اجازه ندهید یک اعتراض صنفی درست، به مقوله‌ای امنیتی تبدیل شود

اجازه ندهید یک اعتراض صنفی درست، به مقوله‌ای امنیتی تبدیل شود

فتح الله جوادی در خبر نوشت: حتما خبر اعتراض دسته جمعی بازاریان را شنیده اید. اگرچه جامع نبود، اما مهم این است که ببینیم اصل اعتراض چیست؟ و باید فهمید و با آسیب شناسی و درک صحیح مواجه شد. کلیپ یک تاجر بازار را در فضای مجازی بشنویم تا با بخشی از مشکل آشنا شویم.

مردی با دوربین کنار مغازه اش که کرکره هایش نیمه پایین است صحبت می کند. ما مانده ایم چه کنیم؟ دلار از صبح 15000 تومان افزایش پیدا کرده جنسش که صبح فروختم 6 میلیون الان که میخوام بخرم و عوضش کنم 8 میلیون شده. یعنی کاری که انجام ندادم چیزی از دست ندادم. نفروشی بهتر است… بعد کرکره را پایین می کشد.

بحث بر سر این نیست که حتی با افزایش حداکثر ده درصدی قیمت دلار چگونه قیمت کالاها بیش از سی درصد افزایش یافته است… اغراق آمیز یا نه. و باز به این بحث نمی پردازیم که چرا و به چه دلیل با وجود اینکه سهم دلاری بسیاری از کالاها در محصول نهایی گاهی حتی کمتر از ده درصد است، چرا شیب قیمتی به همان نسبت قیمت دلار پیدا می کنند. و چرا کل اقتصاد کشور دلاری شده و با چه منطقی؟

اما نکته و نکته اصلی این است که تاجر بازار در این وضعیت مقصر نیست و اعتراض او نه به قصد براندازی و نه برهم زدن امنیت کشور است، بلکه درک و درک مدیران و مسئولان، مشکل بخشی از فعالان کسب و کار است که اتفاقاً هیچ مطالبه کاذبی ندارند و فقط می خواهند با همدلی و درک بهتر فضای کسب و کار خود را ادامه دهند.

و از دولت و حاکمیت تقاضا و توقع دارند که برای اندکی ثبات و فضاسازی برای کسب و کار در این بازار آشفته و بی پاسخ و خروج از این بلاتکلیفی چاره ای بیندیشند. با توجه به اینکه اکثر مشاغلی که کالاهای خارجی می فروشند و معمولاً آن کالاها با ارز وارد می شود، با مشکلات بیشتری مواجه هستند.

و طبیعی است که افزایش و کاهش قیمت ارز تاثیر مستقیمی بر کسب و کار آنها داشته باشد. اما همانطور که قبلا ذکر شد متاسفانه با دلیل و بدون دلیل حتی در مورد کالاهایی که سهم کمی از ارز دارند و حتی کالاهایی که سهمیه ارز ترجیحی دارند و یا از نرخ های پایین دیگری در مرکز مبادلات و بازار دوم استفاده می کنند با دلار بازار آزاد که محصول قطعی برقراری روابط رانتی و فساد انگیزی است که اقتصاد کشور را به گروگان گرفته است در نوسان است. فاجعه آمیزتر این است که این روابط رانتی دارای واکنش شدید و تأثیرگذار است، گویی هیچ قدرتی قادر به برهم زدن آنها نیست.

به طور خلاصه، در مواجهه با این گونه ایرادها، ابتدا باید با دقت و همه جانبه مشکل را درک کرد و سپس با آسیب شناسی مناسب، آن را مدیریت کرد و شرایط را برای فهم و حل مشکل فراهم کرد. در عین حال، برای اینکه شرایط چنین تفاهمی با دولت در راه حل مشکل آسیب نبیند، جامعه معترض باید اهتمام زیادی داشته باشد تا اعتراض صنفی منصفانه گرفتار نقض غرض و عارضه امنیت غیرضروری توسط عده‌ای که احتمالاً اهداف و مقاصد دیگری دارند و شاید اصولاً اراده‌ای برای درک و حل مشکل معترضان ندارند، نشود.

در غیر این صورت اعتراض حق یک ملت بیدار و زنده است که باید به آن احترام گذاشته شود و (بیش از آن) به درستی شنیده شود تا به راه حل درست برسیم و مشکل حل شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیشنهادات سردبیر:

تبلیغات متنی