این ویدیو را در زیر تماشا کنید:
رضا صائمی روزنامه نگار با تشریح ویدئوی منتشر شده از مهدی یغمایی در سوگ برادر خردسالش نوشت: عصبانیت و گریه دیگران سرمایه کار مجریان نیست تا برای جلب رنج خود هزینه کنند. مخاطبان. خرج برداشت بیننده … این نان در اشک دیگران و دیده شدن به قیمت گریه دیده شدن توسط دیگران … مجری با لبخند عکس برادر تازه فوت شده مهدی یغمایی را مقابل می گذارد. از او و برای لحظه ای از او می پرسد که چه احساسی دارد. تراژدی بیافریند و این صحنه با ویرانگری او ویروسی می شود. این خلاقیت حرفه ای نیست بلکه بداخلاقی حرفه ای است که تبدیل به درد و ترفند توجه و آمادگی حرفه ای دیگری شود.
این مداحی مدرن، میراث «ماه عسل» بود که بنیانش بر تنفر بود و مشک آن را پر از اشک مردم کرد. نه اینکه هیچ گفتگویی آبستن گریه نباشد، روایت زندگی پر از رنج ها و کینه های ناگفته است که در گلو مانده است و گاهی انسان آنقدر درد دارد که کینه اش می ترکد و غمش بیرون می ریزد. اما این نوحه در زایش طبیعی غم رخ می دهد، نه اینکه با نیرنگ ها و نیرنگ های ساختگی آن را سزارین کنیم و چراغ خود را از منبع دیگری روشن کنیم. رنج دیگر یک تجارت اجرایی نیست!
