بررسی های محققان از کشف کتیبه ای خبر می دهد که البته قبل از مسلمان شدن نویسنده کتیبه توسط یکی از صحابه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) به زبان عربی نوشته شده است. اگرچه بسیاری از کتیبه های اولیه اسلامی شناخته شده است، اما تألیف آنها تأیید نشده است، به جز یک مورد در منطقه بهائی عربستان که به یکی از صحابی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نسبت داده شده است که بعداً والی شد. مکه.
به گزارش ایلنا به نقل از لایو ساینس، این کتیبه که در تحقیق جدیدی که در شماره آوریل مجله مطالعات شرق نزدیک منتشر شده توسط محققان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، دومین کتیبه منسوب به دوران پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است. به او). .
گفته می شود که این متن در اوایل قرن هفتم قبل از تسلط اسلام بر عربستان حکاکی شده است و محققان آن را دلیل مهمی از حجاز قبل از اسلام (منطقه ای که مکه در آن واقع شده است) می دانند.
احمد الجلاد، استاد مطالعات عربی در دانشگاه ایالتی اوهایو، می‌گوید: «بر خلاف تصور رایج که اسلام در پرتو کامل تاریخ متولد شده است، ما اطلاعات زیادی در مورد ظهور اسلام از منابع معاصر نداریم. این دوره زمانی در هاله ای از رمز و راز است. این کتیبه ها مبنایی قابل تأیید برای نوشتن تاریخ مبتنی بر شواهد این دوره فراهم می کند.
یوسف بیلین، خوشنویس ترک، هنگام بازدید از مسجد باستانی در شهر طائف، متوجه دو کتیبه بر روی یک تخته سنگی برجسته در فاصله تقریباً (100 متری) می شود. کتیبه ها به خط عربی- فلسطینی نوشته شده اند که آخرین مرحله الفبای عربی پیش از اسلام را توصیف می کند. نویسندگان کتیبه های بالا و پایین خود را حناله پسر عبد عمرو و عبدالعزی پسر سفیان معرفی کرده اند.
ترجمه این متن به این صورت است: «بسم ربنا من حناله». [پسر]من عبد عمرو هستم، از تو می خواهم که تقوای الهی پیشه کنی» و «بسم ربنا من عبدالله یوزی بن سفیان، تو را به تقوای خدا امر می کنم».
نویسندگان زندگی‌نامه‌های سنتی مسلمانان و سوابق نسب‌شناسی عرب را مطالعه کردند و دریافتند که ترکیب این نام‌ها بسیار نادر است. شخصی به نام حناله که پدرش عبدالعمر بود، از قبیله اوس – مستقر در یثرب (مدینه کنونی) – بود و در ادبیات اولیه اسلامی به عنوان یکی از صحابیان یاد شده است.
استفاده از زبان عربی- پارینه به راحتی این کتیبه ها را در اواخر قرن ششم یا اوایل قرن هفتم قرار می دهد و با جدول زمانی حنظله، همراهی که در جنگ احد در سال 625 پس از میلاد کشته شد، مطابقت دارد. نام شخص دوم، عبدالله عزی، به الهه العزیه عرب بت پرست اشاره دارد، که بیشتر از این ایده حمایت می کند که کتیبه ها توسط افرادی ساخته شده است که پیرو پیامبر اسلام (ص) نیستند.
این مشاهدات محققان را به این نتیجه رساند که حناله به احتمال زیاد این کلمات را در سفر به طائف، احتمالاً با شخصی به نام عبدالعزی، قبل از مسلمان شدنش، حک کرده است. با وجود این، هیتام سیدکی، یکی از نویسندگانی که این کتیبه را بررسی کرده است، می گوید: اساساً قابل تصور نیست که این کتیبه پس از آغاز بعثت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) نوشته شده باشد.
مدیر انجمن بین المللی مطالعات قرآنی در واشنگتن دی سی می گوید: پتینه کتیبه و الگوهای هوازدگی نشان می دهد که این کتیبه از مدت ها قبل وجود داشته و امکان جعل را رد می کند.
جیمز مونتگومری، استاد مطالعات عربی و خاورمیانه در دانشگاه کمبریج، نیز فکر می‌کند که این شناسایی احتمالاً دقیق است، اما او درباره این ادعا که حنالی‌های ذکر شده در کتیبه مربوط به دوران اسلامی است، نگران نیست. او می‌گوید: «می‌خواهم قضاوت کنم تا زمانی که دو کتیبه دیگر داشته باشیم که معیارهای دقیق تاریخ‌گذاری را که نویسندگان استفاده می‌کنند، برآورده کنند.
