به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، شهرنشینی مستلزم رعایت قوانین و مقررات شهری است و کارشناسان معتقدند زمانی که شهرنشینان به حقوق یکدیگر احترام بگذارند و به وظایف خود در قبال شهر و جامعه عمل کنند، «شهروند» می شوند.
حقوق شهروندی مجموعه ای از حقوقی است که هر شهروندی دارد و باید توسط سایر شهروندان و دولت رعایت شود. حقوق شهروندی در ایران نیز مانند بسیاری از کشورها پذیرفته شده است که بارزترین و مهمترین جلوه آن قانون اساسی است که در اصول 32، 34، 35، 37، 38 و 39 به آن اشاره شده است.
یکی از موضوعات مهم حقوق شهروندی که توجه بسیاری را به خود جلب می کند، موضوع «نوشتن یادبود بر آثار تاریخی و فرهنگی» است. طبق ماده 558 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات مصوب 1375) برای تمام یا قسمتی از ابنیه، اماکن، محوطه و مجموعه‌های فرهنگی، تاریخی یا مذهبی که در فهرست آثار قرار دارند قابل مجازات است. اتباع ایرانی به ثبت رسیده، خسارت وارده، علاوه بر جبران خسارات وارده، به حبس از یک تا 10 سال محکوم خواهد شد.
بر اساس ماده 559 قانون مجازات اسلامی (تحریم های مصوب 1375) هر عملی که موجب متزلزل شدن پایه آثار مذکور یا تخریب یا تخریب آثار و ابنیه مذکور شود، مستوجب مجازات خواهد بود. در ماده فوق نوشتن یادبودی که منجر به تخریب یا تخریب بنا شود مشمول این ماده است، علاوه بر این ماده 560 قانون مذکور تصریح می کند که هرکس سرقت کند. اشیاء، لوازم، مواد و قطعات آثار فرهنگی و تاریخی موزه‌ها و نمایشگاه‌ها در صورتی که اشیاء مذکور را با علم به سرقت بخرد یا مخفی کند به حبس از یک تا پنج سال محکوم می‌شود.
از نظر حقوقی، نوشتن یادبود بر آثار تاریخی را نیز می توان از مصادیق تخریب اموال عمومی دانست که مشمول مجازات بر اساس ماده 677 قانون مجازات اسلامی است. همچنین بر اساس قانون حفظ آثار ملی مصوب 1309 و آیین نامه اجرایی آن هرگونه تعرض به آثار ثبت شده در فهرست آثار ملی ممنوع بوده و متخلفان تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.
علاوه بر قوانین فوق، آیین نامه شهرداری ها و سازمان میراث فرهنگی نیز دارای ضوابط و محدودیت هایی در این خصوص است. همچنین نیروی انتظامی و یگان حفاظت میراث فرهنگی موظف به برخورد با متخلفان هستند.
از نظر فقهی تخریب و آسیب رساندن به اموال عمومی و میراث فرهنگی حرام تلقی می شود و برای فرد مسئولیت ایجاد می کند، در نتیجه نوشتن یادگاری بر روی آثار تاریخی نه تنها از نظر قانونی جرم محسوب می شود، بلکه از نظر شرعی نیز ممنوع است و موجب مسئولیت می شود. مدنی و کیفری خواهد بود.
در رویه قضایی با توجه به اهمیت حفظ میراث فرهنگی و تاریخی کشور، دادگاه ها با عاملان این جنایت برخورد جدی می کنند. مجازات های تعیین شده علاوه بر جنبه تنبیهی، جنبه بازدارندگی نیز دارد تا از تکرار این گونه اقدامات جلوگیری شود. همچنین دادگاه ها می توانند علاوه بر مجازات ها، طبق قانون دستور جبران خسارت و بازگشت به وضعیت قبلی را نیز صادر کنند.
بنابراین آنچه گفته شد، نوشتن یادبود بر روی آثار تاریخی و فرهنگی، عمل مجرمانه ای است که علاوه بر مجازات های قانونی، موجب آسیب به میراث فرهنگی و هویت تاریخی کشور می شود، بنابراین لازم است با رعایت اصول صحیح از بروز چنین رفتارهایی جلوگیری شود. فرهنگ و آموزش عمومی و احساس مسئولیت اجتماعی در تقویت حفظ میراث فرهنگی در جامعه.
منبع : به گزارش میهن تجارت
