به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»، در ادامه این مطلب آمده است: در بین رهبران تنها ما دو نفر مانده ایم. من و ولادیمیر پوتین. این قضاوت متکبرانه هفته گذشته رجب طیب اردوغان بود. شی جین پینگ و دونالد ترامپ ممکن است با رتبه جهانی رئیس جمهور ترکیه مخالف باشند.
اما در سطح منطقه، اردوغان مدعی است یکی از دو رهبر قدرتمندی است که خاورمیانه را تغییر می دهند. رقیب منفور او بنیامین نتانیاهو است. گستاخی کنونی اردوغان ناشی از نقشی است که او در سوریه ایفا کرد. ترکیه تنها قدرت منطقه ای بود که تمام قدرت خود را پشت سر تحریر الشام، گروه اسلام گرا که رژیم اسد را سرنگون کرد، انداخت.
ابراهیم کالین، رئیس سازمان اطلاعات ترکیه چند روز پس از به قدرت رسیدن تحریرالشام از دمشق دیدن کرد. اردوغان از مدت ها پیش رویای احیای قدرت ترکیه در سرزمین های امپراتوری عثمانی سابق را داشت. برای او، سرنگونی اسد راه جدیدی را برای نفوذ منطقه ای باز می کند. همچنین یک مزیت داخلی بالقوه دارد: تضعیف کردها در سوریه، کاهش مشکل پناهندگان ترکیه و کمک به تلاش او برای ماندن در قدرت پس از سال 2028. اتحاد ترکیه با گروه های اسلام گرا مانند تحریر الشام و اخوان المسلمین این عنوان یک عنوان جدی تلقی می شود. تهدید اسرائیل و دولت های محافظه کار خلیج فارس. اسرائیل برای از بین بردن توانایی نظامی سوریه، نیروی دریایی و هوایی خود را بمباران کرده و سرزمین‌های فراتر از بلندی‌های جولان را که اسرائیل از سال 1967 اشغال کرده است، تصرف کرده است.
دولت اسرائیل اقدامات خود را پیشگیرانه و تدافعی نشان داده است. اما نتانیاهو مانند اردوغان فرصت‌هایی را پیش رو می‌بیند. او هفته گذشته گفت: «یک اتفاق بسیار مهم در اینجا رخ می دهد، زلزله ای که صد سال از زمان توافق سایکس-پیکو رخ نداده است. این اشاره به قرارداد 1916 بین بریتانیا و فرانسه که امپراتوری عثمانی را تقسیم کرد، قابل توجه به نظر می رسد.
با توجه به آشفتگی در خاورمیانه، طرفداران اسرائیل بزرگ فرصتی برای ترسیم مجدد مرزهای منطقه می بینند. الوف بن در روزنامه هاآرتص نوشت: «به نظر می رسد نتانیاهو به دنبال به جا گذاشتن میراثی به عنوان رهبری است که مرزهای اسرائیل را پس از 50 سال عقب نشینی گسترش داده است». جنبش شهرک نشینان که در دولت ائتلافی نتانیاهو حضور پررنگی دارد، دولت را تحت فشار قرار می دهد تا به اسرائیل اجازه دهد بخش هایی از غزه را دوباره اشغال کند. دولت آینده ترامپ ممکن است به اسرائیل برای الحاق رسمی بخش هایی از کرانه باختری اشغالی چراغ سبز نشان دهد. و اشغال “موقت” سرزمین سوریه نیز ممکن است دائمی شود.
کمی جلوتر، نتانیاهو فرصتی برای تسویه حساب نهایی با ایران خواهد دید. جمهوری اسلامی اخیر آسیب دیده است. تهران نگران سقوط اسد خواهد بود. در این شرایط، ایران ممکن است به موضوع تقویت نیروهای نیابتی منطقه‌ای خود با تسریع تلاش‌های خود برای تولید تسلیحات هسته‌ای پاسخ دهد. اما این می تواند اسرائیل را تشویق به انجام یک حمله نظامی در خاک ایران کند. پس از حمله دولت نتانیاهو علیه حزب‌الله لبنان، اسرائیلی‌ها خود را در وضعیتی رادیکال می‌بینند. سال گذشته، اسرائیل توانایی خود را برای جنگیدن در چندین جبهه به طور همزمان نشان داد – از جمله غزه، کرانه باختری، لبنان، یمن، ایران و اکنون سوریه. نشان داده است که اسرائیلی ها تنها قدرت هسته ای در منطقه هستند و در حال حاضر تقریباً از حمایت کامل ایالات متحده برخوردار هستند.
شانس نتانیاهو برای ثبت نام به عنوان یک رهبر موفق پس از فاجعه 7 اکتبر در تاریخ کم به نظر می رسد. او در حال حاضر به اتهام فساد در اسرائیل محاکمه می شود. نتانیاهو مانند اردوغان یک سیاستمدار بی رحم است. هر دوی آنها دهه ها پیش برای اولین بار به قدرت رسیدند و خود را مرد سرنوشت می دانند.
با این حال، رویاهای آنها برای تسلط منطقه ای از نقاط ضعف مشابهی رنج می برد. اسرائیل و ترکیه در منطقه ای با اکثریت عرب قدرت های غیر عربی هستند. در جهان عرب، هیچ تمایلی برای ایجاد مجدد امپراتوری عثمانی وجود ندارد. اسرائیل همچنان یک قدرت خارجی در خاورمیانه است که سایر کشورها از آن بیم دارند، به آن بی اعتمادند و اغلب از آن متنفرند. ترکيه و اسرائيل نيز پايگاه اقتصادي بسيار ضعيفي دارند که نمي‌توانند واقعاً به تسلط منطقه‌اي دست يابند.
اقتصاد ترکیه به دلیل تورم ویران شده است. اسرائیل با همه توان فنی و نظامی اش کشور کوچکی با جمعیت کمتر از 10 میلیون نفر است. جاه طلبی های رقابتی اردوغان و نتانیاهو می تواند به راحتی در سوریه با هم برخورد کند. این خطر وجود دارد که سوریه به میدان نبرد قدرت های رقیب منطقه ای تبدیل شود زیرا عربستان سعودی و کشورهای خلیج فارس نیز در آنجا منافع دارند. هفته گذشته، در حالی که ترک ها از سقوط دمشق خوشحال بودند و اسرائیلی ها ارتش سوریه را نابود کردند، عربستان سعودی دستاورد صلح آمیزتری را جشن گرفت و به عنوان میزبان جام جهانی 2034 میهن تجارت شد.
احتمالاً سعودی‌ها و کشورهای حاشیه خلیج فارس بیش از جاه‌طلبی‌های ارضی اسرائیل، از سوی اتحادهای اسلام‌گرایانه ترکیه احساس خطر می‌کنند. اما ریاض می داند که حمله اسرائیل به غزه بسیاری از جهان عرب را به وحشت انداخته است. نزدیک شدن به نتانیاهو برای متوقف کردن اردوغان بحث‌برانگیز خواهد بود، به‌ویژه اگر اسرائیلی‌ها همزمان چشم‌انداز راه‌حل دو کشور با فلسطینی‌ها را از بین ببرند. اسرائیل و ترکیه ارتش قدرتمندی دارند.
اما سعودی ها، قطر و امارات متحده عربی قدرت مالی دارند. هر تصمیمی که ریاض اتخاذ کند می‌تواند به شکلی اساسی‌تر از اقدامات اردوغان و نتانیاهو، خاورمیانه را تغییر دهد.
