فایننشال تایمز در مقاله ای به قلم جان پل راثبون، مکس سدون و جیمز کینگ نوشت: تعداد کمی از مقامات اطلاعاتی غربی می گویند که چیزی شبیه حمله جاسوسی اسرائیل را تایید می کردند.
به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»، در ادامه این مقاله آمده است: در اوایل سال جاری، گروهی از مدیران اسرائیلی پس از مشاهده اینکه چگونه پیجرهای منفجر شده هزاران شبه نظامی و غیرنظامی حزب الله را در لبنان کشته و یا معلول کردند، روحیه بالایی داشتند.
این گروه از مقامات اسرائیلی سپس با رئیس سابق یک سازمان جاسوسی اروپایی دیدار کردند. رئیس سابق اطلاعات به جای تشویق مدیران برای عملیات اسرائیل، با ارزیابی وحشیانه ای روحیه بالای آنها را پایین آورد.
رئیس سابق جاسوسی در یک کنفرانس تجاری گفت که عملیات باید “ضروری و متناسب” باشد تا از نظر قانونی در این کشور تایید شود. از آن نقطه نظر، پیجرهای انفجاری “با معیارهای من مطابقت نداشتند”.
انفجار همزمان هزاران پیجر الکترونیکی حزب الله در 17 سپتامبر، که به عنوان اختراع مجدد اسب تروا برای عصر دیجیتال تلقی می شود، بحث های گسترده ای را در میان مقامات امنیتی غربی برانگیخته است و آنها را با دو سؤال اساسی در مورد جاسوسی مدرن روبرو کرده است:یا آیا سیستم های ارتباطی خودشان به طور مشابه در برابر رهگیری آسیب پذیر هستند؟ و با توجه به اینکه حمله پیجر 37 نفر از جمله حداقل چهار غیرنظامی، دو کودک و مجروح شدن حدود 3000 نفر را گرفت، آیا هرگز عملیات مشابهی را تایید می کنند؟
در مصاحبه با بیش از دوازده مقام ارشد امنیتی فعلی و سابق از چهار متحد اصلی غربی اسرائیل، همگی توافق کردند که حمله پیجر یک شاهکار جاسوسی خارق العاده بود. اما فقط سه نفر گفتند که انجام همین کار را تایید می کنند.
یکی گفت که این یک گام رویه ای خطرناک را ایجاد می کند که بازیگران غیردولتی، مانند تروریست ها یا جنایتکاران، ممکن است از آن سوء استفاده کنند. نگرانی دیگر نحوه قاچاق پیجرهای مملو از مواد منفجره در سراسر اروپا و خاورمیانه بود که خطری برای اموال و زندگی در طول مسیر به همراه داشت.
لئون پانتا، رئیس سابق سیا، حتی در یک مصاحبه تلویزیونی، حمله پیجر را “یک نوع تروریسم” توصیف کرد. سایر مقامات نیز دیدگاه مشابهی نسبت به این اقدام داشتند که برخی آن را با کنایه سیاه «عملیات پیجر شوم» نامیده اند.
یک رئیس سابق اطلاعات گفت: «این دقیقاً همان عملیاتی بود که روس ها انجام می دادند. فکر نمی‌کنم هیچ سرویس اطلاعاتی غربی دیگری چنین عملیاتی را در نظر بگیرد که هزاران نفر را معلول کند.»
یک مقام ارشد دفاعی نیز گفت: من جسارت را دوست دارم، اما در کل عملیات را تایید نمی‌کنم زیرا کاملا هدفمند نبود. این احتمال وجود داشت که پیجرها مثلاً کودکی را که به طور تصادفی آن را در دست گرفته بود بکشند.»
یکی دیگر از مقامات ارشد سابق اطلاعاتی گفت: “این یک عملیات فوق العاده بود – حتی اگر بسیاری از کشورهای غربی آن را یک ترور تلقی کنند.” وزیران دفاع در سراسر جهان اکنون از خود می پرسند: چگونه از خود در برابر خرابکاری های مشابه محافظت کنیم؟
افراد آشنا با این عملیات می‌گویند که عامل آن یک ماده منفجره پلاستیکی کوچک اما قدرتمند است که در باتری پیجر و چاشنی اشعه ایکس نامرئی که از راه دور فعال می‌شد، پنهان شده بود.
اسرائیل ابتدا هرگونه دخالت در این حمله را تکذیب کرد، اما هفته‌ها پس از وقوع آن، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل به لوموند گفت که او شخصاً این عملیات را تایید کرده است.
این عملیات بخشی از دیگر عملیات سرویس اطلاعات خارجی اسرائیل، موساد است. در سال 1972، مأموران اسرائیلی تلفنی را منفجر کردند که دارای مواد منفجره بود و نماینده سازمان آزادیبخش فلسطین در پاریس از آن استفاده می کرد. محمود همشاری در این حمله یکی از پاهای خود را از دست داد و بعدا جان باخت. در سال 1996، آنها این ترفند را برای یحیی عیاش سازنده اصلی بمب حماس تکرار کردند.
یک تفاوت مهم در حمله پیجر 2024 مقیاس آن بود. علاوه بر این، روز بعد، یک سلسله انفجار دیگر – این بار واکی تاکی های انفجاری که توسط عوامل حزب الله استفاده می شد – 20 نفر را کشت و 450 نفر دیگر را مجروح کرد.
در خارج از منطقه، این عملیات نگرانی های فوری را در مورد تهدید عملیات خرابکارانه کپی ایجاد کرده است.
سر الکس یانگر، رئیس سابق سرویس اطلاعات خارجی بریتانیا MI6، هشدار داد که این حمله یک ” زنگ بیدارباش” در مورد آسیب پذیری زنجیره های تامین غرب بود.
وی گفت: به دلیل اینکه زنجیره های تامین نامرئی هستند، ما به آنها توجه نمی کنیم. اما غرب باید خطرات ذاتی زنجیره های تامین را به درستی ارزیابی کند و آنها را در کنار خطرات دیگری مانند هوش مصنوعی، هواپیماهای بدون سرنشین و جنگ سایبری قرار دهد.
این خطرات شامل احتمال رهگیری زنجیره های تامین توسط تروریست ها می شود، نکته ای که کن مک کالوم، رئیس سرویس اطلاعات داخلی بریتانیا MI5 مطرح کرد.
مک کالوم در یک کنفرانس مطبوعاتی در ماه اکتبر، در پاسخ به سوالی درباره عملیات پیجرز، پاسخ داد که جنبه مهم کار MI5 این است که “پیشتر از جایی که تروریسم ممکن است پیش برود” است.
خرابکاری و ترور زنجیره تامین به اندازه خود عملیات جاسوسی قدمت دارد. ارتش های قرون وسطی از جاسوسان استفاده می کردند تا به عنوان تاجر عمل کنند تا بفهمند دشمنانشان چه چیزی می خرند. به گفته مورخ جاسوسی کالدر والتون، آنها منابع آب را نیز مسموم کردند.
در نشست اخیر در واشنگتن، گروهی از مقامات آمریکایی نگران بودند که اگر اسرائیل بتواند وسایل الکترونیکی معمولی مانند پیجرها را به دام بیاندازد، طیف وسیعی از فناوری غیرنظامی چینی – مانند وسایل نقلیه الکتریکی، پنل های خورشیدی، توربین های بادی و تقریباً هر چیزی که باتری دارد – می تواند همچنین به یک سلاح تبدیل شود.
والتون گفت: «دنیای دیجیتال جدید امکانات غیرقابل تصوری برای خرابکاری ارائه می دهد.
اما همه مقاماتی که با آنها مصاحبه شده بود معتقد نبودند که این عملیات نامتناسب یا غیرضروری است. یکی از این مقامات به صراحت گفت: جوهر جنگ خشونت است.
یانگر گفت که او این حمله را استفاده بی رویه از خشونت نمی داند زیرا پیجرها توسط عوامل حزب الله استفاده می شد و اسرائیل در حال جنگ با این گروه شبه نظامی بود.
یک مقام ارشد امنیتی غربی تا آنجا پیش رفت که آن را “عملیاتی بسیار زیبا” خواند و افزود: “من به این عملیات غبطه می خورم”. این مقام گفت کشورهای غربی ممکن است از بی تفاوتی آشکار اسرائیل نسبت به تلفات غیرنظامی ناشی از این حمله ناراحت باشند، اما در مقایسه با خشونتی که ارتش اسرائیل با آن به غزه و لبنان حمله کرد، کمرنگ شد.
این مقام مسئول افزود: آنها [اسرائیلی ها] آنها روش های خاص خود را برای ارزیابی آن دارند – و آستانه های متفاوتی.»
آنچه واضح به نظر می رسد این است که قتل های هدفمند در عملیات امنیتی اسرائیل نقش اساسی دارند، به گونه ای که در میان متحدان غربی وجود ندارد، جایی که تلفات غیرنظامی در زمان جنگ به طور گسترده غیرقابل قبول تلقی می شود.
به گفته رونن برگمان، نویسنده تاریخ ترورهای اسرائیل، تنها در 17 سال اول قرن حاضر، اسرائیل بیش از 2000 قتل هدفمند انجام داده است. در همان دوره، ایالات متحده به کمتر از یک پنجم این مقدار اجازه داد.
جان راین، مشاور ارشد موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک می گوید: «محاسبات امنیتی اسرائیل با محاسبات غرب متفاوت است. “آنها در یک منطقه خشونت آمیز زندگی می کنند و به دلیل آن وحشی شده اند. تنها نکته مثبت این است که اسرائیل از این موضوع آگاه است. نگرانی این است که به نظر می رسد اسرائیل کمتر به این موضوع اهمیت می دهد.”
چنین ملاحظاتی این سوال را بی پاسخ می گذارد که آیا یک آژانس اطلاعاتی غربی نسخه عملیاتی مشابه عملیات پیجر شوم را تایید می کرد یا خیر.
همانطور که یکی از مقامات می گوید، “اگر دولت ما با همان تهدید وجودی که اسرائیل با آن مواجه است مواجه بود، چه کار می کردیم؟ پاسخ این است که همه چیز به شرایطی بستگی دارد که تا زمانی که با آن مواجه نشویم، نمی توانیم با آن مواجه شویم.” بیا ببینیمش.”
