دروازه‌های تمدن تو را می‌خوانند

وحید حاج سعیدی; از نیمه شب گذشته است. بازار بسته است و نگهبانان در راهروهای بازار گشت می زنند. صدای کلاغ ها از آب انبار سعدالسلطنه به گوش نمی رسد. خواب چشمان نگهبان آب انبار حاج کاظم را گرفته است.

مؤذن مسجد صالحیه منتظر صبح است تا بر نیمه شب غلبه کند. قلعه الموت هم در سکوت است. حسن صباح دیگر به پیروانش قول باغ نمی دهد. خدای مرگ دوباره تنهاست

شهر باستانی قزوین با قدمت چند هزار ساله را می توان سرزمین پادشاهی های ناپایدار، رویاهای شاهان و بناهای باشکوه باستانی نامید. سرزمین دروازه ها، قلعه ها و دژهای باستانی که از شکوه تاریخ پرفراز و نشیب این سرزمین حکایت می کند. گواه تاریخ پرفراز و نشیب قزوین را می توان در بناهای باستانی بی شماری یافت که با دیوارها، ردیف ها، خانه ها و سبک معماری آنها روایت می شود. تا جایی که این شهر میزبان بیشترین بناها و بناهای تاریخی کشور است و در میانه معماری جذاب و طراحی منحصر به فرد بناهای باستانی و رویایی خود فصلی رنگارنگ و معنادار دارد.

این سرزمین کهن آنقدر در تاریخ کشور ما اهمیت داشته که پادشاهان ساسانی آن را کشوین می نامیدند که به معنای منطقه ای است که نباید از آن غافل شد.

مردم این سرزمین تاریخ را نخوانده و نشنیده اند. اما آنها آن را دیده و درک کرده اند. اینجا در کوچه پس کوچه های شهر هنوز صدای پای مغول ها و فریادشان گوش ها را می آزارد. بوی دود و کتاب های سوخته کتابخانه قلعه الموت به مشام می رسد. کاروانسرای سعدالسلطنه همچنان میزبان عابران پیاده و کاروان های خسته و غبار آلود سفرهای کاری و زیارتی است. صدای ناله اسب های قجر هنوز از پشت دیوارهای سفالی و سنگی امپراتوری صفوی به گوش می رسد. بوی چرم تیمچه حاج کاظم هنوز به مشام می رسد. صدای قلم نی میرعماد قزوینی – افتخار خوشنویسان ایران – بر کاغذ نی نی می خورد.

کاشی‌کارهای عالی قاپو با وسواس میناکاری و کاشی‌های سبک این بنای جاودانه را می‌چسبانند و بازرگانانی که از جاده ابریشم عبور می‌کنند نیز در شهر به تجارت می‌پردازند. قزوین شهر دروازه ها و قلعه ها، شهر باغ های بی حصار و خار. شهر بناهای دلربا و چشم نواز، پایتخت خوشنویسی ایران، بی شک محل اجتماع هنر، معماری، فرهنگ و تمدن است. این گونه است که دروازه های تمدن و اصالت این کشور سال هاست که گردشگران جهان را فرا می خواند.

در دل این سرزمین کهن، بدون ورق زدن کتاب های تاریخ دست نویس و خواندن سفرنامه های بزرگان، می توان در لحظه قدم زد و لذت گشت و گذار در عمارت های وارثان سلسله های ناپایدار را با تمام وجود احساس کرد. قلب. تماشای کاشی کاری های جذاب و تزئینات آجری زیبای خانه های قدیمی و عمارت های قدیمی روح هر گردشگری را متاثر می کند. بناهای باستانی که بوی قدمت و جاودانگی می دهند و علاوه بر ارزش تاریخی، زیبایی بصری و شگفتی هنری بی نظیری دارند. هر قسمت از این بناها یادآور هنرمندی هنرمندانی است که ظرافت و دقت خود را در محاسبات و جان بخشیدن به آثار خود کمتر از عبادت نمی دانستند. صدای کوبیدن درهای چوبی در محله های قدیمی شهر بلافاصله انسان را به صدها یا هزاران سال پیش بازمی گرداند. اینجا انگار تاریخ تو را می خواند و ماشین زمان دیگر رویا نیست! گردشگرانی که به بناهای تاریخی علاقه دارند از تماشای قلعه ها، بازارها، تیمچه ها، سراها، آب انبارها، کاریزها، چشمه های آب گرم، مساجد، مدارس و دیگر آثار تاریخی شهر سیر نمی شوند و با جان و دل به کاوش در آن می پردازند. تاریخ و جذابیت معماری آنها. تعریف می کنند

قلعه الموت; نماد شکوه تاریخ، باغ صفویه قزوین؛ گنجینه گرانبهایی از آثار باستانی دوران مختلف، بازار تاریخی قزوین؛ شاهکار و میراثی ماندگار از معماری سنتی عصر صفوی، مسجد النبی قزوین. آمیختگی و شکوه هنر معماری ایرانی، زیبایی و اصالت، کاخ سعدالسلطنه. بزرگ‌ترین کاروانسرای سرپوشیده خاورمیانه، موزه کاخ چهلستون. تنها غرفه باقی مانده از کاخ های سلطنتی شاه طهماسب، مسجد جامع قزوین؛ محل اجتماع سبک‌های معماری سلسله‌های ناپایدار، مسجد قزوین و مدرسه صالحیه. مهد تدبر و تقوا آب انبار حاج کاظم قزوین; شاهکار مهندسی معماری سنتی ایران و حسینیه امینی ها. جولان نور و بازی رنگ ها تنها گوشه ای از هنر و شاهکارهای هنرمندانی است که درایتشان در طراحی و میزانسن این بنا بی نظیر و بی نظیر بوده است. خلق چنین آثاری نشان از نبوغ و استعداد خالقان این بناهای مسحورکننده دارد و نشان از ظرفیت بی نظیر هنر ناب معماری ایرانی در خلق چنین شاهکارهای برجسته و استثنایی دارد.

سرزمین کهن قزوین را باید بارها دید، شنید و به یاد آورد. شهری رویایی با تاریخ هزاران ساله را نمی توان به رخ کشید و در چند خط بازی کرد. شهری که به آن دروازه بهشت ​​می گویند و برخی آن را شهر مقدس شاهپور شاهپور ساسانی می نامند. قزوین را هر نامی بگذاریم برازنده این مملکت است و امیر معازی آهنگ خوبی سروده است که قزوین همیشه با نور و نوآوری بوده است. قدر عظمت و عظمت و شاهکارهای تاریخی قزوین را بدانیم.