سید جمال ساداتیان اظهار داشت که به دلیل شرایط کشور و خواسته های مردم ، رویکردهای مربوط به حوزه سینمای دفاعی مقدس باید تغییر یابد: وضعیت فعلی ما باید راه را برای سینمای سیاسی باز کند تا بسیاری از وقایع کالبد شکافی باشند.
به گفته میهن تجارت ، تهیه کننده سینما ، که این روزها توسط فیلم “زنان و کودکان” نیز تهیه شده و فیلم هایی مانند “بنفش” ، “متریک شیش و نیمی” و “چهارشنبه سوری” را در مصاحبه ای با ایسنا در مورد وضعیت ایران تهیه کرده است. این باید با ویژگی هایی که افراد توسط فیلم های سفارشی و هر آنچه که بدبختی را به وجود می آورد ، مشخص شود. ببینید چه مقدار بلیط فیلم های دفاعی مقدس را که امسال اکران شده اند ، فروخته اند؟ بیننده آنها چند نفر بودند؟ آنچه می بینیم این است که حتی طرفداران نمی خواهند به این فیلم ها نگاه کنند ، در حالی که فیلم های فنی خوبی مانند “Esfand” (به کارگردانی دانش Maqbashawi) وجود داشته اند.
وی افزود: “من فکر می کنم اکران این فیلم ها به جایی رسیده است که بی احترامی مردم به تماشای و استقبال نوعی توهین به شهدا است که موضوع اصلی فیلم های دفاعی مقدس هستند ، و بنابراین بخش عمومی که بیشترین بودجه را برای این فیلم ها تأمین می کند باید از نظر شرایط عمومی کشور مورد توجه قرار گیرد.”
نیاز به تغییر در سینمای دفاعی مقدس و نحوه خرج کردن
ساداتیان ، در پاسخ به اینکه چگونه او فکر می کند سینمای دفاعی مقدس به این شکل معمولی ادامه می یابد؟ وی گفت: “تا آنجا که من شنیده ام ، بودجه اختصاصی برای این نوع سینما تصویب شده است به طوری که سازمان ها و ارگان هایی که مأموریت آنها برای تولید این فیلم ها با حمایت از بودجه دولت می تواند روشن شود.” نکته مهم دیگر این است که ساخت این نوع فیلم ها برای برخی از آنها درآمد مالی دارد ، در حالی که برخی از کسانی که در این زمینه کار می کنند وضعیت اجتماعی قوی ندارند. بنابراین ، نیاز به تغییر این مسیر و نحوه خرج کردن پول است.
وی در پاسخ به اینکه کدام بخش از جنگ 6 روزه برای ساختن یک فیلم در اولویت قرار دارد ، گفت: “من فکر می کنم بخش مخرب این جنگ بسیار اولویت بندی شده است.” همه ما دیدیم که خانواده های ما در شبهای جنگ چه احساسی دارند و حتی پس از آتش بس ، میزان اضطراب در جامعه بود ، اگرچه قرار نبود خانه های مسکن باشد ، اما هنوز نگرانی های زیادی وجود داشت. علاوه بر این ، ما هنوز از تأثیرات مخرب جنگ ایران -عراق رها نشده ایم و وقتی مبارزان دشمن در حال بمباران خانه های مردم بودند ، و بسیاری از مردم در ذهن بسیاری از افراد بمباران شده اند. جنگ در اصل یک مزخرف است ، و اثرات مخرب آن بسیار زیاد است ، به جز کمبود و ضرر که افراد تجربه می کنند.
وی ادامه داد: “حال این سؤال این است که وقتی این عوارض توسط جامعه گرفتار می شود ، چه چیزی را باید ارتقا دهیم؟” درست است که مقابله با شجاعت و مسابقات قهرمانی ارزشمند است ، اما تحریک شجاعت و شجاعت مردم در زمان خودش باید انجام شود ، نه فقط گفتن جنگ چیز خوبی است.
حس ملی گرایی فیلم های جنگی را نمی توان تحریک کرد
ساداتیان با اشاره به اینکه هالیوود هنوز در مورد فیلم جنگ جهانی ساخته شده است ، افزود: “حرف من این است که این نوع سینما را رها کنم ، اما من معتقدم که باید اعتراف کنیم که اوضاع در کشور در شرایطی نیست که ما می خواهیم مانند گذشته برای ساخت فیلم های جنگی صرف کنیم.” در اوایل جنگ هشت ساله ، یک سری فیلم برای تحریک و تقویت شجاعت مردم ساخته شد ، اما اکنون مردم از جنگ متنفر هستند و زندگی خود را با همه مشکلات و تأثیرات جنگ به شب می آورند ، بنابراین ما نمی توانیم حس ملی گرایی فیلم را تحویل دهیم. ما باید اجازه دهیم کشور به مسیر طبیعی خود برسد و سپس به مردم یادآوری کنیم که فرزندان این خاک چه هزینه ای را صرف کرده اند. در حال حاضر ، ما باید اوضاع را به جایی برسانیم که جامعه زندگی جدیدی را طی کند.
تهیه کننده سینما تأکید کرد که “مشکل این است که مقامات معتقدند که رویکردها باید تغییر کنند” به پیشنهاد فیلمی در مورد عملیات رمضان اشاره کرد و توضیح داد: روزی کارگردانی به من رسید و می خواست رمضان بسازد. برای من جالب بود که این فیلم از این عملیات ساخته می شد و گویا توافق نامه هایی وجود دارد. من موافقت کردم که به تولید آن کمک کنم ، و در جلساتی که با برخی از مقامات ویژه در رابطه با این موضوع برگزار کردیم ، آنها بسیار خوشحال و مورد احترام قرار گرفتند ، اما آنها گفتند: “چرا می خواهید شکست بخورید؟ یک فیلم حماسی و فتح درست کنید ، حتی اگر این یک خیال باشد.” ما از آن پس پشتیبانی می کنیم ، به خصوص اگر این کار را انجام دهیم ، اما ما یک فیلم جنگی را پرداخت نمی کنیم که شکست را نشان نمی دهد. “
برخی از افراد می خواهند با سینمای دفاعی مقدس به وضعیت و پول برسند
ساداتیان ، در پاسخ به تأکید خود بر تغییر ، بسیاری از افراد در مواضع مختلف سیاسی و فرهنگی همچنان اصرار دارند که فیلم های خاصی را با حاکمیت بسازند ، و چه چیزی اهداف و شعارهای آنها را توجیه می کند؟ وی گفت: “من از دیدگاه من فکر می کنم که روندهایی مانند اصلاح گرایی و بنیادگرایی برای امور سیاسی کشور مفید نیستند زیرا شعارهایی که به آنها می دهند عاملی در قدرت قدرت تبدیل شده اند ، اما وقتی این کار را انجام می دهند ، ما حاشیه ها و مسائل مالی بیشتری را می بینیم ؛ مانند نمایندگان مجلس که شعار بسیاری از اسلای های افراطی را می خوانند ، فکر می کنم که آنها زندگی می کنند و این یک قدرت را نشان می دهد که یک آشکار سیاسی را حفظ می کنند تا در این یک قدرت سیاسی حفظ کنند. در سراسر جهان ، ابزارهای سیاسی تعدادی از فرصت های اقتصادی را ایجاد می کنند ، و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. به سینما برگردید ، فیلم ها نمی توانند از این جریان های سیاسی جدا شوند زیرا برخی فکر می کنند اگر خود را در این نوع گلو مانند این سینمای دفاعی مقدس قرار دهند ، می توانند مکانی پیدا کنند و درآمد کسب کنند.
با سینمای سیاسی ، وقایع افراطی و شعارها باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد
در پاسخ به اینکه آیا سینمای دفاعی مقدس و مقاومت باید با تغییر زمان متفاوت باشد؟ وی گفت: یک نمونه صحیح از وضعیت فعلی ما یک فیلم سیاسی است ، و اگر ما سینمای سیاسی داشتیم و دستان ما برای تسلیم بسیاری از ماجراها باز بود ، اتفاقات بهتری می تواند رخ دهد زیرا با تجربه این سالها ، همه ما برخی از افراد را دیده ایم که شعارهای افراطی در کشور داده اند ، ماجراهای آب چیست. در حالی که بخشی از مأموریت سینمای سیاسی تجزیه و تحلیل موضوعات از دیدگاه سیاسی است ، اکنون حتی نمی توانیم موضوعات مهم اجتماعی را تحلیل کنیم ، بنابراین ما در یک عدم اطمینان عجیب قرار داریم.
وی افزود: “امروز ، سینمای سیاسی می تواند به عنوان حاکم بر حاکمیت عمل کند.” بسیاری از مردم از بخشی از حاکمیت انتقاد می کنند زیرا آنها فقط این شعار را شنیده اند و حاکمیت نتوانسته است نیازهای جامعه را برآورده کند. به عنوان مثال ، اعلام شد که ما می خواهیم در سال 6 در منطقه در ژاپن باشیم ، امروز همان روز است ، اما آیا می توانیم در سینمای خودمان چرا به آنجا نرسیدیم؟ مطمئن نیستید! به خصوص از آنجا که ما پنج سال پیش حتی در همان موقعیت نیستیم. ما در آن زمان آب و برق داشتیم ، اوضاع اقتصادی بهتر بود ، اما اکنون ما نه ، و به جای بررسی اینکه چرا ، اخبار اخیر وجود دارد که به یک سال به اقتصاد مرفه وعده داده شده است. اکنون ، که سال 2 را می بیند ، خدا را می شناسد ، اما اگر از نظر سیاسی نباشیم ، این اتفاق در 5 سال پیش اتفاق می افتد.
اگر نتوانم با ایمان خودم فیلمی بسازم ، ساکت خواهم شد
ساداتیان ، در پاسخ به این روند ، چرا فیلمی مانند برخی دیگر از فیلمسازان ایجاد نمی کند؟ وی گفت: “من این روش را نمی پذیرم و معتقدم وقتی در یک کشور کار می کنم ، با وجود مضرات ، باید در چارچوب قوانین کار کند ، اما اگر بستر همکاری در این زمینه از اعتقاد من فراهم نشده باشد ، من قطعاً ساکت خواهم بود.” اگر کشور به دنبال آن است ، باید اجازه دهد سینمای سیاسی و اجتماعی فعال شود. این فیلم ها می توانند جامعه را آرام کنند و بازتابی برای مقامات باشند.
منبع: isna
