بعدی- آشپزخانه به عنوان پر استفاده ترین فضا در خانه، بیش از هر جای دیگری در معرض بی نظمی است، اما به گفته کارشناسان، رعایت چند اصل کلیدی می تواند این فضا را به محیطی منظم، کارآمد و بدون استرس تبدیل کند.
به گزارش به گزارش میهن تجارت به نقل از ریل سیمپل دور از انتظار نیست که آشپزخانه یکی از سخت ترین قسمت های خانه برای نظم دادن است. زیرا یکی از پرکاربردترین فضاهای خانه نیز می باشد. آشپزخانه فقط مکانی برای آشپزی نیست. این فضا اغلب نقش محل کار، محل تجمع اعضای خانواده و حتی مرکز فرماندهی خانه را ایفا می کند. به همین دلیل، اگر به طور مداوم مورد توجه قرار نگیرد، به هم ریختگی می تواند خیلی سریع از کنترل خارج شود.
با این حال، در دل این هرج و مرج ظاهری، نظمی نهفته است. نظمی که صاحبان آشپزخانه های مرتب به خوبی می دانند. برای کشف این فرمول، از چند سازماندهنده حرفهای پرسیده شد که آشپزخانههای رایج چه ویژگیهایی دارند. پاسخ ها ترکیبی از واضح و روشنگر بود. نکات ساده اما موثری که در ادامه مورد بحث قرار خواهند گرفت.
مراسم خاص برای مرتب سازی
یک آشپزخانه بدون شلوغی تصادفی اتفاق نمی افتد و حتی پیشرفته ترین سازمان دهندگان کابینت نیز به تنهایی معجزه نمی کنند. همه چیز با طرز فکر شروع می شود، و به گفته مونیکا فی، متخصص بی نظمی و سازمان دهنده حرفه ای، داشتن یک روال کلیدی است.
او می گوید: «من همیشه می گویم روال تلاقی عادت و روحیه است. در عمل، این به معنای انجام کارهای نظافتی به ترتیب خاص و تکراری، روز به روز است. مهم این است که این دستور باید شهودی و منطقی باشد. به عنوان مثال، ماشین ظرفشویی را در ابتدای روز خالی کنید تا ظروف کثیف در سینک انباشته نشوند، یا در پایان روز سطح کابینت ها را تمیز کنید. همین منطق در مورد وظایف هفتگی یا ماهانه صدق می کند. مانند چک کردن یخچال و دور ریختن مواد غذایی تاریخ مصرف گذشته.
فی تأکید می کند: «زمانی که روال مشخصی وجود نداشته باشد و نظافت به صورت پراکنده انجام شود، شکاف های بزرگی در نظم و ترتیب ثابت آشپزخانه وجود دارد. او همچنین توصیه می کند که اگر روال فعلی شما ساده یا کاربردی نیست از تغییر نترسید. تنظیم زمانهای خاص، در نظر گرفتن پاداشهای کوچک پس از انجام وظایف، درگیر کردن سایر اعضای خانواده و حتی استفاده از یادآورهای دیجیتال میتواند به ایجاد یک عادت پایدار کمک کند.
حداقل وسایل روی پیشخوان آشپزخانه
دانیکا اور توضیح می دهد که کابینت های شلوغ نه تنها ظاهر آشپزخانه را به هم می زند، بلکه تحریک بصری را نیز افزایش می دهد. عاملی که می تواند سطح هورمون کورتیزول را بالا ببرد و به عبارت ساده استرس زا باشد. او میگوید پیشخوانهای مرتب معمولاً فقط شامل اقلامی هستند که حداقل پنج روز از هفت روز استفاده میشوند، همراه با چند اقلام تزئینی و نه بیشتر.
به عبارت دیگر، تختههای برش، جا قاشقها یا کتابهای آشپزی باید دور از چشم باشند. آشپزخانه باید فضای کافی برای پخت و پز و حرکت داشته باشد. یعنی نامه ها، تکالیف، وسایل ورزشی و هر چیزی که اعضای خانواده به طور موقت روی کابینت یا کف آشپزخانه می گذارند، جایی در این فضا ندارند.
ایجاد “منطقه” یا مرزهای خاص
کریستی پری معتقد است که وسایل آشپزخانه باید در کشوها، کابینت ها و انباری دسته بندی شوند تا در زمان آشپزی، پختن غذا یا چیدن میز نیازی به جستجوی بی هدف نباشد. او این گروه بندی ها را “منطقه ها” یا مناطق عملکردی می نامد.
به عنوان مثال، در خانه شخصی که زیاد نان می پزد، می توان یک منطقه پخت اختصاصی ایجاد کرد که شامل ابزار، سینی و کاسه مخلوط می شود. یا یک ایستگاه قهوه که در آن لیوان ها، قهوه ساز، کپسول ها، شکر و شربت ها همه در یک مکان متمرکز شده اند. این احتمال به هم ریختگی را کاهش می دهد، اگرچه Orr خاطرنشان می کند که داشتن فضای ذخیره سازی کافی و استفاده از سازمان دهنده ها نیز بخش مهمی از معادله است.
ابزارهای غیر ضروری را حذف کنید
به گفته مونیکا فی، افراد واقعاً سازمان یافته برای وسایل خود ارزش قائل هستند و آگاهی روشنی از آنچه واقعاً استفاده می کنند دارند. این ممکن است به معنای نگهداری وسایل کمتر باشد، اما در عوض لوازم باکیفیت یا اقلام ارثی که هنوز کاربرد فعال و احساسی در آشپزخانه دارند.
کریستی پری توصیه می کند که هر از چند گاهی آشپزخانه را “به هم ریخته” کنید. او میگوید: «پاپها، ملاقهها و وسایلی را که بهندرت استفاده میکنید یا هرگز استفاده نمیکنید خلاص شوید و وقتی بچههایتان به خانه جدید نقل مکان میکنند یا به خیریه اهدا میکنند، آنها را به آنها بدهید». چه کسی واقعاً به سه دستگاه برش آووکادو یا پنج درب بازکن نیاز دارد؟
در نهایت، پری خاطرنشان می کند که آشپزخانه و خانه به هم ریخته، بازتابی از یک ذهن به هم ریخته است. به گفته وی، مهمترین اصل این است: «وقتی خانه شما سامان یافته باشد، نظم بیشتری خواهید داشت».
