بعدی- سینما برای اولین بار توسط مظفرالدین شاه قاجار که در سفر به فرنگ مجذوب تکنولوژی جدید سینما شده بود در ایران معرفی شد. پنج سال پس از اختراع برادران لومیر، مظفرالدین شاه در یادداشت های خود می نویسد: «ما به عکاس خود دستور دادیم که انواع وسایل سینمایی را بخرد و به تهران بیاورد تا انشاءالله فیلمی بسازیم و به ما نشان دهیم. خدمتکاران.” این تصمیم سرآغاز ورود هنر هفتم به ایران بود، اما پیشرفت سینما در ایران قاجار نه به دست شاه، بلکه با تلاش افرادی که عکاسی و فیلمبرداری را در غرب آموخته بودند میسر شد. میرزا ابراهیم خان عکاس، مهدی روسی خان، ابراهیم خان صحاف باشی و خان بابا معتضدی از پیشکسوتان این عرصه بودند. آن ها در شرایطی که تجهیزات و تخصص کافی در دسترس نبود توانستند گام های اولیه سینمای ایران را بردارند.
بر اساس گزارش فردا، اولین اثر مستند سینمای ایران به نام «مراسم جشن گلها» در 23 مرداد 1279 توسط عکاس میرزا ابراهیم خان ساخته شد و در دربار قاجار به نمایش درآمد. این فیلم و سایر مستندهایی که از وقایع دربار ساخته شد، شکل اولیه سینمای ایران را رقم زد.
اما در دوران قاجار، سینما محدود به دربار ماند و اکران عمومی نشد. مدتی بعد با تغییرات اجتماعی و سیاسی، سینما از حوزه خصوصی دربار فراتر رفت. در سال 1303 با افتتاح اولین سینمای مدرن تهران به نام «گرند سینما» در خیابان لاله زار، سینمای ایران وارد مرحله جدیدی شد. این تالار توسط علی وکیلی تأسیس شد و به محلی برای جذب قشر مدرن تبدیل شد. گراند سینما به طور مرتب فیلم نمایش می داد و تا مدت ها فقط فیلم های خارجی را نمایش می داد و با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. تأسیس گراند سینما نقطه عطفی در تاریخ سینمای ایران بود و مسیر این هنر را از مستندهای درباری به سینمای عمومی و تجاری هدایت کرد.
