ای قدرتمند جناح راست را نشان می دهد. شان مایلز، جوانی 18 ساله که فصل عطف را در دبیرستان خود در ایلینوی آغاز کرد، این شکاف را به یک “جنگ داخلی” تشبیه کرد، اما اذعان کرد که محرک های اصلی سرگرمی ها هستند. او میگوید: «آنها سعی میکنند عصبانی باشند، زیرا این چیزی است که لایک میگیرد. این چیزی است که بازدید را به ارمغان میآورد».
