فیلم سینمایی «پرویز خان» به نویسندگی و کارگردانی علی ثقفی و تهیه کنندگی عطا پناهی، برشی از زندگی مرد اخلاقی فوتبال ایران است که با درایت و سختی توانسته تیم ملی را از بحران عبور دهد. این فیلم محصول سازمان هنری رسانه اوج است و سعید پورصمیمی در نقش مرحوم دهداری ایفای نقش کرده است.
به گزارش خبرآنلاین، شیدا دهداری، دختر پرویز دهداری که این روزها فیلم پدرش با عنوان «پرویز خان» روی اکران سینما می رود، می گوید: این فیلم را خیلی دوست دارم زیرا نشان می دهد پدرم چگونه با اقتدار، عشق زندگی می کرد. ، فداکاری و تمام وجود در آن مقطع و زمان باعث موفقیت تیم ملی فوتبال ایران می شود اما باید بگویم این فیلم اثری درباره شخصیت پدرم نیست، بلکه تصویری از تاریخ و لحظه ای از فوتبال کشور است. که مصادف است با دوران مربیگری پدرم، شیدا دهداری نیز در این گفتگو درباره خود و برادرش شاهین گفت که برادرش تا مقطع دیپلم در ایران بوده و سپس به آلمان رفته و به دلیل بیماری در آنجا مانده است. نیاز به جراحی
«پرویز خان» فیلمی درباره زندگی پدرتان و دوران فوتبالی شماست. چقدر این فیلم به زندگی شخصی و کاری پدرتان نزدیک است؟
راستش در زمان ساخت فیلم و در مراحل مختلف فیلمبرداری حضور پررنگی نداشتم. چون فکر می کردم فرصت زیادی وجود دارد، اما فیلم سریعتر از آنچه فکر می کردم ساخته شد. منتها در یکی دو جلسه که با دوستان صحبت می کردیم مرا راهنمایی کردند. می دانم که برای این فیلم تلاش های زیادی شده است و دوستان کار بسیار سختی انجام داده اند که نمی توان و نباید آن را نادیده گرفت. اما این را هم باید اعتراف کنم که در برخی موارد آنچه در فیلم بود هیچ مبنای واقعی نداشت.
با این حال همیشه وقتی فیلمی درباره زندگی یک چهره شناخته شده، سیاسی یا ورزشی و یا در حوزه های دیگر ساخته می شود، نقدهایی وجود دارد.
بله درست است. برخی از دوستان پدرم انتقاد کردند که شخصیت پرویز دهداری آنطور که در برخی صحنه ها نشان داده شده نیست. مثلاً پدرم در کنار زمین تند راه نمی رفت و فریاد نمی زد و اینها درست نبود. اما در کل نگاه عیب جویانه ای به این کار ندارم و تلاش هایی که برای آن انجام شده را در اولویت می بینم. می توانم بگویم این فیلم در واقع اثری درباره شخصیت مرحوم پدرم نیست، بلکه تصویری از تاریخ کشور است که مصادف با دوران مربیگری پدرم است.
آیا فیلم را در زمان اکران عمومی با تماشاگران دیده اید؟ در مورد بازخورد عمومی به ما بگویید.
تا به حال، من بازخورد منفی از اکران را ندیده ام و نشنیده ام. البته همانطور که گفتم برخی از دوستان انتقاداتی داشتند اما ظاهرا خروجی فیلم به دلم نشسته است و در این مدت بازخورد خوبی از مردم گرفته ام. به جز قسمت هایی که گفتم بقیه چیزها قابل قبول است، با توجه به اینکه آقای سعید پورصمیمی نه با فوتبال آشنا بود و نه با شخصیت پدرم، اما برای ایفای این نقش زحمت زیادی کشیده و تا حد زیادی ظرافت فضایل اخلاقی، مهربانی، فداکاری او، عشق به کار (هم به بچه های تیم و هم به جایگاه و موفقیت های کلی تیم ملی)، ملی گرایی و روحیه در میدان مسابقه نشان داده شد.
المیرا دهقان نقش شما را در این فیلم بازی کرد. از بازی او بگویید و اینکه آیا توانسته با این نقش کنار بیاید؟
خانم دهقان هم در ایفای این نقش زحمت زیادی کشیدند و تا حد زیادی موفق بودند. هر چند وقتی با عوامل فیلم صحبت کردیم، گفتم که خیلی اهل نمایش احساسات نیستم. اما ظاهراً شرایط فیلم و روایت تصویری ایجاب می کرد که این موارد تغییر یا اغراق شود، زیرا این اثر مستندی نیست که به صورت تصادفی اجرا شود و باید جاهایی جذابیت بصری و سینمایی داشته باشد. با همه اینها من فیلم «پرویز خان» را دوست دارم. زیرا نشان می دهد که چگونه پدر بدون توجه به سلامتی و بدون چشم انداز مالی و صرفاً به خاطر منافع ملی در آن زمان با اقتدار، عشق، فداکاری و تمام وجود کار می کند و باعث موفقیت تیم می شود.
مهمترین انتقادی که درباره فیلم شنیدید چه بود؟
مهمترین انتقاد به ظاهر پدرم بود و اینکه در آن زمان از آقای پورصمیمی در این نقش کوچکتر بودند. موضوع دیگر این بود که پدر به دلیل ویژگی های اخلاقی و شخصیتی هرگز به خانه بازیکنی با مختصات شخصیتی «موفق» برای التماس برای بازگشت او نمی رفت. البته بعدها کارگردان هم برایم توضیح داد که این حرکت از نگاه فراملی پدرم سرچشمه می گیرد که می خواستند ناسیونالیسم را حتی به قیمت پایمال شدن غرورشان پیاده کنند.
با توجه به اینکه در فیلم به ویژگی ها و ویژگی های رفتاری پرویز دهداری اشاره شده است، آیا الگوی رفتاری خاص دهداری در فوتبال در زندگی شخصی اش هم بوده است؟
برخی از افراد برای توصیف ویژگی های رفتاری یک دیکتاتور از کلمه “استبداد” استفاده می کنند که به نظر من کلمه درستی نیست. پرویز دهداری همیشه بر اصول سختگیرانه اخلاقی خود در زندگی اصرار داشت و البته تحمل این موضوع برای من و خانواده ام سخت بود. اما اصول درستی داشتند که دوست داشتند همیشه در زندگی ما پیاده شود، اصولی مثل اولویت دادن به دیگران نسبت به خودشان و بازی نکردن و خم نکردن به زور. به خاطر همین روحیه است که وقتی با شورشی علیه اصول خودشان (یعنی همان ماجرای استعفای دسته جمعی بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران) مواجه شدند، آن رفتارها و تصمیمات را اتخاذ کردند. البته همه این ایرادات مستقیماً به پدرم نبود و مشکلاتی بین بازیکنان تیم ملی و کل مدیریت وجود داشت و این را بارها از آقایانی که سرپرست فدراسیون و سایر سمت ها بودند شنیدم.
به عنوان دختر پرویز دهداری کدام سکانس فیلم «پرویزخان» را دوست داشتید؟
من همه سکانس ها را دوست داشتم. اما در سکانس پایانی و زمانی که با آرامش درونی همیشگی خود به خلوت می‌رسند و پس از پیروزی در کویت نفس عمیقی می‌کشند، با تمام وجود احساس کردم که چه بر سر پدر آمده است.
ساخت فیلم ها و حتی سریال های تلویزیونی درباره چهره های ملی به ویژه چهره های ورزشی بسیار کم اتفاق افتاده است. به نظر شما تولید و نمایش چنین فیلم هایی چقدر ضروری است؟
آنچه درست است و بسیار مهم است این است که تصویر زندگی شخصیت هایی مثل پدرم که کم هم نیستند ساخته شود. به دلیل شرایط امروز، فوتبال به پول تبدیل شده است و تمرکز روی پول باعث شده مسائل اخلاقی کمتر و کمتر اهمیت پیدا کند. چنین نگرشی انسان را به تمسخر اخلاق وا می دارد. در چنین شرایطی اینکه فردی مثل پدرم بابت کاری که برای تیم ملی انجام داده، ریالی دریافت نکرده است، مانند یک داستان و افسانه است و مردم را به فکر وا می دارد. جای دلسوزی و عشق و فداکاری و انسانیت چیست؟ به همین دلیل ساخت چنین آثاری از این نظر مهم است که مردم با این افراد و فضایل اخلاقی آنها آشنا شوند.
از شخصیت ها تا سکانس های ورزشی
ورزش دوستان همیشه دوست دارند فیلم شخصیت های مورد علاقه خود را روی پرده سینما ببینند، شاید در این سال ها فیلم های ورزشی ساخته شده باشد اما شخصیت های ورزشی به ندرت تبدیل به فیلم می شوند.
در بین رشته های ورزشی، فوتبال طرفداران زیادی دارد و فیلم های زیادی ساخته شده است که در آنها شخصیت های مرتبط با ورزش فوتبال و یا به تصویر کشیدن سکانس های فوتبال وجود دارد. از «هیچ» عبدالرضا کاهانی تا «یه حبه قند» مملو از لحظات نوستالژیک دوران خانوادگی است و یکی از سکانس های جذاب آن سکانس مربوط به شب قبل از مراسم عقد است. جایی که دامادهای خانواده ام دور هم جمع شدند و فوتبال اسپانیا و هلند را روی ال سی دی که هرمز آورده بود تماشا کردند و تخم مرغ شکستند! یا «عرق سرد» سهیل بیراگی به «تومان» داستان زندگی شخصیتی به نام داوود است که با شرط بندی روی اسب سواری و فوتبال سعی در ارتقای سطح زندگی خود دارد. بلیت را می برد و مسیر صد ساله را یک شبه طی می کند.
در برخورد با شخصیت های وزرشی در پرده ناکام ماند
اما شخصیت های ورزشی و پرداختن به زندگی شخصی و ورزشی آنها کمتر مورد توجه سینماگران قرار گرفته است. یکی از شخصیت های وزرشی غلامرضا تختی است که نام او به کارگردانی بهرام توکلی فیلمی شد. زمانی که بهرام توکلی به سراغ فیلم «غلامرضا تختی» رفت، خیلی ها فکر می کردند که این فیلم ممکن است مانند معدود فیلم های بیوگرافی ایرانی از آب دربیاید. به خصوص فیلم «جهان پهلوان تختی» به تهیه کنندگی مرحوم علی حاتمی و سپس بهروز افخمی پیش از این مورد توجه قرار نگرفته بود.
فیلم سینمایی «لاله» بر اساس زندگی لاله صدیق از قهرمانان اتومبیل رانی از دیگر فیلم هایی بود که ساخته و اکران شد. اما حواشی تولید این فیلم آنقدر زیاد بود که اکران آن چندان دیده نشد.
همچنین فیلم «بیرو» یکی از فیلم‌های سینمایی به کارگردانی مرتضی علی عباس میرزایی بر اساس زندگی علیرضا بیرانوند دروازه‌بان سرشناس پرسپولیس است. این فیلم زندگی این بازیکن را از دوران کودکی تا ورود به سطح حرفه ای فوتبال روایت می کند. البته می توان به فیلم «اوریکا» نیز اشاره کرد که برگرفته از الهام السادات اصغری شناگر زن ایرانی بود که توانست رکوردهای گینس را جابجا کند. ساخته شده.
حالا «پرویزخان» که برگرفته از زندگی پرویز دهداری است. باید دید این فیلم می تواند در سینما هم موفق باشد؟
