زنی که به نقاشی «طبیعت بی‌جان» جان بخشید

نقشی که کلارا پیترز در تاریخ هنر ایفا کرد نقش مهم و ویژه ای بود، زیرا او کمک زیادی به توسعه نقاشی “طبیعت بی جان” در آغاز قرن هفدهم داشت.

به گزارش فرادید، پیترز یکی از اولین نقاشانی بود که طبیعت های بی جان خالص و مستقلی از غذا، گل، شکار و ماهی خلق کرد. در ادامه با زندگی کلارا پیترز، هنرمند مشهور بلژیکی که کلیشه های زمان خود را به چالش می کشید، آشنا خواهید شد.

مدرسه نقاشی آنتورپ

جدول، اثر کلارا پیترز، 1611

کلارا پیترز در دهه 1580 یا بهتر بگوییم در سال 1594 پس از یک دوره پرتلاطم به دنیا آمد. در سال 1566، جنگ هشتاد ساله با شورش شهرهای هلندی علیه پادشاهی اسپانیا آغاز شد. این خونریزی با غارت آنتورپ در سال 1576 به اوج خود رسید. نتیجه این شد که شورشیان هلندی علیه تاج و تخت اسپانیا متحد شدند و آنتورپ با تحت کنترل دولت اسپانیا وارد دوره ای از رکود شد. قبل از سال 1576، آنتورپ به عنوان یک مرکز تجاری و فرهنگی شکوفا شده بود.

در آغاز قرن هفدهم، آنتورپ بار دیگر به عنوان همان مرکز تجمل و تجارت سابق ظاهر شد و نقاشی نیز کالایی مطلوب به حساب می آمد. در این وضعیت، دوک بزرگ و دوشس بزرگ، آلبرت و ایزابلا نه تنها به عنوان رهبران سیاسی و معنوی کاتولیک، بلکه به عنوان حامیان هنری و فرهنگی سخاوتمند نیز برجسته بودند. تحت چنین حمایتی که از دهه 1600 شروع شد، هنرمندانی مانند یان بروگل بزرگ (1625-1568)، پیتر پل روبنس (1640-1577)، و آنتونی ون دایک (1641-1599) شاهد شکوفایی حرفه خود تحت حمایت کلیسای کاتولیک بودند. و دادگاه ایزابلا ، آلبرت و همراهانشان.

کلارا پیترز جوان در دوره ای از حمایت سخاوتمندانه به بلوغ رسید. بنابراین، زمان موفقیت او ارتباط نزدیکی با روندهای بزرگتر در جامعه آنتورپ داشت. عروج هنری کلارا با بازسازی زادگاهش مصادف شد.

چگونه کلارا پیترز به یک نقاش محترم طبیعت بی جان تبدیل شد؟

زندگی بی جان با شیرینی ها و جواهرات، اثر کلارا پیترز، 1607

کشف جزئیات زندگی و تحصیلات کلارا پیترز دشوار است. با این حال، اسناد کمی وجود دارد که از او به عنوان کلارا پیترز آنتورپ یاد می کند. در حالی که هیچ چیز مشخص نیست، این امکان وجود دارد که او دختر جان پیترز بوده و در 15 مه 1594 غسل تعمید داده شده باشد. از آنجایی که نام و نام خانوادگی او در آنتورپ بسیار رایج است، تعیین اینکه آیا کلارا پیترز نقاش با همان کلارا پیترز ازدواج کرده است نیز چالش برانگیز است. هنریکوس جوسن در 31 مه 1639 در کلیسای سنت والبورگا. بنابراین در حال حاضر تعیین دقیق تربیت و شکل گیری شخصیت هنری کلارا بسیار دشوار است.

پازل های تصویری توسط کلارا پیترز

طبیعت بی جان با پنیر، بادام و چوب شور اثر کلارا پیترز، 1615

در نقاشی “طبیعت بی جان با پنیر” جلوه ای غنی و در عین حال ساده روی بوم به تصویر کشیده شده است. با یک نگاه سریع، بیننده فقط می تواند توده های چشمگیر پنیر هلندی، چوب شور، بادام و گیلاس ونیزی را ببیند. با این حال، نگاه دقیق تر نشان می دهد که کلارا یک سلف پرتره زیبا روی درب بطری اضافه کرده است که شبح یک زن را نشان می دهد. نام او هوشمندانه روی دسته چاقوی عروسی امضا شده است. بسیاری از هنرمندان راه‌هایی برای گنجاندن پرتره‌های سلفی در آثار خود پیدا کردند، با این حال، کلارا اولین کسی بود که چنین عنصری را در یک نقاشی طبیعت بی‌جان وارد کرد. علاوه بر این، او تنها کسی بود که بارها این کار را انجام داد و به سبک او کمک کرد.

انعکاس بسیار کوچکی از چهره هنرمند روی درب بطری به تصویر کشیده شده است

انتخاب کلارا پیترز برای خلق نقاشی‌های طبیعت بی‌جان، به نوعی حرکتی جسورانه بود. بازار طبیعت بی جان، به طور کلی، هنوز برای بزرگترین مشتریان جذاب نبود. ژانر محبوب آن زمان، نقاشی های تاریخی بود که ثروتمندترین حامیان از آن لذت می بردند و توسط هنرمندان برتر (مرد) خلق می شد. اما با پیشرفتی که پس از آشفتگی جنگ رخ داد، پیترز مطمئناً پتانسیل تجاری بازار هنر، یعنی دسترسی رو به رشد طبقه متوسط ​​رو به رشد به اقلام لوکس مانند آثار هنری را احساس کرد.

با این حال، این بدان معنا نیست که برخی از حامیان در مواقع خاصی از نقاشی های طبیعت بی جان لذت نمی بردند، زیرا امروزه بسیاری از نقاشی های شکار را می توان در مجموعه شاهزادگان در سراسر اروپا یافت. در مورد پیترز، او از یک بازار پر رونق برای ژانر طبیعت بی جان استفاده کرد، که او را قادر ساخت تا نقاشی های خود را به مشتریان علاقه مند در بازار هنر بفروشد. از سوی دیگر، او همچنین از کمیسیون‌ها استقبال کرد که به او اجازه می‌داد با حامیان هنر ارتباط برقرار کند یا مشتریان طولانی‌مدتی پیدا کند که مرتباً آثار او را بخرند.

تعریف ژانر طبیعت بی جان

طبیعت بی جان ماهی و گربه، اثر کلارا پیترز، پس از 1620

مشارکت کلارا پیترز به عنوان پیشگام این ژانر در تثبیت طبیعت بی جان به عنوان یک شکل هنری متمایز بسیار مؤثر بود. زمانی که کلارا شروع به خلق هنر کرد، مناطق هلندی و فلاندری هنوز اصطلاح خاصی برای توصیف این سبک نداشتند. اصطلاح طبیعت بی جان در اواسط قرن هفدهم ابداع شد. کلارا در کشیدن گل، صبحانه، ضیافت، وانیتا (یادآور مرگ) و قطعات آشپزخانه استاد بود، اما به آنها یک خط (یا جهت) شخصی داد. طبیعت بی جان او به دلایل فنی و شمایل نگاری برجسته است. پیترز در به تصویر کشیدن بافت و شکل هر شی عالی بود. علاوه بر این، تعادل دلپذیر بین زمینه های تیره و ساده و اشیاء روشن از ویژگی های نقاشی اوست.

شمعدان های برنجی، جام های شیشه ای و بشقاب های براقی که او می کشد، روی میزهای بی آلایش خودنمایی می کند. پیترز اولین نقاشی بود که عناصری از انواع مختلف طبیعت بی جان را ترکیب کرد. در واقع، اعتقاد بر این است که او خالق طبیعت های بی جان است که ماهی و غذاهای دریایی را به تصویر می کشد. تصاویر او از غذا و آشپزی گواه شکاف طبقاتی، تاریخ تجارت و دیگر جنبه های اجتماعی زمان اوست. او با به تصویر کشیدن غذاهای ساده در نقاشی‌های روح‌انگیز و گران‌قیمت، بیننده را تشویق می‌کرد تا به نقشی که غذا، چه داشته باشیم و چه نداشته باشیم، در وجودمان بازی می‌کند. علاوه بر این، او با به تصویر کشیدن اشیاء خارجی که از طریق تجارت بین المللی هلندی ها وارد بازار می شد، به یک واقعیت اشاره می کرد: برده داری و استعمار! از این گذشته، شرکت هند شرقی هلند در ایجاد مستعمرات هلندی و به بردگی گرفتن بومیان در اوایل دوره مدرن نقش داشت.

از آنجایی که محیط فرهنگی و تجاری آنتورپ پس از آتش بس دوازده ساله در سال 1609 بازسازی شد، بازرگانان بار دیگر توانستند بسیاری از کالاها را مبادله کنند. آنها حیوانات، گیاهان، ادویه جات، چوب های گرانبها، و منسوجات را برای فروش به سرشناسان محلی وارد می کردند، در حالی که به فرهنگ جمع آوری در حال شکوفایی اروپا پاسخ می دادند. نقاشی های کلارا پیترز و معاصرانش صنعت واردات بین المللی آنتورپ را با شکوه به نمایش می گذارد. با این حال، آنها دیدگاهی اروپامحور و استعماری را به نمایش می گذارند. وقتی به عنوان نمایشی تشریفاتی از غنیمت استعماری تعبیر نمی شود، تفسیر معکوس به شدت به تجارت برده بین اروپا و قاره آمریکا، بهره برداری از فرهنگ های بومی و هزینه هنگفت انسانی برتری اروپا اشاره می کند.

از طبیعت بی جان کلارا چه می آموزیم؟

زندگی بی جان با گل ها و فنجان ها، اثر کلارا پیترز، 1612

به استثنای خودنگاره‌های فرضی‌اش، و برخلاف دیگر هنرمندانی که در نقاشی طبیعت بی‌جان تخصص داشتند، پیترز بر عناصر تمثیلی پیچیده در طبیعت بی‌جان خود تأکید نکرد. در عوض، او اغلب از عناصر ساده‌ای استفاده می‌کرد که استادانه اجرا می‌شدند تا نظر خود را بیان کند. نقاشی های او از یک سو بازنمایی هنری از اشیا و گونه های جانوری مختلف است و از سوی دیگر می توان هر یک از طبیعت بی جان کلارا را کتابی درباره جامعه ای که در آن زندگی و کار می کرد توصیف کرد.

پیترز در «طبیعت بی جان با گل ها و جام های افتخاری طلا» طیفی از اشیاء با ارزش را به تصویر می کشد. سکه‌های طلا، دو جام باروک تذهیب شده، یک کاسه چینی سبز خاکستری، صدف‌های دریایی، یک زنجیر طلا و دسته‌ای از گل‌های کمیاب را می‌بینیم. از دهه 1550، این اشیاء کالاهای اصلی مجموعه اشیاء منحصر به فرد بودند. بنابراین، کلارا احتمالاً هنگام خلق این طبیعت‌های بی‌جان دو نوع مخاطب را در نظر داشت: مشتری که توانایی خرید چنین مجموعه‌ای از اشیاء منحصربه‌فرد را نداشت، یا شخصی که در جمع‌آوری چنین اشیایی مهارت داشت.

معنی غذا

طبیعت بی جان با کنگر فرنگی، پنیر و گیلاس اثر کلارا پیترز، حدود. 1625

به طور مشابه، صحنه های غذایی کلارا می تواند به بسیاری از سوالات در مورد عادات غذایی، آداب اجتماعی و تقسیم بندی طبقات اجتماعی پاسخ دهد. در شهرها و دادگاه های اروپایی از غذا به عنوان نشانه تمایز استفاده می شد. ناهار خوری نوعی هنری بود که در آن غذاهای عجیب و غریب با فنجان هایی که با دقت انتخاب شده بودند ترکیب می شدند. از آنجایی که وضعیت مالی و اجتماعی فرد بر اساس میز ناهارخوری او مشخص می شد، تقسیم بندی های مشخصی وجود داشت. نقاشی‌های کلارا منبع بصری ارزشمندی از آداب و رسوم جشن در زمان او هستند.

گیلاس، مارزیپان (نوعی آب نبات)، پنیر، بیسکویت، زیتون، رول گوشت و انواع ماهی در آنتورپ رایج بود. تمام نقاشی های کلارا پیترز چنین غذاهایی را به تصویر می کشد. انواع پنیر و کره، که کلارا پیترز معمولاً آنها را به تصویر می‌کشد، در واقع جزء اصلی استان‌های جنوبی و شمالی بودند. آنها نه تنها برای رفع نیازهای مردم محلی بلکه برای صادرات به کشورهای دیگر تولید می شدند. بنابراین تخته های صبحانه کلارا خیالی نیستند. در قرن هفدهم، خوردن نان، کره و پنیر برای صبحانه مرسوم بود. این چیزها بعد از شام هم سرو می شد.

میراث کلارا پیترز

زندگی بی جان با ماهی، کلارا پیترز، حدود. 1612-1621

کلارا پیترز چیزی بیش از یک حرفه موفق داشت. در حالی که امروزه فقط حدود چهل اثر او را می شناسیم، تأثیر او بسیار گسترده بود. او به عنوان یکی از اولین هنرمندان طبیعت بی جان، جای زیادی برای نوآوری داشت. این واقعیت که او به یک نقاش ماهر تبدیل شد، با توسعه “مدرسه کلارا پیترز” در طول زندگی او گواه است. در حالی که امکان کارگاهی برای چنین نقاش موفقی بسیار محتمل است، وجود تنوع های متعدد در سبک نقاشی او ثابت می کند که بسیاری از کلکسیونرها به تصاویر واقعی از غذاها و گل های مختلف علاقه مند بوده اند.

نفوذ او بسیار فراتر از آنتورپ گسترش یافت و به آلمان رسید. قالب کوچک و متمایز نقاشی های پیترز، ترکیب فشرده و پالت رنگی محدود او بر دیگر هنرمندان هلندی مانند نیکلاس گیلیس (1632-1595) و پیتر کلز (1661-1597) تأثیر زیادی گذاشت. محبوبیت دائمی کلارا پیترز مشهود است. درست مانند راشل روش (1664-1750)، جذابیت او در طول قرن ها کاهش نیافته است. برعکس، این جذابیت همچنان در حال افزایش است زیرا محققان و بازدیدکنندگان بیشتر به طور یکسان توجه بیشتری را به آثار او جلب می کنند.

کلارا پیترز هنرمندی ماهر بود که به محبوبیت ژانر در حال ظهور طبیعت بی جان کمک کرد و یکی از اولین هنرمندان زن بود که در توسعه این ژانر مشارکت داشت. او با خلاقیت و مهارت خود توانست بر هنر مدرن اولیه هلندی و فلاندری و هنرمندان بعدی تأثیر بگذارد. بنابراین، برای درک تکامل این ژانر جذاب، کلارا پیترز یکی از عناصر کلیدی مورد نیاز است.