پیشنهاد‌های بازیگری به مجری معروف نجم‌الدین شریعتی

ماه محرم فرا رسید و فصل جدید «حسینیه معلی» به روی آنتن شبکه سه سیما رسید. علاوه بر اتفاقات جالب، این برنامه به زبان های مختلف ترجمه و به طور همزمان در ایران روی آنتن شبکه های خارجی می رفت.

به گزارش تسنیم، با تغییراتی که در جدول ذاکران و ماداگان رخ داد، محمدرضا طاهری در سری جدید حضور دارد. سیدرضا نریمانی و نزار قطری که از فصل گذشته در «حسینیه معلی» ماندگار شدند و مهدی رسولی پس از یک فصل غیبت به این برنامه بازگشتند. حجت الاسلام مصطفی کرمی پس از تجربه حضور در «حسینیه معلی» بار دیگر در ایام محرم در کنار دیگر قاریان سفره زکران حاضر می شود.

در میان همه تغییرات، نجم الدین شریعتی به عنوان مجری در این برنامه ماندگار شد. همان آقای آرامش تلویزیون که برای اولین بار به عنوان مجری در نیمرخ دیده شد. در ادامه حضورش به عنوان مجری در برنامه زلال حکم که پاسخگوی مشکلات دینی مردم بود، با سبکی خاص مورد توجه قرار گرفت که اوج شهرت او به خاطر برنامه بود. صامت خدا». او از زمانی که مجری سماتخدا شده است کار هیچ شبکه دیگری را قبول نکرده است.

او به کم گفتن و انتخاب اعتقاد دارد و حالا تمام دغدغه اش به خداست. حتی حضورش در برنامه های دیگر هم در رفتار همیشگی اش تاثیری نداشت و هنوز هم می توانیم در تلویزیون او را «آقای آرام» خطاب کنیم. در جریان گفتگو این آرامش را می بینم و البته در برخی قسمت ها صراحت صحبت های «نجم الدین شریعتی» را چاشنی می کنم. مشروح این گفتگو به شرح زیر است:

در حوزه برنامه ریزی مذهبی توجه به خلاقیت و نوآوری یک ضرورت است

گفت و گو را با «حسینیه معلی» آغاز می کنیم؛ نکته ای که همیشه درباره برنامه های مذهبی مطرح می شود، غلبه بر کلیشه هاست. اتفاقی که برای «حسینیه معلی» افتاد و از مداحی و برنامه های مذهبی معمول منحرف شد و به گفته برخی کارشناسان، خلاقیت چاشنی شد. به عبارتی نترسید، برخی از عوامل این برنامه این امکان را فراهم کردند. از تجربه اجرایتان در «حسینیه معلی» بگویید و نظرتان درباره خلاقیت و نوآوری در ساخت برنامه های مذهبی تلویزیون چیست؟

اصولاً در رسانه خلاقیت حرف اول را می زند و رسانه ها مدام در حال رقابت با یکدیگر هستند و اگر کار ابتکاری انجام ندهید طبیعتاً از دنیای رسانه عقب می مانید! و شاید برخی از برنامه ها مدام در حال رقابت با خودشان باشند. مثلاً مصداق بارز «جانب خدا» است; شاید از نظر شکلی نوآور نباشیم و بسته به شرایط راه خود را طی می کند، اما در حوزه محتوایی، مدام مجبوریم با نوآوری و ارائه کلمات جدید، مخاطب خود را حفظ کنیم. لذا این نکته را در آرایش کارشناسان خود لحاظ کردیم.

در حوزه برنامه های مذهبی توجه به خلاقیت و نوآوری یک ضرورت است. امروز نیروهای جوان و فهیمی پشت ساخت این برنامه ها هستند و خوشبختانه این اتفاق در «حسینیه معلی» افتاد. پخش این برنامه در سال گذشته اتفاق خوب و پربرکتی بود و زمینه ساز ساخت برنامه های ویژه توام با تفکر نو و خلاقانه در عرصه آثار مذهبی شد.

دوستان ما در «حسینیه معلی» امسال با آزمون و خطایی که در فصول قبل پشت سر گذاشتند، مدبرانه و با برنامه ریزی بهتری این برنامه را شروع کردند. وقتی به عنوان میزبان دعوت شدم و به دوستانم پیوستم، احساس خوبی داشتم. احساس کردم «حسینیه معلی» می تواند تجربه خوبی برای من در حوزه فعالیت این سال ها باشد. در واقع باید به امام حسین (ع) توجه داشت و این نکته ارزشمندی است.

استقبال مخاطبان با در نظر گرفتن نگاه آنها در فصل های گذشته می تواند «حسینی معلی» امسال را متفاوت از گذشته کند و استقبال خوبی که اتفاق افتاد نشان دهنده این نکته است. از همه مهمتر امیدوارم امام حسین(ع) این تلاش ها و قدم ها را ببیند.

از تجربه شما در «حسینیه معلی» پرسیدم و دلیل داشت. چون سال ها در برنامه «سمت خدا» و سایر برنامه ها با مهم ترین روحانیون و کارشناسان مذهبی گفت و گو داشتید و بیشتر شنونده بودید و در این سال ها بیشتر با این گروه صحبت می کردید و اطلاعات خوبی در این زمینه دارید. . اما مداح ها طیف متفاوتی هستند. تجربه شما از مداح چگونه بود؟

تجربه بسیار جالبی بود. من آنها را جدا نمی بینم، زیرا جو هیئت در اصل یکسان است. یعنی قسمتی از منبر و سخنرانی دارید و بعد مداحی دارید و شاید «الی الله» قسمت منبر بود و اینجا قسمت پایانی هیئت است که مداحی است.

خدا را شکر شاهد اتفاقات خوبی بودم. من سال ها با سیداجد بنی فاطمه دوست هستم و آرامش بی نظیر عبدالرضا هلالی و مهدی رسولی فضا را دوست داشتنی کرده بود.

میثم مطیعی که سال گذشته به عنوان مجری در این برنامه حضور داشت، تسلط بر موضوعات تاریخی، دقت در مرگ و صدای گرمش کمک زیادی به برنامه کرد. آشنایی من با این مداحان بزرگ و عزیز باعث شد با اجرای «حسینیه معلی» احساس راحتی کنم. در ضمن من با این فضا بیگانه نیستم و این خیلی به من کمک کرد. من معتقدم این هیئتی است که با «سمت خدا» شروع می شود و به «حسینیه معلی» ختم می شود.

نکته ای را درباره «حسینیه معلی» به عنوان پیشنهاد مطرح می کنند و می گویند «حسینیه معلی» می تواند در تعلیم و تربیت مداحی بسیار علاقه مند مؤثر باشد. او چگونه اقداماتی را در این راستا انجام داده است یا باید از آموزش و ستایش استفاده کند؟ عده ای اشتباه می کنند و در این مسیر منحرف می شوند و تدریس می کنند و متاسفانه نگاه تجاری به حوزه مداحی دارند. چه فکری در این باره دارید؟

من در زمینه مداحی متخصص نیستم و شاید این اولین ارتباط جدی و صمیمی من با حوزه مداحی باشد. اما آنچه مسلم است در «حسینیه معلی» به دنبال نشان دادن استعدادها بودیم. استعدادهایی بود البته این برنامه فراتر از اینها بود. شاید می خواستیم هیئتی اصیل و آداب و رسومی را که در نقاط مختلف کشورمان برپا می شود و اتفاق می افتد به تصویر بکشیم. آداب و رسومی که با نام سیدالشهدا گره خورده و عزاداری که ریشه بسیار قدیمی دارد.

من خودم جاهل بودم و نمی دانستم که هر مکانی در این کشور با توجه به محیط خود نوع خاصی از عزاداری دارد و این برای من بسیار جذاب بود. در «حسینیه معلی» شاهد این اتفاق هستیم. من با این پیشنهاد موافقم، زیرا احساس می کنم استعدادهای زیادی وجود دارد که باید هوشمندانه و هدفمند پرورش داده شوند و به جایی برسند که درست و اصولی باشد.

شاید هم باشد، اما اگر باشد من جاهل هستم و این نادانی من نوعی ضعف محسوب می شود; بنابراین مشخص است که در این زمینه کار به درستی انجام نشده است و امیدوارم دست اندرکاران گام مهم و موثری در این راستا بردارند.

می دانید که اصالت هیئت های ما به زمان کرسی خوانی آقای ناظم و حتی قبل از آن و هیئت های سنتی که در نقاط مختلف کشورمان داشتیم برمی گردد. مثلاً در تهران، در محدوده بازار تهران، هیئت های زیادی وجود دارد که اگر انسان به تصویر آنها نگاه کند، حس خوبی پیدا می کند.

اگر بتوانیم این اصالت ها را احیا کنیم، بخوانیم و بازسازی کنیم. به نظر من اتفاق خوبی برای جماعات و مساجد ما می افتد و از جوانان دعوت می کنیم که بیایند و شخصیت خود را در فضای جماعات پرورش دهند.

نام امام حسین (ع) و اساساً هیئت، خطابه و محرم ظرفیت زیادی دارد و نباید از این ظرفیت غافل شد. یعنی کتابی درباره امام حسین (ع) می خوانی دلت عوض می شود. امام حسین (ع) مدرسه و کارگاه خودسازی است. امام حسین (ع) راه میانبری برای انسان شدن ماست.

امام حسین (ع) نعمتی است که خداوند به ما داده است. می بینید در واقعه اربعین در کربلا چه می گذرد و چه می گذرد؟ عالم به سوی امام حسین علیه السلام حرکت می کند; یک بار در یکی از پست های اینستاگرامم در ایام اربعین نوشتم که هرکس از اصلش دور است دنبال روزهای وصلش باشد. شما خود به خود به سمت امام (علیه السلام) حرکت می کنید، زیرا او ریشه است، زیرا امام (علیه السلام) خود کامل و تکامل یافته شماست.

هنوز به شما پیشنهاد بازیگری می دهند؟ بحث حقوق هم نکته دیگری بود که در مورد شما مطرح شد که بودجه کارتان کم است. آیا این نکات صحت دارد و پیشنهادات مربوط به استیج ها و سکوهای خارجی را برای اجرا نپذیرفتید؟

هنوز هم پیشنهاد می شود که اقدام کند. اما در مورد بودجه کم، قبول نکردن دعوت به استیج ها و سکوها باید بگویم که واقعا از همین دعا و نگاهی که گفتم خوشحالم و مطمئنم اهل بیت همه جای خالی را خودشان پر می کنند. . من به این امر اعتقاد دارم و حتماً این نکته را به همه شنوندگان و بینندگان و مخاطبین شما خواهم گفت تا ذره ای در این جهت که ائمه بزرگوار به ما توجه دارند شک نداشته باشند.

من این را از روی شکم پر نمی گویم یا آن طور که بعضی ها می گویند کمر شما خیلی گرم است. بارها این را مستقیماً تجربه کردم و همیشه گفتم شما از وضعیت فعلی ما خبر دارید. نه لزوما بحث معیشت و زندگی این روزها، بلکه برای پرکردن دلمان و تمام عیب ها و کمبودها و این اتفاق می افتد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *