«درِ مخفی» نمونه‌ای از آن سریال‌های تاریخی کره‌ای است که روایت داستانی خود را بر اساس یک واقعیت تاریخی استوار می‌کنند، اما این واقعیت را به گونه‌ای متفاوت از آنچه که معمولاً روایت می‌شود، به تصویر می‌کشند.
به گزارش فرادید، طبق آنچه در کتب تاریخ کره آمده است، شاهزاده سادو، پسر یئونگجو و نوه دونگی، مردی کاملا روان پریش و نامتعادل بوده که به راحتی مرتکب قتل و تجاوز جنسی شده است. به همین دلیل، یئونگجو که نگران تحویل تاج و تخت خود به سادو بود، تصمیم گرفت او را بکشد. اما از آنجایی که ریختن خون خانواده سلطنتی می تواند عواقب بدی داشته باشد، یونگجو پسرش را به مدت هشت روز در صندوقچه برنج حبس کرد تا از گرسنگی بمیرد.
این داستان کتاب‌هایی است که در زمان سادو و یئونگجو نوشته شده‌اند، اما چند قرن بعد، برخی از نظریه‌پردازان توطئه به این باور دامن زدند که سادو در واقع نه یک روان‌پریش و نه قاتل است، بلکه انقلابی است که خواهان اصلاحات اساسی در ساختار است. دولت. وجود داشته باشد و به همین دلیل او کشته شد.
روایتی که در سریال «درِ مخفی» می بینیم به این روایت دوم نزدیکتر است. در این سریال سادو یا «لی سون» شاهزاده ای است که به برابری همه مردم و لزوم رفع اختلاف طبقاتی در جامعه اعتقاد دارد. اما از سوی دیگر، پدرش مصمم به تقویت موقعیت سلطنت و اشراف و افزایش مالیات است. این دیدگاه های متضاد، علاوه بر اطلاعاتی که لیسان از گذشته پدرش به دست می آورد، آتش اختلاف را در کاخ شعله ور می کند که تنها با مرگ یکی از دو طرف می توان آن را خاموش کرد.
در سال 1393 «درِ مخفی» در 24 قسمت از شبکه SBS پخش شد و در همان سال در مراسم اهدای جوایز این شبکه نامزد هفت و سه جایزه شد. به ویژه بازی لی جی هون در نقش «لی سان» و کیم یو جون در نقش سئو جی دام مورد تحسین منتقدان و تماشاگران قرار گرفت.
