جگوارها به کایمن ها در آب یا سواحل رودخانه کمین می کنند و به جمجمه یا گردن آنها ضربه می زنند تا از درگیری طولانی مدت جلوگیری کنند.
این تصویر دیدنی بار دیگر قدرت پادشاه جنگل های آمریکای جنوبی، جگوار قدرتمند را نشان می دهد.
به گفته به گزارش میهن تجارت، این شکار خیره کننده نتیجه رفتار آموخته شده است، نه یک راز ذاتی. جگوارها این مهارت را با مشاهده مادران خود و تمرین از توله ها یاد می گیرند و ابتدا با کایمن های کوچکتر شکار را آغاز می کنند.
در منطقه پانتانال که کایمان ها به وفور یافت می شوند، این روش شکار نسل به نسل منتقل شده است.
جگوارها به کایمن ها در آب یا سواحل رودخانه کمین می کنند و به جمجمه یا گردن آنها ضربه می زنند تا از درگیری طولانی مدت جلوگیری کنند. اعتقاد بر این است که پس از ناپدید شدن پستانداران بزرگ در این منطقه در سال های دور، این مهارت در جگوارها تقویت شده و آنها را به شکار این خزندگان چابک سوق داده است.
نیروی نیش جگوار که به حدود 2000 پوند در اینچ مربع می رسد، متکی به جمجمه قوی و ماهیچه های فک بسیار قوی است. به گونه ای که نیش های تیز 5 سانتی متری آن می تواند جمجمه سخت کیمن را شکافته باشد. با استفاده از تکنیک بایت برش، جگوار دندان های بالایی خود را در سر طعمه فرو می برد تا به مغز یا ستون فقرات برسد و در عین حال، دندان های پایین استخوان را می شکند. اگر این اعتصاب به طور دقیق اجرا شود، کایمن در عرض چند ثانیه پایین میآید و هر مبارزهای را قبل از شروع مرحله دوم، جشن شکارچی، پایان میدهد.
