تمایل به اجرای هنر تئاتر در بخش خصوصی و دعوت از بازیگران سینما و دریافت دستمزد فیلم در اجراهای تئاتری، صرف هزینه های هنگفت برای تهیه و تولید و بسیاری مسائل پرهزینه دیگر در مرحله نمایشنامه خوانی، تمرین و اجرای نمایشنامه بخش خصوصی قیمت نمایشگاه را افزایش داده است. است. هزینه هایی که ممکن است برای تیم تولید و عوامل تئاتر درآمد ایجاد کند. اما بدون شک به اندام نحیف تئاتر ایران به خصوص گروه های کوچک تئاتر و مخاطبان حرفه ای تئاتر آسیب جدی می زند.
عدم حضور متولی در معاونت نظارت وزارت ارشاد
به گزارش خبرآنلاین، همچنین عدم وجود متولی در اداره نظارت وزارت ارشاد و به ویژه مرکز هنرهای نمایشی بر قیمت بلیت تئاتر روی صحنه، هنر تئاتر را به سمت سودهای غیرعادی برای تهیه کننده سوق می دهد. در گیشه، تغییر ذائقه مخاطب و یافتن تمایل به نمایش های صرفاً موسیقایی. اختلال در سیستم تولید و تولید گروه های نمایشی، عدم پاسخگویی صریح از سوی مسئولان وزارت ارشاد و خانه تئاتر باعث شده در طول سالیان متمادی آثاری تولید شوند که با هنر تئاتر سازگاری ندارند.
البته در سال های نه چندان دور که شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی بود، در جلسه ای در واکنش به اعتراض به گرانی بلیت نمایش «می سی سی پی نشسته می میرد» به کارگردانی همایون غنی زاده، گفت. خواستار تشکیل شورای تعیین قیمت بلیت تئاتر برای برآورد قیمت استاندارد بلیت نمایش بر اساس قیمت تمام شده گروه ها شد و معتقد بود که قیمت استاندارد بلیت تئاتر به دلیل تولید در بخش خصوصی به هم خورده است. این صحبت کارشناس و کارگردان تئاتر در آن زمان مورد توجه قرار نگرفت و اقدام و برنامه ریزی برای اجرای تئاتر انجام نشد و امروز نظم مالی هنرهای نمایشی را در ابعاد مختلف به هم می زنیم.
بخشی از اختلال در قیمت گذاری تئاتر، خود مردم هستند
در همین رابطه حامد شیخی نویسنده و کارگردان درباره قیمت گذاری نامتعارف بلیت سالن های در حال اجرا گفت: بخشی از اخلال در قیمت گذاری نمایش های سالن ها به عهده خود مردم است که با خرید بلیت و با استقبال از آنها، مهر تاییدی بر قیمت گذاری نامتعارف در عرصه تئاتر و هنرهای نمایشی می دهد. آنها اجازه دادند.
او همچنین نمایشنامه «هفت پیکر» را بر اساس مطالعات تاریخ و ادبیات ایران و حکیم نظامی گنجوی اجرا کرده است. وی سکوت خانه تئاتر را غیرقابل قبول دانست و گفت: البته مهمتر از مخاطب به نظر من مسئولان و متولیان امر هستند که باید نگاه نظارتی به این موضوع داشته باشند. مثلاً نهادی مثل خانه تئاتر یا اداره هنرهای نمایشی موظف است در این شرایط وارد شود و پاسخی برای اختلاف قیمت نمایش های تئاتر شهر و نمایش هایی مثل «نبرد رستم و سهراب» داشته باشد.
شیخی تاکید کرد: متأسفانه زرق و برق نمایش هایی مانند «نمایش کنسرت» یا «تئاتر موزیکال» نظم ذهنی و تعریف و الفبای تئاتر را در ذهن مخاطب به هم ریخته است.
حضور وبلاگ نویسان به جای بازیگر برای جذب مخاطب دردناک است
این کارگردان گفت: در کنار نبود استاندارد قیمت گذاری، اتفاق بدتری برای تئاتر افتاده است. حضور وبلاگ نویسان به جای بازیگر برای جذب مخاطب، تعادل و تعریف استانداردها را در تئاتر حرفه ای به هم ریخته است و این موضوع بسیار دردناک است. به نظر من باید قانونی وضع شود که در هر اجرا یک یا چند نفر از اعضای انجمن بازیگران روی صحنه باشند تا اصالت هنر نمایش حفظ شود و ذائقه مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد.
لازم به توضیح است، حسین پارسایی نمایش «الیور توئیست» را در سال 1395 با قیمت بلیت 40 تا 140 هزار تومان در تالار وحدت روی صحنه برد و در سال 1396 نمایش «بینوایان» را در رویال هال هتل اسپیناس با بلیت روی صحنه برد. قیمت 55 تا 185 هزار تومان را اجرا کرد و با توجه به قیمت دلار در آن سال ها و نسبت به دیگر اجراهای روی صحنه، این دو نمایش به اصطلاح لاکچری بودند. همچنین در اردیبهشت ماه سال گذشته نمایش «هفت خوان اسفندیار» را با حمایت مالی سازمان هنری رسانه اوج با قیمت بلیت 120 تا 360 هزار تومان در تالار وحدت روی صحنه برد و پارسایی مرداد ماه سال جاری با حضور در تالار وحدت. قیمتی بین 590 تا 1 میلیون و 350 هزار تومان، یکی دیگر از رکوردهای مالی نامتعارف. سوابق کاری خود را ثبت کرد. کارنامه ای که همه اقشار مردم به ویژه قشر فرهنگی نمی توانند از آن بهره مند شوند.
ناگفته نماند که برای طرح موضوع نظارت بر قیمت بلیت با حمید نیلی مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تماس گرفتیم اما این مدیر دولتی پاسخ به این موضوع را به تعویق انداخت.
