دبیرکل جامعه صنعت کفش ایرانی هشدار داد که عدم وجود سیاست گذاری مؤثر و پشتیبانی عملی ، تولید کنندگان کفش را به مرز سوق داده است و صنعت ریشه دار در شرایط مظلوم خود قرار دارد.
براساس Business News ، صنعت کفش در ایران از گذشته یکی از مهمترین پایه های تولید و اشتغال ملی بوده است. این صنعت علاوه بر تأمین بخش بزرگی از نیاز داخلی ، ظرفیت صادراتی بالایی دارد. ایران به دلیل نیروی کار ماهر خود ، سابقه طولانی تولید دست ساز و ماشین ماشین و همچنین دسترسی به مواد اولیه چرمی ، جایگاه ارزشمندی را در بین کشورهای تولید کننده کفش به دست آورد. بسیاری از محصولات ساخته شده از ایرانی به دلیل طراحی و طراحی معتبر خود شناخته شده اند و در بازارهای جهانی به ویژه در اروپا مورد توجه قرار گرفته اند.
با این حال ، این صنعت مهم و ریشه دار در سالهای اخیر با مشکلات ساختاری و اقتصادی روبرو شده است که رقابت خود را در بازارهای داخلی و خارجی محدود کرده است.
کفش های دستی ایرانی همیشه مورد توجه بازارهای جهانی ، به ویژه در اروپا و حتی در کشورهایی مانند ایتالیا به عنوان یک محصول با کیفیت بوده است. علاوه بر این ، صنعت کفش ماشین ایران توانسته است چندین دهه زنجیره ای ارزشمند از تولید و اشتغال ایجاد کند.
چالش های اصلی ؛ از بیمه و مالیات گرفته تا قاچاق و استهلاک
با وجود این ظرفیت ها ، صنعت کفش امروز در شرایط مظلوم خود قرار دارد. به گفته امیر احمدی ، دبیرکل انجمن صنعت کفش ایرانی ، یکی از مهمترین مشکلات این صنعت عدم وجود سیاست و برنامه ریزی مؤثر دولت است: در شرایط فعلی ، تولید کنندگان صنعت کفش با مشکلات بسیاری روبرو هستند و حتی مقامات نیز تصمیم خوبی برای مدیریت وضعیت اتخاذ نمی کنند. برخی از این مشکلات ناشی از تصمیماتی است که اجرا نمی شود. قوانینی که برای صنایع بزرگ نوشته شده است برای صنایع کوچک از بین می رود و از رشد آنها جلوگیری می کند.
بیمه و مالیات به عنوان دو چالش اساسی ، فشار بیشتری بر تولید کنندگان وارد کرده است. احمدی با اشاره به بحران های اخیر ، افزود: “در جنگ 12 روزه ، مشکلات تولید کنندگان افزایش یافت ، اما هیچ یک از بخش های بیمه و مالیاتی به کمک صنعت نیامد.” حتی بسته های حمایتی که دولت به عنوان یک انگیزه از آن یاد کرده بود ، هنوز در این زمینه اجرا نشده است.
از طرف دیگر ، قاچاق گسترده کفش و استهلاک ماشین آلات نیز به یک تهدید جدی برای ادامه واحدهای تولید تبدیل شده است. زندگی استاندارد ماشین آلات 10 تا 15 سال سن دارد ، اما امروزه بسیاری از دستگاه ها بیش از 20 سال قدمت دارند.
وقتی کفش های ایرانی با برند خارجی صادر می شود
رکود اقتصادی و کاهش قدرت خرید مردم ، تولید کنندگان کفش را وادار کرده است تا محصولات ارزان تر و با کیفیت پایین تر را ارائه دهند. این شرایط نه تنها بازار داخلی را تضعیف کرده است بلکه صادرات را نیز به چالش کشیده است. احمدی توضیح می دهد: گاهی اوقات برای صادرات محصولات خود ، ما باید کفش های ایرانی را با مارک های خارجی به بازارهای جهانی بفرستیم. این خلاف استانداردهای تجارت است ، اما تحریم ها و عدم حمایت ما را به این مسیر سوق داده است.
کارشناسان معتقدند که صنعت کفش ایرانی هنوز توانایی تبدیل شدن به یکی از صنایع صادراتی غیر نفتی کشور را دارد ، اما دستیابی به این هدف نیاز به تغییر در نگرش های اساسی دارد. این قوانین باید انعطاف پذیر تر باشند تا صنایع کوچک بتوانند در کنار صنایع بزرگ رشد کنند. همچنین ، حمایت واقعی دولت از طریق اصلاح سیستم مالیات ، بیمه و مواد اولیه می تواند شرایطی را برای ترمیم صنعت فراهم کند.
به گفته دبیرکل انجمن صنعت کفش ایرانی ، صنعت کفش یکی از صنایع تاریخی این کشور است که هنوز هم قادر به تولید بهترین کیفیت است. اگر موانع برداشته شود ، صنعت می تواند هم در بازار داخلی و هم در صادرات بدرخشد.
منبع: tasnim





