1. صفحه اصلی
  2. »
  3. سیاست
  4. »
  5. انقلاب اسلامی تبلور مکتب سیاسی امام…

انقلاب اسلامی تبلور مکتب سیاسی امام صادق(ع)

به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، به مناسبت بیست و پنجم شوال – سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع) – مؤسس «مکتب جعفری» گوشه هایی از زندگی اجتماعی و سیاسی آن امام بزرگوار را می نویسیم. به تعبیر رهبر انقلاب؛ امامی که در زمان خود موجب تجدید و احیای معارف اسلامی شد.

زمانی که حکومت بنی امیه در آستانه سقوط قرار گرفت، فضای باز سیاسی ایجاد شد و در این مرحله از فشار بر مخالفان به ویژه امام صادق (علیه السلام) کاسته شد و ائمه از این فرصت نهایت استفاده را بردند. مزیت تغییرات در دوران تغییر رژیم امام صادق (ع) نیز به عنوان یکی از پیشگامان نهضت اسلامی و مدافعان فرهنگ اصیل دینی، اقدامات سیاسی مشابهی در تقویت جایگاه امامت و ایجاد ولایت، ایجاد واقع گرایی سیاسی، طاغوت ستیزی، زنده نگه داشتن حماسه عاشورا انجام داد. و تقیه در میان شیعیان.

به طور کلی می توان موارد زیر را از برجسته ترین و محوری ترین فعالیت های امام صادق (علیه السلام) دانست:

1. تبیین و ترویج مسئله امامت

2. تبلیغ و بیان احکام دین از طریق فقه شیعه و تفسیر قرآن با دیدگاه شیعه.

3. ایجاد سازمانهای ایدئولوژیک سیاسی مخفی

امام مدرسه

امام صادق (ع) اهل مبارزه و علم و تشکیلات بود، اما از اهل علم و دانش بودن ایشان بسیار شنیده ایم. مجلس درس امام صادق (علیه السلام) و حوزه تربیتی آن بزرگوار در تاریخ امامان شیعه قبل و بعد از ایشان بی نظیر بود. امام صادق (علیه السلام) تمام کلمات صحیح اسلام و مفاهیم اصیل قرآن را که در طول یک قرن و نیم توسط افراد مغرض و فاسد یا جاهلان تحریف شده بود بیان کرد و این امر باعث شد که دشمن احساس خطر کند. به او.

امام مبارزه

کمتر شنیده ایم که امام اهل مبارزه باشد. امام صادق (ع) درگیر مبارزه ای گسترده و پیگیر بود; مبارزه برای تصرف حکومت و قدرت و ایجاد حکومت اسلامی و علوی. یعنی امام صادق علیه السلام زمینه را برای از بین بردن بنی امیه و جایگزینی حکومت علوی که همان حکومت اسلامی واقعی است فراهم می کرد. این امر در سیره امام صادق (ع) برای هرکسی که با دقت مطالعه کند، بسیار آشکار است.

امام تأسیس

اما بعد سومی که خیلی ها نشنیده اند این است که امام اهل تشکیلات است. امام صادق (علیه السلام) تشکیلات عظیمی از مؤمنان خود، حامیان حکومت علوی در سراسر جهان اسلام، از نواحی دوردست خراسان و آن سوی رود نیل تا شمال آفریقا ایجاد کرد. سازمان هایی که امام صادق علیه السلام همیشه می خواست آنچه را که مردم بدانند به مردم برساند، نمایندگانش در سراسر افق جهان اسلام به مردم ابلاغ کردند. یعنی از همه جا بودجه و بودجه جمع آوری شد تا مبارزه بزرگ سیاسی آل علی را مدیریت کند. در همه شهرها وکلا و نمایندگانی از امام صادق (علیه السلام) وجود داشت که مردم و یارانش می توانستند نزد ایشان رفته و از وظایف دینی و سیاسی ایشان سؤال کنند. تکلیف سیاسی به اندازه تکلیف شرعی واجب است. بر ما واجب است و حافظ امر و فتوای شرعی و اسلامی او در مورد نماز و زکات و روزه و سایر فرایض، با فتوای سیاسی و فرمانش در عرصه جهاد و روابط سیاسی و روابط یکی است. در داخل کشور و همه مسائل، همه آنها واجب است. . امام صادق علیه السلام چنین سازمان عظیمی را ایجاد کرد و با کمک افرادی که در این سازمان بودند با دستگاه بنی امیه مبارزه کرد.

مشی امام صادق (علیه السلام) در گام نخست، سیاستی فرهنگی-تشکیلی با هدف پرورش اصحابی بود که از نظر فقهی و روایی از پایه گذاران تشیع جعفری به شمار می روند. تلاش های سیاسی امام علیه السلام علیه قدرت حاکم در آن شرایط در محدوده نارضایتی از حکومت موجود، عدم مشروعیت آن و ادعای امامت و رهبری اسلام در خاندان رسول خدا (ص) بود. از نظر امام صادق (علیه السلام) حمله نظامی به حاکمیت بدون فراهم آوردن مقدمات، نتیجه ای جز شکست و نابودی نخواهد داشت. برای این امر لازم بود که یک جنبش فراگیر شیعه با اعتقاد به امامت راه اندازی شود تا بر اساس آن قیام علیه حکومت آغاز شود و پیروزی حاصل شود وگرنه یک اقدام ساده و عجولانه نه تنها دوام نخواهد داشت. اما فرصت طلبان از آن سوء استفاده خواهند کرد.

شبکه گسترده تبلیغاتی و سیاست تقیه

با وجود تبلیغات گسترده ای که توسط بلندگوهای دستگاه خلافت اموی انجام می شد و حتی نام علی بن ابیطالب (ع) در منابر و سخنرانی ها به عنوان مذموم ترین چهره اسلام مطرح می شد، آیا بدون شبکه تبلیغاتی قوی. برای اهل بیت (ع) در چنین مکان‌های دور و ناآشنا میسر شده‌اند، آیا آنقدر محبوب و جذاب هستند که مردم برای دیدار و استفاده از محضر و همچنین تقدیم دوستی و پیوند، مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند و به حجاز و مدینه روی می‌آورند. آنها؟ علم دین را بیاموزند و بی حوصله از امام بخواهند که دست به حرکت نظامی بزنند – و به زبان روایت قیام و خروج کنند – در بسیاری از موارد؟ اگر سلاح شیعه فقط برای اثبات علم و زهد ائمه بود، پس درخواست قیام نظامی چه معنایی داشت؟

ممکن است این سوال پیش بیاید که اگر واقعاً چنین شبکه تبلیغاتی گسترده و کارآمدی وجود داشته است، چرا در تاریخ از آن خبری نیست و به صراحت داستانی درباره آن بیان نشده است؟

دلیل این عدم خطاب را باید در پایبندی وسواس گونه پیروان امام به اصل موثق و مترقی «تقیه» جست که از نفوذ هر بیگانه ای در سازمان امام جلوگیری می کرد.

فعالیت های امام علیه السلام عمدتاً به صورت مخفیانه انجام می شد و مکرراً به یاران خود دستور می داد که اسرار اهل بیت علیهم السلام را پنهان و حفظ کنند، چنان که احادیث بسیاری از ایشان نقل شده است. رهبری شیعه بدون شک برنامه ها و فعالیت های پنهانی برای وحدت دینی داشت; چیزی که در دوره های بعدی آثار او آشکار شد. امام علیه السلام معمولاً جز در موارد معدودی از رفتن به دربار خلفای عباسی خودداری می کرد و به همین دلیل مورد اعتراض آنان قرار می گرفت. این گونه بود که امام نارضایتی خود را از حکومت آنان ابراز کرد و با توصیه های سیاسی به افرادی از قبیل: «ایاک و مجالسات الملوک» (از همراهی پادشاهان دوری کنید)، یاران خود را نیز بر حذر داشت. همنشینی با سلاطین و نیز می‌فرمود: «کفاره للعمل السلطان الاحسان الی الخوان» (کفاره همکاری با سلطان احسان به برادران است).

انقلاب اسلامی مکتب سیاسی امام صادق (ع) را متبلور کرد.

انحراف انقلاب

در زمان حکومت بنی امیه غزوات امام علنی بود اما در زمان بنی عباس که طولانی تر بود این کار بیشتر مخفیانه انجام می شد. بنی عباس جریان انحرافی بودند که از فرصت انقلاب استفاده کردند. یعنی همان انقلابی را که امام صادق(ع) داشتند منحرف کردند و خطر انقلاب ها همیشه همین است. خط درست انقلاب که منطبق بر معیارها و معیارهای اصلی انقلاب است، گاه جای خود را به خطی باطل، فاسد، باطل با شعارهای حق می دهد. این است که انسان باید هوشیار باشد. مردم در آن زمان آگاه نبودند. تا سال ها بعد، شاید سی سال بعد یا بیست سال بعد، مردم مناطق دوردست فکر می کردند که این حکومت بنی عباس محصول مبارزات آنهاست. آنها فکر می کردند که این حکومت علی است و نمی دانستند که غاصب هستند.

امام صادق (ع) نقش مهمی در عرصه فرهنگ و تمدن اسلامی در جهان اسلام داشت. می توان گفت که اکثر مردم فقط چهره فقهی و دینی امام (ع) را می شناسند و نقش سیاسی ایشان کمتر مورد بررسی و حتی غفلت قرار می گیرد، اما واقعیت این است که امام صادق (ع) و پدر بزرگوارشان در عرصه سیاست. الگوی مناسبی را ترسیم کرده است که امروزه می تواند در نقشه راه سیاستمداران گنجانده شود.

منبع : به گزارش میهن تجارت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *