اثاثه اگرچه نیما یوشیج اولین بدعت در زبانها است ، اما لازم به ذکر است که تاریخ بدعت در ادبیات فارسی به آنچه فکر می کنیم برمی گردد.
به گفته به گزارش میهن تجارت ، شکل شعر فارسی اتفاق نمی افتد که ناگهان و در یک یا دو سال اتفاق افتاد. این تکامل سالها در روندهای متعدد اتفاق افتاده است و سرانجام در دست نیما و بدن او قرار دارد. با این حال ، اگر نگاهی مختصر به مسیر تحول و تکامل شعر فارسی بیندازیم ، بدون لطف نخواهد بود.
بدعت های قبل از nima
رضا باراهانی در کتاب خود Gold in مس ، مولوی را یکی از اولین افرادی که از دست رفته و قصد جلوگیری از وزن شعر فارسی را می داند و آن را رها می کند. براهمانی نمونه ای از یکی از اشعار مولوی را برای این ادعا می گوید:
Rustam از این بیت و غزل و سلطان
متکبر
قافیه و قافیه همه سیل ها
پوست پوست بود. این پوست اشعار بود
همانطور که در این دو بیت می بینیم ، مولوی مستقیماً از وزن شعر چشم پوشی کرد و با اجازه دادن به “متکبر” ، که یکی از ستون های وزن است ، و سپس قافیه ، به کل وزن و عملکرد آن حمله می کند. بسیاری از این نمونه ها در اشعار مولوی وجود دارد. با این حال ، مولوی فقط وزن شعر را به روشی گذرا اعلام می کند و هیچ کاری بیشتر نمی کند. در ادامه تلاش ها انجام می شود ، اما راه کمی وجود دارد.
با این حال ، در اواخر قرن 5 و اوایل قرن 5 ، وزن شعر شکسته می شود. اما چه کسی این کار را اول انجام می دهد؟
قرن چهاردهم یک حمله جامع به وزن شعر است. این حملات چنان به یکدیگر نزدیک است که نمی توان از آنها اطمینان داد که چه کسی استارت آنها است. اما تقریباً می توانید مطمئن باشید که Nima Yushij اولین نفر نیست. بسیاری بر این باورند که نیما در تاریخ اشعار خود رها شده است و تاریخ را به عقب برگرداند. شعر افسانه ای ، که به عنوان اولین شعر جدید قرن چهاردهم شناخته می شود ، متعلق به تاریخی است که ممکن است در ژانویه ذکر نشود. با این حال ، چهره های دیگر وزن شعر فارسی را قبل از نیما شکسته بودند. محمد رضا شفیعی کدکانی در کتاب “با چراغ و آینه” چیزهای زیادی نوشت.
شمس کاسای
نمونه هایی از اشعار شمس کاشای که وزن و قافیه ندارند در یکی از شماره های مجله آزادی در سال 2 منتشر شده است.
تقی رافات
Taqi Rafat ، که مدیر مجله آزادی بود ، شخص دیگری بود که سعی در نوشتن اشعار جدید و قافیه ها و قافیه های کلاسیک قبل از NIMA داشت.
صدر الدین آینی
شعری از صدر الدین اژینی به نام “مارش هاریت” وجود دارد که نشان می دهد وی پنج سال قبل از نیما شعری را در وزن شعر افسانه ای نیما نوشت ، که در آن از قوانین مدرن شعر استفاده می شد.
چامس الدین ترکیا
اگرچه Terrakia یکی از آن شاعران بود که تقریباً به اتفاق آرا اعلام کرد ، نمی توان از این امر غافل شد که او یکی از اولین افرادی بود که از او مراقبت کرد.
پارویز ناتال خانلر
خانلری چهره دیگری است که اشعار شعر مدرن را به دست گرفته بود و حتی با نیما بحث برانگیز بود.
گلچین
سایر شاعران مدرن این نوع شعر را نوشته اند. شعر او “باران با آهنگ” یکی از مشهورترین و در عین حال اولین نمونه های مدرنیسم در شعر فارسی است.
تعدادی دیگر از شاعران دیگر نیز وجود دارند که ما از نام هرکدام جلوگیری می کنیم. با این حال ، با وجود همه اینها ، می توان گفت که نیما به اولین مدرنیست شعر فارسی تبدیل نشد ، اما چرا نام نیما جسورانه ترین شد؟
چرا Nima Yushijj؟
دلایل زیادی وجود دارد که Nima Yushij از سایر افراد برجسته تر است. یکی از مهمترین عوامل دیدگاه نیما در مورد شعر مدرن است. نیما ، برخلاف بسیاری از افرادی که ما به آنها اشاره کردیم ، به عنوان مثال ، صدر الدین این ، دیدگاه متفاوتی از شعر جدید داشت و علاوه بر این ، با استمرار بیشتر در این زمینه ، او توانست چهره خود را بیشتر بدهد.
مسئله دیگری که قابل بررسی است ، فراوانی و عود شعرهای جدید در اشعار نیما است. بیشتر افرادی که ما به آنها اشاره کردیم ، فقط در چند مورد و به عبارت دیگر ، شعر مدرن نوشتند. اما نیما علاوه بر توضیح یک رویکرد استراتژیک به شعری که به تمام زندگی خود نیز وفادار بود ، با این رویکرد اشعار بیشتری نوشت. در کنار اینها ، تأثیر موقعیت نیما ، شاگردان و روزهای وی را نمی توان نادیده گرفت.
با این حال ، با گذشت سالها ، ما هنوز نیما را رهبر شعر مدرن می دانیم ، و شاید او بیش از هر کسی از این طریق بوده است. در ادامه شعری از نیما یوشیج خواهیم خواند.
خشک شد کشتار من
در کنار کشت همسایه.
اگرچه آنها می گویند ، “آنها در نزدیکی ساحل گریه می کنند
عزاداران در بین عزاداران. ”
ابری ، دارگ! چه موقع باران می بارد؟
در حاشیه
درون تاریک ترین کت من که کمی شادی نیست
و دیوار نی به دیوار اتاق من از خشکی آن ترک می کند
ــ ــ ــ زیرا قلب اصحاب در حجاب ؛
ابری ، دارگ! چه موقع باران می بارد؟
نویسنده: مهدی دهگان
