فاطمه موهجرانی در یادداشتی به روزنامه ایرانی نوشت: “روز شنبه ، همراهی” مکتب ادبیات و علوم انسانی “که به 90 سالگرد دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، با مشارکت استاد شفیعی کادکان ، و گلالها و گلالها ، آشنا و دکتر جیل تستامگر و دکتر جیل و دن در قلب هر بیننده و چنین همراهان صمیمی ، محافل است که جامعه ما بیشتر و بیشتر به آن احتیاج دارد ، زیرا برگزاری چنین جلسات صمیمی با نخبگان و چهره های برجسته فرصتی ارزشمند برای انتقال تجربه ، ایجاد هم افزایی فکری و تقویت تعاملات مؤثر اجتماعی فراهم می کند.
این جلسات می تواند پلی بین نسل های مختلف ایجاد کند و به تقویت انگیزه ، الهام بخش و افزایش آگاهی عمومی کمک کند. از آنجا که آنها نقش مهمی در احیای گروه های مرجع و بازسازی اعتماد عمومی دارند ، زیرا نخبگان می توانند نظرات خود را با افراد بدون واسطه به اشتراک بگذارند و از نگرانی های خود آگاه شوند. این دقیقاً همان چیزی است که ما در جامعه خود به آن نیاز داریم که سرمایه اجتماعی خود را در حال افزایش است.
متأسفانه ، در سالهای اخیر ، به دلایل مختلف ، اعتماد به نفس عمومی آسیب دیده است. اگرچه حمایت از نخبگان واقعی و حاشیه نشینی بسیاری از افراد تأثیرگذار ، فرصت تأثیرگذاری بر جامعه را از بین برده است ، اما با کاهش تأثیر گروه های مرجع واقعی ، افرادی که تخصص لازم را ندارند ، به ویژه در شبکه های اجتماعی ، الگوی نقشی برای جامعه به ویژه نسل جوان بازی کرده اند. با توجه به این ملاحظات ، اگر ما به دنبال بازگشت سرمایه اجتماعی گمشده ، جبران کاهش تقسیم و احیای امید اجتماعی هستیم ، شاید یک راه حمایت از گروه های مرجع و احیای جایگاه آنها در جامعه باشد. “این هدفی است که می تواند به طرق مختلف از جمله برگزاری این جلسات و تأملات با نخبگان و سرمایه اجتماعی جامعه ایران به بخش قابل توجهی از این هدف برسد.”
منبع : به گزارش میهن تجارت