دلیل عدم‌ اقبال مردم به بورس چیست؟

عدم اعتماد به بازار

یکی از مهم ترین عواملی که کارشناسان برای خروج این حجم از منابع مالی از بورس مطرح می کنند، بی اعتمادی سرمایه گذاران به این بازار و اینکه سرمایه گذاران بزرگ با وسواس بیشتری نسبت به فعالیت در این بازار عمل می کنند، است. انجام داد با توجه به نوسانات دلار و بازارهای موازی حول سقف تاریخی و همچنین افزایش انتظارات تورمی، همچنان شاهد خروج پول از بورس و عدم پذیرش بورس به عنوان سپر تورمی هستیم. متأسفانه در ماه های اخیر اعتماد به حلقه مفقوده بورس تهران تبدیل شده است و همین امر باعث شده است که پس از گذشت بیش از 3 سال از کاهش قیمت ها، بازار سهام به روند آینده این بازار و سازوکارهای آن اعتماد چندانی نداشته باشد. در سالن شیشه ای هر روند صعودی که در بورس شروع می شود، سهامداران منتظر پایان زودهنگام آن و سقوط آزاد قیمت ها هستند و در حال حاضر افراد کمی هستند که افق سرمایه گذاری خود را در بلندمدت قرار دهند. بی اعتمادی بدبینی مفرطی را به جریان معاملات سهام تزریق کرده و در اذهان سهامداران رسوخ کرده است و کمتر کسی در تالار شیشه ای است که در شرایط فعلی افق سرمایه گذاری بلندمدت خود را در این بازار قرار دهد.

نمایش پرچمدار در Aberchannel

لازم به ذکر است در شانزدهمین روز از اردیبهشت ماه، شاخص کل توانست سقف تاریخی خود را در کانال 2 میلیون و 500 هزار واحدی تجربه کند، اما پس از افت مشکوک قیمت در اواسط اردیبهشت ماه، نتوانست وضعیت مناسبی در بازار داشته باشد. ماه های بعدی فعل و انفعالاتی که در موضوع افزایش نرخ خوراک شرکت های پتروشیمی رخ داد که بذر بلاتکلیفی را به مرزهای بورس تزریق کرد را می توان یکی از اصلی ترین مواردی دانست که باعث افزایش سرعت افت قیمت سهام شد. بازار.

در بورس تهران، تاثیر بر افکار عمومی با توجه به آغاز پاییز از مرداد ماه 1398، به ویژه با توجه به اینکه اکثر مردم در چرخه پایانی رونق وارد بازار شده بودند، باعث نوعی بی میلی و بدگمانی عمومی نسبت به این موضوع شد. امکان برقراری مجدد رونق پایدار در این بازار. این بازار به بازاری تبدیل شده است که احتمالاً عواقب آن در کوتاه مدت بازار سهام و سرمایه گذاران حرفه ای آن را رها نخواهد کرد. البته در این میان همواره باید به تزریق بی اعتمادی به بازار توسط نهادهای مختلف تصمیم گیری و قانون گذار اشاره کرد. گاهی این بی اعتمادی از مفاهیم و اعداد درج شده در بودجه به تالار شیشه ای منتقل می شود و گاهی نرخ خوراک پتروشیمی ها است که بلاتکلیفی را به بازار تزریق می کند.

موضوع خودرو و عرضه و فروش آن یکی از قدیمی ترین ریسک هایی است که در اطراف بورس وجود داشته و همواره باعث نوسانات بازار شده است. . در هر صورت می توان نتیجه گرفت که بورس پس از تعاملات رخ داده در سال 1398 و همچنین افت قیمت در تالار شیشه ای در اردیبهشت ماه امسال دچار مشکل بی اعتمادی شده است و سرمایه های واقعی از این موضوع خودداری می کنند. به جریان معاملات سهام و همچنین سیاستگذاران اعتماد کنید. تلاشی برای بهبود این مسیر نشان نمی دهد. همانطور که بارها گفته شده، بر سازمان بورس و شورای عالی بورس و اوراق بهادار موظف است که برای رفع این بلاتکلیفی از بازار سهام اقدام کنند. متاسفانه در سال جاری سیاستگذار و مرجع نظارتی کاملا منفعلانه عمل کردند و نتوانستند از بازار حمایت کنند.

بیشتر بخوانید: بازارهای سهام آسیا سبز شدند

حرکات احتمالی شاخص در سه سناریو

پس از تغییر سیاست ارزی در صنعت پالایشگاهی، شاخص کل در پایان مردادماه از کانال 1.9 میلیون واحدی خارج شد. روند پرشتاب شاخص کل باعث شد تا حرکت قدرتمندی در نمودار شاخص اصلی نمایان شود. اگرچه این حرکت صعودی با محرک چندان قوی آغاز نشد، اما شاخص کل بورس قبل از رسیدن به کانال 2 میلیون و 200 هزار واحدی دوباره وارد روند اصلاحی شد. پیش از این اتفاقات، شاخص کل با عبور از آخرین سقف تشکیل شده در روند نزولی که از 26 اردیبهشت ماه آغاز شده بود، توانست تغییری در روند قیمت را تجربه کند.

تحولات منطقه ای 24 یا 16 مهرماه و آغاز طوفان الاقصی باعث شد این نماگر تاثیرگذار بازار وارد کانال 1.9 میلیون واحدی شود اما با رشد نرخ دلار به کانال 58 هزار تومان، تهران بورس همچنین انتظارات مثبت خود را در مورد روند بازار سهام کاهش داد. تقویت شد به طوری که همزمان با تحولات و تنش های منطقه ای شاخص کل تا کانال 2 میلیون و 200 هزار واحد پیش رفت اما بازار وارد فاز اصلاحی شد. نرخ سود 30 درصدی نیز بر تداوم رکود در بازار افزوده شد. با وجود اینکه بازار احساس می کرد نقش نرخ سود 30 درصدی در کنترل نرخ دلار موثر نیست و احتمال ورود بازار به روند زیان آور وجود دارد، باز هم بازار کانال یک میلیون و 100 هزار واحدی را از دست داد و نزدیک به کف شد. از کانال 2 میلیون واحدی اکنون شاخص وارد کانالی بلندمدت شده و بازار شاهد تشکیل سقف های بالاتر از سقف های قبلی و طبقات بالاتر از طبقات قبلی است، بنابراین احتمالاً بازار وارد کانالی صعودی با فراز و نشیب خواهد شد. بر این اساس می توان چندین سناریو را در برابر بازار قرار داد.

سناریوی اول را می توان مربوط به ادامه روند کاهشی شاخص کل کرد که احتمال پایین بودن آن وجود ندارد. در این صورت احتمالاً مخرج نسبت P/E با انتشار صورت های مالی و رشد سودآوری شرکت ها تعدیل می شود و احتمالاً شاهد روند نزولی شدید شاخص کل نخواهیم بود. در بدترین حالت، شاخص کل به کانال یک میلیون و 900 هزار واحد برمی گردد و در آن جا باقی می ماند. این سناریو در صورتی است که نرخ دلار سرکوب شود و نرخ بهره در 30 درصد باقی بماند.

سناریوی دوم می تواند ناکارآمدی سیاست نرخ سود 30 درصدی باشد و بازار با رشد نرخ دلار و اجرای همزمان سیاست انقباض پولی وارد فاز بلاتکلیفی و رنج شود. در این صورت، بازار احتمالاً در انتهای کانال ذکر شده در پاراگراف قبل باقی خواهد ماند و محدوده قیمتی را در آنجا تجربه خواهد کرد.

سناریوی سوم می تواند خروج دولت از سیاست نرخ سود 30 درصدی باشد که احتمالاً دلار را به ارزش ذاتی خود باز می گرداند. در این صورت شاخص کل تا مرز 2200000 واحد پیشروی می کند و در صورت قوی بودن محرک بازار از سقف کانال عبور کرده و می تواند اهداف قیمتی بالاتری را مشاهده کند. سقف و کف پویا تشکیل شده در شاخص کل، همان کانال پویایی است که شاخص اصلی از نیمه دوم سال 1398 تا بهمن ماه 1401 در آن قرار داشت و پس از عبور از سقف آن کانال، به 2 میلیون و 500 رسید. هزار واحد اکنون دوباره شرایط مشابهی به وجود آمده است.

منبع: دنیای اقتصاد