به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، کوچینگ در ایران در دهههای اخیر بهعنوان ابزاری مؤثر برای رشد فردی و حرفهای مورد توجه قرار گرفته است. کوچینگ در ابتدا به عنوان یک مفهوم وارداتی و جدید مورد استقبال قرار گرفت و به تدریج به بخشی از فرآیندهای آموزشی و توسعه ای سازمان ها و جوامع مختلف تبدیل شد. اکنون بسیاری از افراد و شرکت ها کوچینگ را ابزاری برای بهبود عملکرد، افزایش رضایت شغلی و توسعه مهارت های رهبری می دانند.
در جلسات کوچینگ، فضایی برای بیان احساسات، ایدهها و چالشها فراهم میشود و این به افراد این فرصت را میدهد تا به عمق خودآگاهی و بهبود شخصی بروند. کوچینگ در ایران به دو صورت اصلی انجام می شود که شامل کوچینگ فردی و کوچینگ سازمانی می شود.
در کوچینگ شخصی، تمرکز بر توسعه مهارت ها و قابلیت های فردی است و افراد با کمک مربیان حرفه ای می توانند مسیرهای شغلی خود را بهتر درک کنند، اهداف شخصی و حرفه ای خود را تعیین کنند و برای رسیدن به این اهداف برنامه ریزی کنند. این نوع مربیگری به ویژه برای مدیران است. و رهبران مفید
در کوچینگ سازمانی، تمرکز بر بهبود عملکرد گروه و تیم است، سازمان ها از مربیگری برای تقویت تیم ها، افزایش همکاری و هماهنگی بین اعضای تیم و بهبود فرآیندهای کاری استفاده می کنند. این نوع کوچینگ به مدیران کمک میکند تا تواناییهای تیمهای خود را شناسایی کرده و از آنها به بهترین شکل استفاده کنند، همچنین کوچینگ سازمانی میتواند به ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت و سازنده کمک کند.
یکی از بزرگترین چالش های کوچینگ در ایران کمبود مربیان حرفه ای و آموزش دیده است و با وجود اینکه تعداد مربیان در حال افزایش است، نیاز به تربیت مربیان حرفه ای بیشتر احساس می شود و به همین دلیل بسیاری از موسسات آموزشی و دانشگاه ها توسعه یافته اند. برنامه های مربیگری آنها برای رفع نیازهای بازار پیشنهاد می کنند.
کوچینگ چیست و چه اهمیتی دارد؟
با توجه به اهمیت افزایش آگاهی مردم از کوچینگ، علیرضا حاجی آقایی اصفهانی مربی سازمانی و بازرگانی و مدیرعامل خانه مربیگری ایران وی به خبرنگار به گزارش میهن تجارت گفت: کوچینگ یک گفتگوی هدفمند و مشارکتی بین کوچ و مشتری است که مشتری را به تفکر عمیق و افزایش خلاقیت سوق می دهد. درون خودش استخراج می کند.
وی با بیان اینکه در واقع یک کوچ مانند یک مربی یا مشاور به مشتریان مهارت می بخشد، می افزاید: هر فرد یا سازمانی برای توانمندسازی خود به چهار عامل نیاز دارد که شامل آموزش، مشاوره، مربی (کسی که تجربه خود را در اختیار سازمان یا فردی قرار می دهد) و حرکت می کند.
مدیرعامل خانه مربیگری ایران با بیان اینکه کوچینگ افراد را از جایگاه فعلی تا جایگاه مورد نظرشان حمایت می کند، اظهار کرد: کوچینگ از قدیم الایام به صورت غیر رسمی وجود داشته است و از دهه 70 مربیگری به عنوان یک حرفه رسمی آغاز شد. و تاکید آن بر توسعه فردی و بهبود عملکرد محیط های کاری بود.
مربیگری؛ ابزاری موثر برای دستیابی به اهداف شخصی و حرفه ای
حاجی آقایی ادامه می دهد: در دهه 80 با ظهور روان شناسی مثبت گرا و تمرکز بر توانمندسازی افراد، کوچینگ به عنوان روشی موثر برای بهبود عملکرد فردی و گروهی شناخته شد و در دهه 90 کوچینگ در سازمان ها و شرکت ها بسیار مورد استفاده قرار گرفت. .
وی می گوید: پس از آن شاهد تاسیس انجمن های مربیگری حرفه ای مانند ICF بودیم که استانداردهای مربیگری را تعریف کردند و به مربیان واجد شرایط گواهینامه مربیگری اعطا کردند و در دهه 2000 و پس از آن کوچینگ به یکی از ابزارهای مهم در پیشرفت و عملکرد فردی تبدیل شد. بهبود به یک سازمان تبدیل شد.
مدیرعامل خانه مربیگری ایران می افزاید: با پیشرفت تکنولوژی، کوچینگ آنلاین و مجازی نیز رونق گرفت و امروزه کوچینگ در زمینه های مختلف از جمله زندگی شخصی، کسب و کار، ورزش و سلامت افراد و به عنوان ابزاری موثر برای رسیدن به اهداف مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان فردی و حرفه ای شناخته می شود.
تدوین شایستگی های مربیگری در کشور
حاجی آقایی می افزاید: با کمک مربیان واجد شرایط مورد تایید ICF استانداردهای مربیگری کشور در سه سطح پایه، حرفه ای و پیشرفته با کمک اداره کل فنی و حرفه ای استان های تهران و اصفهان تدوین شد. آنها در زمینه مربیگری فعالیت می کنند تا شناخته شوند و مردم نیز با صلاحیت مربیان مورد تایید آشنا شوند.
وی با بیان اینکه استانداردها و صلاحیت های مذکور تعریف شده و امروز دوشنبه 30 آبان ماه در معاونت فنی و حرفه ای استان اصفهان رونمایی می شود، تصریح کرد: هر فرد یا سازمانی برای توانمند شدن و برقراری ارتباط موثر نیازمند مربیگری است. در برخی کشورها مربیگری به عنوان یک شغل و حرفه جایگاه خود را پیدا کرده است.
مدیرعامل خانه مربیگری ایران ادامه می دهد: از سال 1392 مربیگری وارد ایران شد و در این سال ها با تلاش مربیان واجد شرایط مربیگری ناب توسط آموزشگاه های مورد تایید آموزش داده شد و سازمان فنی و حرفه ای نیز آموزش مربیگری دارد و همچنین در دانشگاه علمی کاربردی تهران. دوره لیسانس کوچینگ طراحی شد و در حال حاضر مقطع فوق لیسانس به عنوان دوره مربیگری حرفه ای کسب و کار تدریس می شود.
حاجی آقایی با بیان اینکه دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی ارشد نیز در رشته کوچینگ بازرگانی تدریس می کند، می گوید: خانه کوچینگ ایران خانه امن مربیان است که توانمندسازی مربیان، ایجاد ارتباط و اجرا را بر عهده دارد، در واقع مدارس واجد شرایط مربیان حرفه ای تربیت می کنند. ” و در خانه مربیگری مربیان آموزش دیده و حرفه ای با یکدیگر در ارتباط بوده و دوره های تکمیلی را طی خواهند کرد و از افتخارات خانه مربیگری ایران همکاری با آکادمی بین المللی الهام بخش است.
افزایش دسترسی به منابع و فناوری های جدید نیز نقش مهمی در توسعه مربیگری در ایران داشته است. ابزارهای دیجیتالی مانند کنفرانس های ویدئویی و نرم افزارهای مدیریت پروژه امکان برگزاری جلسات کوچینگ را به صورت آنلاین فراهم کرده است و این امر به ویژه در دوران اپیدمی کرونا اهمیت ویژه ای پیدا کرد و کوچینگ را به ابزاری ضروری برای حمایت از کارکنان و مدیران تبدیل کرد. .
از دیگر جنبه های مثبت کوچینگ در ایران، تأثیر آن بر ارتقای کیفیت زندگی فردی و اجتماعی است. با بهرهگیری از کوچینگ، افراد میتوانند مهارتهای ارتباطی خود را بهبود بخشند، استرس و اضطراب روزمره را مدیریت کنند و به زندگی متعادلتر و رضایتبخشتری دست یابند. این امر باعث شده است که کوچینگ به عنوان ابزاری برای رشد فردی و اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.
به طور کلی کوچینگ در ایران به عنوان ابزاری موثر و پرکاربرد برای توسعه فردی و سازمانی شناخته می شود و با توجه به نیازهای روزافزون به بهبود عملکرد و افزایش رضایت شغلی و شخصی، انتظار می رود کوچینگ همچنان نقش مهمی در زندگی در آینده نقشهای حرفهای و شخصی افراد را نشان میدهد و این روند پذیرش گستردهتر کوچینگ و لزوم توسعه بیشتر آن را در جامعه نشان میدهد.
منبع : به گزارش میهن تجارت