آرارات و ونک از جمله محله های منطقه 3 شهرداری تهران است که در قدیم به دلیل آب و هوای خوب و وجود باغ های فراوان مورد توجه درباریان قاجار بوده است. ابتدا این محله به نام قلعه ارامنه در سال 1250 تشکیل شد و در این تاریخ حاج میرزا آقاسی وزیر دوره قاجار دست به اقدام عجیبی زد.
به گزارش همشهری آنلاین، نصرالله حدادی، کارشناس تهرانی درباره نحوه ساخت اولیه این محله می گوید: اسکان ارامنه تهران در چند دوره و در نقاط مختلف تهران از جمله بازار تهران آغاز شد، در دوره شاه. عباس، تعدادی از ارامنه از ارمنستان و جلفا به تبریز و سپس به تهران آمدند، بخشی از آنها در منطقه زیر بازار شاپور در کوچه ای به نام «کوچه ارامنه» و گروه بعدی در منطقه بهجت آباد بین کشاورز ساکن شدند. بلوار و خیابان حافظ “چند ارمنی دیگر در محله باشگاه آرارات ماندند.”
در زمان ناصرالدین شاه، حاج میرزا آقاسی، وزیر دربار، مأموریت یافت که عده ای از ارامنه را به تهران بیاورد. وی حدود 14 خانواده ارمنی را از شهرهای اراک و چهارمحال بختیاری به تهران منتقل کرد و در این منطقه ساکن شد. آنها در زمین های خود به کشاورزی و دامپروری می پرداختند و بدین ترتیب اولین روستای ارامنه در قلب تهران شکل گرفت. مستوفی الممالک زمین خود را به ارامنه داد و آنها خانه های خود را در آنجا ساختند.
اما پس از اصلاحات ارضی توسط پهلوی دوم، نظام کدخدایی و ارباب رعیتی مانند سایر نقاط ایران در تهران و از این محله ناپدید شد و پس از نظام مند شدن طرح شهرسازی در دهه 40 و 50 به هم متصل شد. به سیستم شهری و بخشی از منطقه ونک تبدیل شد. در نظر گرفته شد
حدادی درباره نام محله می گوید: به گفته اهالی نام آرارات از نام کوه های آرارات در شمال ایران، ترکیه و ارمنستان گرفته شده است، همچنین نام باشگاهی که ارامنه ساخته اند نیز بوده است. با همین نام حفظ شده است.» امروزه قلعه ارامنه در غرب خیابان سئول و شرق بزرگراه کردستان قرار دارد. از دیوار، برج و باروی قلعه اثری باقی نمانده است، اما قسمتی از دیوار کاهگلی از دوران باشگاه آرارات، نشانی از آخرین بازمانده قلعه ارامنه است.
