«سفیر» به عنوان اولین تجربه سینمای ایران در تولید آثار مذهبی-تاریخی با حضور افراد حرفه ای پشت و جلوی دوربین ساخته شد. نعمت حقیقی ابتدا تصویربردار «سفیر» بود و پس از وقفه ای در تولید، جمشید الوندی جایگزین وی شد.
فرامرز غروکن از معدود بازیگران سینمای پیش از انقلاب در نقش قیس بن مشعر از یاران امام حسین (ع) اولین قهرمان سینمای تاریخی مذهبی ایران بود و جلال پیشواییان بهترین انتخاب ممکن برای نقش ابن زیاد.
«سفیر» بر اساس الگوی فیلم های تاریخی هالیوود دهه 50 و 60 ساخته شد و داستان پردازی و حادثه سازی روان آن برای مخاطب جذاب بود و در نهایت به عنوان یکی از معدود فیلم های خوش ساخت سال 1362 بیشترین بیننده را پیدا کرد.
