مهدی خرسند در مصاحبه ای با گزارشگر IMNA گفت: “در سیستم بین المللی ، دوستی و خصومت پایدار معنی ندارد ، زیرا کشورها تصمیمات خود را بر اساس منافع ملی خود می گیرند.” جهان مبتنی بر رئالیسم و واقع گرایی است و اصل اساسی در این چارچوب خودآموز است. هیچ کشوری نمی توان برای همیشه به آن اعتماد کرد ، حتی اگر در ساختار لیبرال دموکراسی با سایر کشورها باشد ، بنابراین دوستی و خصومت به معنای آن است که منافع کشورها اجازه دهند ، اما با تغییر علایق ، این الگوهای دوباره خوانده می شوند.
وی افزود: ایالات متحده به عنوان یک کشور در سیستم بین المللی مبتنی بر واقع گرایی است و تصمیمات آن مبتنی بر منافع ملی است. ” نمونه بارز این امر را می توان در سرنوشت اوکراین مشاهده کرد. Zilnski امنیت و اقتدار کشورش با وعده های دیگران گره خورده است ، در حالی که تاریخ نشان داده است که کشورهایی که بر اساس این اصل حرکت می کنند سرنوشت مشابهی برای افغانستان ، عراق و لیبی خواهند داشت. در این چارچوب ، اعتماد معنی ندارد و تنها علایق است که روابط کشورها را تعریف می کند.
کارشناس امور اوراسیا گفت: “در معادلات بین المللی ، اوکراین تنها سرزمین یک زمین نگهدارنده بین روسیه و ناتو است و از نظر منافع ، از اهمیت کمی برای ایالات متحده و اروپا برخوردار است.” این واقعیت نشان می دهد که تا زمانی که عناصر قدرت در دست یک کشور باشد ، هیچ قدرت بزرگی قادر به آسیب رساندن به آن نخواهد بود ، اما اگر یک کشور به بازیگری وابسته باشد که دارای منافع متفاوت یا حتی متناقض باشد ، سرنوشت بهتری از اوکراین نخواهد داشت.
منبع : به گزارش میهن تجارت
