روایت خبرنگار عراقی از شب پیش از سقوط دمشق / ترکیه قول داد، عراق از ورود گروه های مسلح شیعه به سوریه جلوگیری کرد

لک غفوری، روزنامه نگار عراقی در صفحه توئیتر خود نوشت: یک مقام عراقی داستان تکان دهنده ای را با من در میان گذاشت که چگونه آنکارا در شب قبل از سقوط دمشق به بغداد اطمینان داد که از تمامی زیارتگاه های شیعیان در سوریه محافظت می شود. از سوی دیگر بغداد از ورود گروه های شیعه به سوریه جلوگیری کرد.

به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»؛ پس از سقوط حلب، تهران در یک نشست سه جانبه در بغداد با حضور وزرای خارجه عراق، سوریه و ایران از عراق خواست تا مرزهای خود را باز کرده و اجازه ورود 20000 گروه مسلح شیعه را بدهد. سوریه از دولت دمشق حمایت می کند. عراق این درخواست را به طور کامل رد کرد.

با رسیدن شورشیان سوری به دروازه های دمشق، اوضاع بدتر شد. در همان شب، چارچوب هماهنگی عراق برای بحث در مورد گزینه جایگزین تشکیل جلسه داد: استقرار 2000 نیروی کتائب حزب الله. ماموریت آنها حفاظت از مقدسات شیعیان بود نه نجات اسد.

این تصمیم عمدتاً تحت فشار شدید رهبران گروه‌های شیعه اتخاذ شد که از تخریب این اماکن مقدس در صورت سقوط دمشق به دست شورشیان بیم داشتند. اولویت آنها حفظ میراث مذهبی بود، نه مبارزه برای بقای اسد.

حتی این طرح کوچک شده نیز با چالش های بزرگی روبرو بود. رهبران شیعه عراق ضمانت هایی را برای تضمین ایمنی نیروها پس از استقرار درخواست کرده اند. آنها نگران تلفات سنگین یا هرج و مرج در صورت سقوط دمشق یا کمین کردن سربازان در مسیر بودند.

تضمین هایی که بغداد به دنبال آن بود، ارائه نشد. روسیه که در عملیات نظامی خود در سوریه حضور داشت، سکوت کرد. تهران که از موقعیت متزلزل اسد غافلگیر شده بود، فاقد یک استراتژی منسجم بود.

در این مقطع حساس، آنکارا از طریق میانجی‌های آمریکایی با پیشنهاد غیرمنتظره‌ای وارد شد: عراق از اعزام نیروهای شیعه به سوریه خودداری کند و در مقابل ترکیه اطمینان حاصل کند که شورشیان سوری از تمامی زیارتگاه‌های شیعیان در نزدیکی دمشق از جمله حرم حضرت محافظت می‌کنند. زینب. .

رهبران شیعه عراق مجبور شدند تجدید نظر کنند: آیا می توانند به تحریر الشام (گروه هایی که به طور گسترده به عنوان دشمن رهبران شیعه دیده می شوند) برای محافظت از اماکن مقدس اعتماد کنند؟ در غیر این صورت، استقرار نیروها بدون تضمین خطر گرفتار شدن عراق را در یک درگیری عمیق تر در سوریه خواهد داشت.

پس از بحث های فشرده، «چارچوب هماهنگی» تصمیم سرنوشت سازی گرفت: عراق هیچ نیرویی به سوریه اعزام نخواهد کرد.

طرح استقرار به طور کامل لغو شد، زیرا پیشنهاد آنکارا فرصت نادری را برای بغداد فراهم کرد تا از دخالت در جنگ سوریه اجتناب کند.

یک مقام عراقی که مشاور ارشد چارچوب هماهنگی است، این تصمیم را لحظه ای تعیین کننده توصیف کرد: «وعده ترکیه به ما یک جایگزین داد و عراق از حرکتی که می توانست ما را به درگیری طولانی و پرهزینه بکشاند اجتناب کرد.»