نمایش جدید پارسایی از دهم مرداد ماه سال جاری در ورزشگاه تنیس باشگاه الگین آغاز شده است. تئاتر رستم و سهراب جدای از مضمون این نمایش که اقتباسی مدرن از یکی از حماسی ترین داستان های شاهنامه ایران است، اما به دلیل نام مشاهیر بازی کننده در آن و قیمت بلیت که می توان گفت. فقط برای یک قشر خاص، نامش بیشتر است این روزها از دیگر تئاترها روی صحنه می آید.
به گزارش فرهیختگان، پارسایی در تئاتر جدیدش دوباره مثل پارسال جسورانه نام ایران را تکرار کرد و با آوردن رستم و سهراب و داستانی اسطوره ای سعی کرد برای تئاتر قدمی فراتر بگذارد.
در تئاتر حماسی نبرد رستم و سهراب، هر نقشی آینه یک شخصیت اسطوره ای است. وقتی نام هر کدام را می شنویم، تصویری از آن شخصیت در ذهن خود ایجاد می کنیم. تصویری که شاید با دیدن خود بازیگر یا خیلی دور باشد یا تصویری واضح تر از آنچه تصور می کردیم ببینیم. در طول نمایش گاهی صحنه پر از افراد و شخصیت های مختلف می شد.
این باعث شد بازیگران گم شوند و تماشاگر جایگاهی را از دست بدهد. بازیگرانی که با یکدیگر متفاوت بودند و برای خود شخصیت هایی ساخته بودند، کمتر در هیاهوی صحنه فراموش می شدند. بازیگران این نمایش هم از این دو موقعیت خارج نبودند. برخی از آنها در صدا و متن خوب بودند، اما هیبتی که باید داشتند را نداشتند. برخی دیگر نه از نظر صدا و لحن و نه در هیچ ویژگی دیگری خوب نبودند.
یکی از موضوعات چالش برانگیز نمایش نبرد رستم و سهراب که از همان ابتدا مطرح شد، قیمت بلیت این اجرا بود. این حواشی آنقدر زیاد شد که حسین پارسایی کارگردان نمایش نبرد رستم و سهراب با اشاره به قیمت بالای بلیت این نمایش گفت: قیمت بلیت نمایش ما از 590 هزار تومان شروع می شود و تا یک میلیون هم می رسد. 350 هزار تومان اگر قیمت بلیط کمتر از این باشد در حال حاضر 590 هزار تومان رقمی است که برای بسیاری از هزینه های روزمره و بدیهی می پردازیم.
وی ادامه داد: در اجرای «هفت خان اسفندیار» از سوی یک ارگان دولتی حمایت شدیم، توانستیم قیمت بلیت را از 700 هزار تومان به 300 هزار تومان برسانیم.
در کارنامه حسین پارسایی آثار کلاسیکی چون «الیور توئیست» و «بینوایان» دیده می شود. وی درباره تجربیات خود در تئاترهای قبلی، زمانی که به اجرای نبرد رستم و سهراب رسید، گفت: اجرای نمایش هایی مانند الیور توئیست، بینوایان، هفت خوان رستم و… تمرینی بود برای من تا ساختار مناسبی در ارتباط با اجرای نمایش های ملی؛ اثری که مملو از ویژگی های نمایش ملی ماست.
قبلا سعی کردم این نمایش را با اجرای هفت خوان اسفندیار در سالن روی صحنه ببرم اما اکنون در میدانی بزرگ با بیش از چند هزار تماشاگر روبرو هستم و سعی کرده ام از تمام تجربیات قبلی خود برای اجرای یک نمایش ایرانی با یک نمایش استفاده کنم. روحیه حماسی و آیینی با ویژگی های تئاتر ملی. و البته من همیشه در حال آزمایش هستم.”
