یک مطالعه چینی توضیح داده است که چگونه این کشور می تواند دسترسی Starlink را در سراسر جزیره تایوان مختل کند. به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست (SCMP)، این اقدام خصمانه مستلزم استفاده از حدود 1000 تا 2000 پهپاد جنگ الکترونیک با تجهیزات ویژه است. این تحقیق، همراه با اخبار اخیر در مورد قابلیتهای پیشرفته اتصال کابل اینترنت چین، تنشهای ژئوپلیتیکی و نگرانیها را برای اکوسیستم نیمهرسانای جهانی افزایش داده است.
دانشگاه ژجیانگ و موسسه فناوری پکن شبیهسازیهایی را انجام دادند تا مشخص کنند ارتش آزادیبخش خلق (PLA) تحت کنترل حزب کمونیست چین چگونه میتواند دسترسی رقیب دموکراتیک خود به استارلینک را قطع کند. سامانه ماهواره ای ماسک با بیش از 10000 ماهواره، از زمانی که اوکراین از آن برای مقاومت در برابر مهاجمان روسی استفاده کرد، به یکی از دغدغه های استراتژیست های حزب کمونیست چین تبدیل شده است. دسترسی به فناوری مانند استارلینک یکی از موانعی بوده است که «عملیات ویژه» سه روزه پوتین را به یک کمپین تقریباً چهار ساله فرسایشی تبدیل کرد.
1000 تا 2000 پهپاد جنگ الکترونیک
به گفته دانشمندان چینی، پوشش پیچیده و دائماً در حال تغییر شبکه ماهواره ای Starlink تنها با یک استراتژی پارازیت گسترده و توزیع شده قابل مقابله است. طبق SCMP:
صدها یا هزاران پارازیت کوچک و هماهنگ باید در آسمان – روی هواپیماهای بدون سرنشین، بالونها یا هواپیماها – مستقر شوند تا یک سپر الکترومغناطیسی بر روی میدان جنگ تشکیل دهند.
دانشمندان از داده های واقعی Starlink برای شبیه سازی یک شبکه ماهواره ای پویا به اندازه تایوان در طول 12 ساعت استفاده کردند. در شبیه سازی از ترکیبی از پارازیت های مولد نویز الکترونیکی با پرتوهای پهن و باریک استفاده شد. اکنون تصور می شود که پارازیت های هوابرد چین با فاصله سه تا شش مایلی از هم می توانند یک شبکه پارازیت اینترنتی به ارتفاع 12 مایل ایجاد کنند.
در حالت ایده آل، یک رهگیری موفقیت آمیز چینی Starlink به 935 گره تداخل هماهنگ نیاز دارد. با پهپادهای ارزانتر، کاربردیتر و کمتوان، تعداد اخلالگران هوابرد باید به حدود 2000 پهپاد افزایش یابد.
دفاع پهپادی تایوان
البته چنین پوشش پهپادی خصمانه ای در آسمان تایوان بی رقیب نخواهد ماند. شرکتهای بزرگ رایانهای و نیمهرسانا مانند TSMC، Asus و MediaTek در حال سرمایهگذاری هنگفتی بر روی تجهیزات پهپاد و ضد پهپاد، خریدهای خارجی و تولید داخلی است.
این جزیره صنعتی و جاه طلب – که به عنوان “جزیره سیلیکون” و اکنون “جزیره هوش مصنوعی” شناخته می شود – ممکن است حتی یک شبکه الهام گرفته از گنبد آهنین را برای محافظت در نظر بگیرد، شبکه ای که بدون شک همسایه اش را بیشتر خشمگین خواهد کرد.
