پس از انتشار عکس ها و اطلاعاتی مبنی بر انتقال بانو گلی ترقی نویسنده سرشناس ایرانی به خانه سالمندان در فرانسه، فرهاد داریوش فرزند ارشد گلی ترقی توضیحاتی را در این خصوص ارائه کرد.
به گزارش اعتماد، فرهاد داریوش گفت: متأسفانه عده ای بدون اطلاع از اصل ماجرا مرا مقصر انتقال مادرم به سرای سالمندان می دانند که اینطور نیست.
وی افزود: هر کشوری قوانین خاصی دارد که باید رعایت شود.
در فرانسه، طبق قانون، اگر فرزندان نتوانند از والدین خود مراقبت کنند، دولت موظف است از آنها مراقبت کند. اتفاقی که برای ما افتاد هم در همین چارچوب است.
داریوش توضیح داد: می فهمم گاهی جابجایی والدین معلول یا بیمار به خانه سالمندان می تواند راه حل خوبی باشد، اما در کل از خانه سالمندان متنفرم. همانطور که والدین ما در دوران نوزادی و ناتوانی ما از ما مراقبت می کردند، وظیفه ما نیز این است که در پیری و ناتوانی از آنها مراقبت کنیم.
گفت: باور کنید من هیچ وقت مادرم را در این شرایط قرار نداده ام. من او را خیلی دوست دارم. من هر روز می‌جنگم تا زندگی‌اش بهتر شود و هر طور که می‌خواهد او را به ایران برگردانم.
فرزند گلی ترقی در پایان گفت: از قضاوت های زودهنگام عده ای نادان که مرا مقصر می دانستند ناراحتم اما گلایه ای ندارم. تقریبا هر روز به مادرم سر می زنم و پیام هایی که از طریق من ارسال می شود را به او اطلاع می دهم.
گلی ترقی در 27 مهر 1318 در تهران به دنیا آمد. پدرش لطف الله ترقی مدیر مجله ترقی بود. گلی ترقی در شمیران به مدرسه رفت و سپس به دبیرستان انوشیروان دادگر رفت.
پس از اتمام سیکل اول دبیرستان به آمریکا رفت. او 6 سال در آمریکا زندگی کرد و در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد. چون زندگی در آمریکا را دوست نداشت به ایران بازگشت. پس از بازگشت به داستان نویسی روی آورد.
گلی ترقی با هژیر داریوش، سینماگر و منتقد مشهور ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد.
وی همچنین به مدت 9 سال در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته اسطوره شناسی و نمادهای اولیه تدریس کرد.
«درخت گلابی»، «بتا»، «بانوی بزرگ روح من»، «اتوبوس شمیران» و «خانه ای در آسمان» از داستان های معروف این نویسنده است که سال هاست در فرانسه زندگی می کند.
داستان های «بیتا» و «درخت گلابی» ساخته گلی ترقی توسط هژیر داریوش و داریوش مهرجویی به فیلم سینمایی تبدیل شدند.
