لانگلی ، که برنده TS الیوت شد ، به دلیل عوارض جراحی لگن در بیمارستان درگذشت.
رابین رابرتسون ، سردبیر دیرینه لانگلی گفت: “این یک افتخار بزرگ بود که با او همکاری کنیم … البته ، من نیازی به انجام کار زیادی نداشتم ، زیرا تقریباً تمام شعرهای او عالی بودند.” او آخرین سه نفر بزرگ شاعران ایرلندی شمالی بود. او و دوستان نزدیکش ، Seamus Heaney و Derek Mahon ، بخشی از یک گروه سست و درخشان از نویسندگان جوان ایرلندی بودند که در اوایل دهه 1960 در گروه Belfast فیلیپ هابسبوم ملاقات کردند. لانگلی ، هانی و ماهون اولین مجموعه های خود را در همان دهه منتشر کردند و به شاعران برجسته بین المللی رفتند.
مایکل لانگلی در سال 1939 در بلفاست متولد شد. او مطالعات کلاسیک را در کالج ترینیتی دوبلین تحصیل کرد. جایی که دریافت تمام کاری که او می خواهد انجام دهد نوشتن شعر است. وی در مصاحبه ای با گاردین در سال 2004 ، گفت: “من از رفتن به تدریس یا خدمات عمومی دریغ كردم ، اما من زیر طلسم شعر قرار گرفتم.”
و همچنین به عنوان شاعر ، لانگلی سالها به عنوان مدیر هنرهای مختلط در شورای هنر ایرلند شمالی کار می کرد. در سال 1994 ، او مشهورترین شعر خود را با عنوان “آتش بس” با امید به پایان دادن به درگیری در ایرلند شمالی نوشت. یک روز پس از انتشار این شعر ، آتش بس اعلام شد.
لانگلی در طول حرفه خود جوایز و افتخارات بی شماری دریافت کرده است ، از جمله جایزه Whitbird در سال 1991 به دلیل سریال Fires of Evergreen Trees ، ترتیب امپراتوری انگلیس در سال 2010 و جایزه بین المللی شعر Feltrinelli برای موفقیت در طول زندگی. در سال 2022 میلادی.
در سال 2017 ، او برنده جایزه پن نقاش شد ، که سالانه به نویسندگانی اهدا می شود که طبق گفته هارولد نقاش در سخنرانی نوبل خود ، دیدگاه “بی باک و ناخوشایند” از جهان دارند. رئیس هیئت منصفه آن سال ، دون پترسون ، شعر لانگلی را “کاملاً متن ترانه و روان” توصیف کرد و گفت که کار او “پر از بشریت ، فروتنی و دلسوزی است”.
آخرین مجموعه شعر لانگلی ، The Killed Birds ، در سال 2022 منتشر شد. این مجموعه توسط The Guardian به عنوان اشعار “پر از زندگی” توصیف شده است.
