پرورش و تربیت نوجوانان، مقدمه رشد و پیشرفت در جامعه

به گزارش خبرگزاری به گزارش میهن تجارت، نوجوانی به عنوان دوره ای زودگذر و حساس شناخته می شود و دوران پایان کودکی و ترک آن و ورود به مرحله جوانی است. در دوران نوجوانی تغییرات زیادی از نظر خلق و خو، ریسک پذیری، شادابی، شادابی و سردرگمی به وجود می آید. قابل مشاهده است.

در آغاز این قرن، استنلی سالنبنیانگذار انجمن روان‌شناسی آمریکا، نوجوانی را دوران طوفان و تنش شدید و زمان توانایی‌های جسمی، ذهنی و عاطفی فوق‌العاده می‌دانست. برخی از نظریه پردازان روانکاوی نیز نوجوانی را حالتی می دانند که در آن نوجوان دارای اختلال روانی است، اگرچه مطالعات تجربی روی نوجوانان عموماً نشان می دهد که آنها نشان می دهند که آشفتگی دوران نوجوانی اغراق آمیز بوده است.

با این وجود، روند گذر از کودکی به بزرگسالی دشوار و پر از تعارض است، از یک سو، نوجوان با سرعتی بی سابقه بلوغ جسمی و جنسی را طی می کند و از سوی دیگر، خانواده، فرهنگ و جامعه از او می خواهند. مستقل، داشتن روابط جدید، برقراری روابط با همسالان و بزرگسالان و کسب آمادگی ها و مهارت های لازم برای زندگی حرفه ای و اجتماعی؛ نوجوانان علاوه بر پذیرش و انطباق با همه این تغییرات و دگرگونی ها، باید برای خود هویت منسجمی نیز کسب کنند و به پرسش های مهمی مانند «من کیستم؟»، «جایگاه من در هستی کجاست؟» پاسخ دهند. و “من از زندگیم چه می خواهم؟” یه جواب مشخص بده

بر این اساس، نوجوانی یکی از مهمترین مراحل رشد شخصیت است که از دیرباز مورد توجه روانشناسان بوده است، اگرچه در مورد طول دوره نوجوانی اتفاق نظر دقیقی بین روانشناسان وجود ندارد، اما آنها طول این دوره را در نظر می گیرند. دوره از 13 تا 14 سال باشد. اما در آثار اخیر روانشناسی معمولاً 12 تا 18 سال را نوجوانی می دانند.

نوجوانی، پیوند بین کودکی و بزرگسالی / نوجوانی؛ دوره آزمون و خطا برای یادگیری

سامیه طاهری، روانشناس وی با بیان اینکه دوران نوجوانی دوران مهمی در زندگی افراد است، زیرا این دوران حلقه اتصال کودکی و بزرگسالی است و شخصیت فرد در آن شکل می گیرد، به خبرنگار به گزارش میهن تجارت گفت: نوجوانی دوره ای از زندگی همه افراد است که شامل دوران کودکی می شود. سنین 12 تا 18 سال را شامل می شود و به گفته برخی محققین تا 22 سالگی ادامه دارد.

وی در خصوص تأثیر خانواده در شکل گیری شخصیت نوجوان می افزاید: محیط خانواده اولین و مهمترین مکان رشد نوجوان در ابعاد مختلف رشد و تربیت نوجوان است، زیرا نوجوان اغلب اوقات خود را سپری می کند. با اعضای خانواده، به همین دلیل والدین نقش مهمی در تربیت و راهنمایی نوجوانان ایفا می کنند.

این روانشناس با بیان اینکه نوجوان بخشی از ساعات روزانه خود را در مدرسه سپری می کند و با جمعی از همسالان و کارکنان مدرسه ارتباط برقرار می کند، ادامه می دهد: اعضای کادر آموزشی مدارس باید برای ایجاد ارتباط صمیمانه با دانش آموزان تلاش کنند. تعامل مثبت و موثر در جهت آموزش. و آنها را پرورش دهید.

طاهری بیان می کند: توجه به رابطه نوجوانان و همسالان از این نظر حائز اهمیت است که چنین رابطه ای به طور مستقیم یا غیرمستقیم در شکل گیری هویت نوجوان تأثیر بسزایی دارد، افراد در سنین نوجوانی دارای اخلاق مبتنی بر پذیرش کورکورانه هستند. قراردادها و قوانین اجتماعی و نقد قوانین. همچنین احساس کفایت و ارزشمندی برای یک نوجوان ارزش بالایی دارد.

وی در پاسخ به این سوال که چرا دوران نوجوانی دوران گذار است؟ وی می افزاید: این گفته از دو جنبه قابل بررسی است، در نگاه اول گفته می شود که نوجوان مرحله کودکی را پشت سر گذاشته و قرار است تغییرات و دگرگونی هایی را پشت سر بگذارد، همچنین احساس استقلال را در خود پرورش می دهد تا به اطرافیان خود نشان دهد که دیگر کودک نیست، دیدگاه دوم می گوید که نوجوانی دوران یادگیری است و نوجوان باید از طریق آزمون و خطا تجربیاتی کسب کند تا برای خود هویتی پایدار به دست آورد.

این روانشناس با اشاره به اهمیت دوران نوجوانی و پیامدهای بی تفاوتی نسبت به آن خاطرنشان کرد: مشکل در کنترل هیجانات، افسردگی، انزوا، خشونت، احساس پوچی، بیزاری اجتماعی، مشکل در برقراری ارتباط و دوست یابی و استفاده از روش های نامناسب برای خودنمایی. اثرات بی تفاوتی والدین نسبت به نوجوان است که می تواند بر هویت او تأثیر بگذارد.

طاهری می افزاید: والدین به ویژه در سنین نوجوانی سعی نکنند بیش از حد فرزندان خود را کنترل کنند و به آنها فرصت کسب تجربه در زندگی را بدهند و در این راه تنها راهنمای آنها باشند، این امر باعث ایجاد احساس استقلال در نوجوانان می شود. اهمیت داده می شود و حس عزت نفس او تقویت می شود.

وی در خصوص هویت یابی نوجوانان تاکید می کند: منظور از هویت یابی پاسخ به سوال «من کیستم» است. و ممکن است در طی فرآیند یافتن پاسخ این سوال، نوجوان مراحلی مانند سردرگمی و سردرگمی، تجربه، مدل سازی و گاهی بر افسردگی ناشی از احساس بی هویتی غلبه کند.

این روانشناس با بیان اینکه والدین و مسئولان موظف هستند شرایطی را برای نوجوانان فراهم کنند تا نوجوانان با خودشناسی و شناخت استعدادها بتوانند اهداف و هویت خود را مشخص کنند، می گوید: در مراحل هویت یابی مرحله ای به نام مدل سازی حالتی پیش می آید که نوجوان با حضور در گروه های مختلف اجتماعی مانند جمعی از دوستان یا مراکز فرهنگی و تربیتی، اهدافی را برای خود تصور می کند و خود را با الگوی مناسب خود که معمولا مورد تایید عموم مردم است، تطبیق می دهد.

نوجوانی، آشنایی با جوانی ایده آل

مریم سادات موسوی، دانشجوی دکتری جامعه شناسی به خبرنگار به گزارش میهن تجارت درباره اهمیت توجه به نوجوانی به عنوان دوره گذار گفت: دوران کودکی از حدود پنج سالگی تا 11 سالگی را شامل می شود و نوجوانی از 12 سالگی شروع می شود و تا حدود 19 سالگی ادامه می یابد، هرچند تعیین کننده یک سن مشخص برای دوره های مختلف زندگی امکان پذیر نیست و دیدگاه ها و نظرات مختلفی در مورد آن وجود دارد.

وی می افزاید: در سنین نوجوانی افراد فقط دوران کودکی را ترک می کنند، دورانی که در آن به حرف پدر و مادر گوش می دهند و معمولاً از آنها تقلید می کنند. حمل می کند، دختر کیف می برد، یا پسرها در انتخاب لباس از پدر خود تقلید می کنند.

این جامعه شناس ادامه می دهد: نوجوانان در این دوره از زندگی خود توانایی تفکر انتزاعی و تفکر انتزاعی را دارند. همچنین افراد در سنین نوجوانی دچار تغییرات شناختی، جسمی و جنسی می‌شوند، اما هویت خود را پیدا نکرده‌اند و ممکن است در این به اصطلاح هویت ثابت و مشخصی در طول زمان نداشته باشند و باید بیش از حد به آن دست یابند. زمانی که معمولاً تا 22 سالگی ادامه دارد.

موسوی تصریح می کند: با توجه به ویژگی های دوران نوجوانی و تفاوت آن با دوران کودکی و بزرگسالی، می توان گفت که دوره نوجوانی علاوه بر اینکه دوران گذار است، دوران بسیار تاثیرگذاری در زندگی افراد خواهد بود و با فعالیت ها و اقدامات مناسب، جوانان می توانند باشد که او اوقات امن تر و خوش تری داشته باشد.

وی با بیان اینکه برای گام برداشتن در مسیر رشد و پیشرفت و عدم انحراف از آن چاره ای جز تربیت و تربیت فرزندان، نوجوانان و نسل جوان نداریم، افزود: نظام آموزشی و نهادهای فرهنگی در جامعه باید آسیب شناسی عمیق تری نسبت به مسائل داشته باشد و به چالش های کودکان و نوجوانان بپردازد تا بتوانند بستر بهتری را برای رشد آنها فراهم کنند، زیرا مردم این نسل سرمایه های هر جامعه ای هستند و قطعا در سطوح مختلف نقش موثری خواهند داشت. جامعه و تعیین آینده آن.

به گزارش به گزارش میهن تجارت، اریکسون روانشناس معروف معتقد است که روند رشد روانی و اجتماعی همه انسان ها دارای هشت مرحله اساسی است که افراد در هر مرحله با بحران مواجه می شوند و پس از پشت سر گذاشتن هر بحران وارد مرحله دیگری از زندگی می شوند و باید با یک بحران جدید مقابله کرد. برای نرم شدن

وی پنجمین رشد روانی و اجتماعی را تحت عنوان هویت در برابر سردرگمی که بیشتر مربوط به دوره نوجوانی است، بیان کرد. در دوران نوجوانی، کودکان شروع به کشف استقلال خود می کنند، نوجوانانی که از طریق کاوش شخصی تشویق و حمایت مناسبی دریافت می کنند، این مرحله را با احساس استقلال، کنترل و احساس قوی خود پشت سر می گذارند و آنهایی که از باورها و خواسته های خود آگاه نیستند. اگر آنها نامطمئن بمانند، نسبت به خود و آینده نیز نامطمئن و گم خواهند شد، بنابراین اریکسون معتقد بود که وظیفه اصلی نوجوانان کسب هویت است.