سریال سرمهن مادری به روزهای پایانی خود رسیده است، سریالی که سال ها پشت آنتن تلویزیون به تعویق افتاد و حالا در زمان بد و در سکوت و انزوا به نمایش در می آید. ترکیب بازیگران این سریال در حال حاضر و در این سال ها غیرممکن است، هرچند تغییر تیم بازیگران به حاشیه هایی دامن زده است. چند یادداشت مختصر از روزنامه فرهیختگان:
به گزارش برترین ها، در قسمت های ابتدایی یادداشت فاطمه السادات بکایی: شاید بزرگ ترین مشکل، تغییر بازیگران سریال بود که به یکباره چند پله سطح کار را پایین آورد. تغییر بازیگران در دنباله‌ها برای هر سریالی که دنبال‌کننده‌ای وفادار دارد، دردناک است. رشته همذات پنداری مخاطب با چهره هایی که با آن ها آشنا شده، ناگهان با تغییر بازیگران قطع می شود و به سختی می توان آن را در آینده بازگرداند.
دیگر مشکلات فصل سوم را می توان در شتابزدگی کارگردان برای گذر از اتفاقات سیاسی آن سال های ایران جستجو کرد و البته در تکرار گرفتار شد! کمال تبریزی توضیح کافی برای تغییرات مهم در روند زندگی شخصیت ها که در دو فصل اول با وسواس عاشقانه ای به جزییات تصمیمات آن ها اختصاص داده است ندارد و از مخاطب انتظار دارد که به سادگی از او بپذیرد که چرا ماجراجویی و ماجراجویی چیست. انقلابی “رهی” ناگهان همه دوستان خود را از دست داد. و خودش را گم کرد! بارها به دام افتادن شخصیت اصلی داستان و رها شدن به کمک پسر عموی متاهلش تبدیل به کلیشه ای از سرزمین مادری شده و داستان را آلوده کرده است. اما بدون اغراق باید تاکید کرد که این به معنای ضعیف بودن فصل سوم سرزمین مادری نیست. این فصل چیزی بهتر از نوشیدن ساده از تولیدات تلویزیون 10 این روزها نیست. اگر مشکلی هست با توجه به استاندارد بودن دو فصل قبلی این سریال و اجرای کلی کمال تبریزی.
بخشی از یادداشت عاطفه جعفری: به دلیل وقفه در ساخت فصل سوم سریال سرمه مادری، کمال تبریزی مجبور به تغییر ترکیب بازیگرانش شد. شهاب حسینی و محمدرضا فروتن سریال را ترک کردند. بازیگران جدید این فصل آرش مجیدی، کوروش سلیمانی که جایگزین محمدرضا فورتون، سعید راد، گلچهرا سجادیه، بابک حمیدیان، مهران رجبی، حسین مهری، مجید سعیدی، حسین عابدینی و لیلا بحریدی شده است در این فصل به ایفای نقش می پردازند.
رهی در فصل سوم به سراغ انقلابیون رفت و جهت اعتراضش با فصل دوم متفاوت بود. البته اعتراض و انتقادات این فصل بیشتر از دو فصل قبل است و برخی معتقدند اعتراضات و تظاهرات در دو فصل قبل بهتر نمایش داده شد و این فصل ضعیفتر از فصل های قبل است. یکی از ویژگی های این سریال که باعث می شود همیشه روایت را بالا نگه دارد و مخاطب را خسته نکند، اوج و فرودی است که کارگردان در هر قسمت برای داستان در نظر گرفته است. جدید و ورود چهره های شناخته شده تاریخی داستان را پیش می برد. میهن گنجی است این روزهای تلویزیون، اما گنجی که قدرش را ندانند و نخواهند دانست. این روزها که سریال های تلویزیونی 2 و 5 درصد مخاطب دارند، میهن می توانست تلویزیون را از این انزوا خارج کند اما گویا مدیران تلویزیون علاقه ای به این سریال نداشتند و نیستند. بیشتر از این نمی خواستند مانور بدهند تا سریال دیده شود.
یادداشت میلاد جلیل زاده: تماشای سریال سرزمین مداری مانند تماشای آلبوم قدیمی بازیگران سینمای ایران است. ستاره های زیادی در این مجموعه جمع شده اند تا به یاد بیاورند که زمانی پاتوق بهترین هنرهای نمایشی در پروژه های بزرگ تلویزیونی بوده است. چیزی که امروزه در ابعاد بسیار کوچک تری به شبکه نمایش خانگی منتقل شده است.
چرا دیگر آثاری مانند «کیف انگلیسی» یا «سرزمین مادری» در تلویزیون تولید نمی شود یا اگر تولیدی هم هست کیفیت و غنای قبلی را ندارد؟
