در دنیای سیاست ، برخی از نام ها به جای اینکه با نظم و انضباط گره خورده باشند ، بحث برانگیز و ناامیدی تر هستند. رئیس جمهور دونالد ترامپ ، که به طور خلاصه دیپلماسی را در توییت های طوفانی و تصمیمات غیر منتظره می کند ، بار دیگر نظم سنتی سیاست بین المللی را به چالش کشیده است. این بار ، کنفرانس امنیتی مونیخ ، زمانی وحدت محلی در برابر تهدیدهای جهانی ، رنگ و بوی متفاوتی در سایه واشنگتن و اروپا دارد.
ترامپ ، که زمانی زیر شعار “اولین آمریکا” به کاخ سفید آمده بود ، اکنون بیش از هر زمان دیگری به شعار پایبند است. غیبت وی در این جلسه و ارسال معاون وی در جای خود پیام واضحی به رهبران اروپایی دارد: آمریکا دیگر حاضر نیست بار سنگین تعهدات بین المللی را انجام دهد ، حتی اگر این به معنای شکاف در ائتلاف طولانی مدت خود با اروپا باشد. اما آیا این تفاوت ها فقط یک بازی دیپلماتیک است یا نشانه ای از تغییرات ساختاری در روابط دو طرفه اقیانوس اطلس؟
کنفرانس تحت تأثیر سیاست های ترامپ
Alireza Mehrabi ، یک کارشناس امور بین الملل ، در مصاحبه با خبرنگار مصون وی گفت: “سیاست های خارجی ایالات متحده با افتتاح ترامپ ، که این امر بر جو کنفرانس امنیتی مونیخ نیز تأثیر گذاشته است ، قابل توجه است.”
وی با اشاره به عدم حضور ترامپ در این کنفرانس و ارسال معاون خود در جای خود ، افزود: “این فقط یک غیبت ساده نیست ، بلکه نشانگر تغییر اولویت های واشنگتن و نوعی بی اعتنایی به نگرانی های اروپایی است.” سیاست های ترامپ در قبال ناتو ، اوکراین و حمایت اروپایی اختلافات بین ایالات متحده و متحدان اروپایی وی را افزایش داده و شکاف بین دو طرف را عمیق تر کرده است. “
“اگرچه این تنش ها هنوز در سطح دیپلماتیک و رسانه ای باقی مانده و منجر به تصمیمات جدی عملی نشده است ، اما نارضایتی رهبران اروپایی از مسیر واشنگتن جدید غیرقابل انکار است. “تعامل استراتژیک بین ایالات متحده و اروپا ، به ویژه در زمینه هایی مانند حمایت از سیاست های مرتبط با اوکراین و روسیه ، با چالش های جدی روبرو شده است.”
اروپا ؛ متحد یا قربانی سیاست های واشنگتن؟
ترامپ هرگز به آن علاقه ای ندارد اتحادیه هیچ سنتی وجود ندارد. وی ناتو را یک سازمان “منسوخ” خوانده است و اروپا را به “سوءاستفاده” از سوی ایالات متحده متهم کرده و از کمک های واشنگتن به اوکراین سؤال کرده است. چنین مواضعی با سیاست های روسای جمهور پیشین آمریكا ، كه روابط نزدیك با اروپا را سنگ بنای امنیت غربی می دانستند ، در تضاد آشکار است.
محراب در این توضیح داد: “تفاوت بین ایالات متحده و اروپا ، نه ناشی تغییرات در صحنه بین المللی ریشه در دیدگاه خاص ترامپ در مورد سیاست خارجی دارد. او به جای تعامل چند جانبه در سیاست ها به طور یک جانبه “و از نظر وی ، وحدت با اروپا تنها در شرایطی ارزشمند است که یک مزیت اقتصادی یا سیاسی برای ایالات متحده داشته باشد.”
وی گفت: “با این حال ، نمی توان انتظار داشت که این شکاف به یک مقاربت کامل تبدیل شود.” اروپا و ایالات متحده بیش از آنچه که هستند به یکدیگر احتیاج دارند. با این حال ، ترامپ نشان داده است که در تعامل با متحدین سنتی یک معامله است ، نه یک تعهد. “
تأثیر اختلافات بر آینده روابط دو طرفه اقیانوس اطلس
اما این شکاف چقدر می تواند ادامه یابد؟ آیا اروپا برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم خواهد بود. مسیر مستقل از واشنگتن هستید؟
در پاسخ به این سؤال ، آل -منهرابی گفت: “باید به خاطر داشت كه سیاست خارجی آمریكا به شخص یا یك كشور وابسته نیست. امروز ، ترامپ در كاخ سفید است ، اما در انتخابات بعدی ، رئیس جمهور دموکراتیک ممکن است بگیرد مکان او و بازگشت به روابط سابق ایالات متحده و اروپایی “.
“با این حال ، اگر تنش های فعلی باشد سطح “سخنان تیز و حملات رسانه ای فراتر می رود و تصمیمات عملی می تواند منجر به تغییرات عمیق تر در سیاست های آینده ایالات متحده و اروپایی شود.”
به گفته این متخصص ، اروپا دیگر فقط نمی تواند به ما قول دهد اتکاء آهسته و در مناطقی مانند دفاع و انرژی ممکن است مسیرهای جدیدی را برای کاهش وابستگی واشنگتن جستجو کند.
جهان بعد از ترامپ؟
ترامپ سیاستمدار است که مکانیسم های دیپلماسی سنتی را به چالش کشیده است طرفداران و مخالفان زیادی دارد. برای هواداران خود ، وی سیاستمدار است که ایالات متحده را از تعهدات غیر ضروری آزاد کرده و بر منافع ملی تمرکز دارد. اما از دیدگاه منتقدین ، او یک رهبر غیرقابل پیش بینی است که اتحادیه استراتژیک به قیمت فداکاری های رقابت شخصی.
کنفرانس امنیتی مونیخ امسال بیش از هر زمان دیگری نشان داد که سایه سیاست های ترامپ وزن روابط ایالات متحده -اروپایی است. اما چه تنش یک زمین لرزه گذرا یا آغاز یک شکاف عمیق تر ، پرسش پاسخ آن در انتخابات آینده ایالات متحده فاش خواهد شد. این که آیا واشنگتن به دیپلماسی کلاسیک برمی گردد ، یا جهان باید برای چرخش های غیر منتظره باشد بیشتر آماده سازی؟
آینده رابطه بین دو اقیانوس اطلس ، اکنون بیشتر به رأی مردم آمریکا بستگی دارد.
منبع : به گزارش میهن تجارت
