چرا برخی افراد تصمیم‌های نادرست را بارها تکرار می‌کنند؟

به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، انسان دائماً در معرض نشانه های دیداری و شنیداری محیط است و مغز بین این نشانه ها و پیامدهای احتمالی آن در طول زمان ارتباط برقرار می کند. این فرآیند که “یادگیری انجمنی” نامیده می شود، به افراد کمک می کند سریعتر و کارآمدتر تصمیم بگیرند.

به عنوان مثال، یک مکان آشنا یا یک صدای خاص می تواند به عنوان سیگنال پاداش یا خطر عمل کند و رفتار فرد را هدایت کند، با این حال، تحقیقات جدید نشان می دهد که این مکانیسم برای همه افراد یکسان عمل نمی کند. در برخی افراد، به ویژه آنهایی که اعتیاد، اختلال وسواس فکری-اجباری یا اضطراب دارند، نشانه های محیطی نقش غالب تری در تصمیم گیری دارند. در این شرایط، فرد به جای تحلیل منطقی موقعیت جدید، بر الگوهای آموخته شده قبلی تکیه می کند. حتی اگر این الگوها دیگر موثر نباشند.

در همین راستا، جوزپه دیپولگرینو از دانشگاه بولونیا مطالعه ای را با تمرکز بر تصمیم گیری ناسازگار انجام داده است. تصمیماتی که با وجود پیامدهای منفی تکرار می شوند، نتایج این تحقیق که در مجله JNeurosci منتشر شده است، نشان می دهد که میزان وابستگی افراد به نشانه های محیطی به طور قابل توجهی متفاوت است، برخی افراد تصمیمات خود را به شدت بر اساس محرک های اطراف می گیرند، در حالی که گروهی دیگر کمتر تحت تأثیر این نشانه ها قرار می گیرند.

بخش مهمی از یافته‌ها مربوط به دشواری سازگاری در افراد «نشانه‌محور» است. هنگامی که معنای یک نشانه تغییر می کند و دیگر پاداش یا حتی خطرناک نیست، این افراد به چالش کشیده می شوند تا باورهای قبلی خود را اصلاح کنند. مغز آنها طوری واکنش نشان می دهد که گویی وضعیت ثابت مانده است. نتیجه چنین فرآیندی تداوم رفتارهای پرخطر و انتخاب های مضر در طول زمان است.

محققان بر این باورند که ترکیب حساسیت بالای فرد به نشانه های محیطی و ضعف در تجدید نظر در آموخته ها می تواند توضیحی برای تداوم الگوهای رفتاری ناسالم باشد. این الگوها در بسیاری از اختلالات روانی دیده می شود و شکستن آنها به راحتی امکان پذیر نیست. این تیم تحقیقاتی قصد دارد این مسیر را ادامه دهد و یادگیری تداعی را در جمعیت های بالینی بررسی کند تا مشخص شود که آیا افراد مبتلا به اعتیاد، اضطراب یا اختلالات وسواسی بیش از دیگران تحت تأثیر محرک های بینایی و شنیداری قرار می گیرند یا خیر. نتایج این مطالعات می‌تواند زمینه را برای طراحی روش‌های درمانی دقیق‌تر برای اصلاح الگوهای تصمیم‌گیری و کاهش رفتارهای پرخطر فراهم کند.