اقتصاد فردا: وقتی نام سرمایه گذاران موفق به میان می آید احتمالاً ناخودآگاه یک سری از نوابغ گرگ بازار به ذهن خطور می کند یا کسانی که شانس زیادی به دست آورده اند و در شرایط سرمایه گذاری خاصی حضور داشته اند و پول کلانی به دست آورده اند. یا حتی در اقتصادی مانند ایران، ممکن است به افرادی فکر کنیم که رانت های زیادی داشتند. اما اینها نمونه ای کاملا مغرضانه از افراد موفق هستند. مانند تصویری که برخی روزنامه نگاران و نویسندگان از مدیران موفق ساخته اند. شاید خیلی ها فکر می کنند مدیران خوب و موفق همگی بد خلق هستند یا قبل از 30 سالگی کارآفرین شده اند یا مثلا هر روز ساعت 4 صبح از خواب بیدار می شوند. این نیز نمونه نادری از همه مدیران موفق است. به دلیل جذابیت های خاصی که دارند از یک طرف بیشتر به رسانه ها و نویسندگان علاقه مند هستند و از طرف دیگر مثل یک خاطره خاص به خوبی در ذهن ما می مانند.
اگر این موارد خاص نابغه یا خوش شانس یا رانت خوار را کنار بگذاریم، باز هم افراد مختلفی را می یابید که از نظر مالی در وضعیت خوبی هستند. بررسی های گسترده مدیران سرمایه گذاری نشان می دهد که افراد موفق در سرمایه گذاری از دو اصل مهم پیروی می کنند. اول، آنها “بیش از حد” سرمایه گذاری می کنند. دوم، آنها شکاف بین درآمد و هزینه های خود را افزایش می دهند.
بیایید نتیجه این دو ویژگی را با دو مثال بررسی کنیم. فردی 45 ساله را تصور کنید که می تواند یک سرمایه گذاری معمولی انجام دهد که 2 درصد در ماه درآمد دارد. اگر او از 35 سالگی شروع به سرمایه گذاری کرده بود، اکنون دارایی هایش تنها 11 برابر می شد. اما اگر او این کار را در سن 30، 25 یا 20 سالگی شروع کرده بود، حالا به ترتیب 35 بار، 116 بار و در نهایت عدد باورنکردنی 380 بار را داشت. این معجزه بهره مرکب است. شما به راحتی می بینید که فاصله بین فردی که 10 سال سرمایه گذاری کرده و فردی که 25 سال سرمایه گذار بوده است بین 11 تا 380 برابر بازدهی نجومی است.
در مثال دوم می خواهیم تفاوت بین افرادی را ببینیم که سعی می کنند شکاف بین درآمد و هزینه خود یا پس انداز خود را افزایش دهند. علی، مهرداد و شیما همگی در سال 1392 شروع به سرمایه گذاری کردند. علی 100 هزار تومان، مهرداد 200 هزار تومان و شیما 300 هزار تومان. آنها در مدل سرمایه گذاری دقیقاً یکسان عمل می کنند و پول خود را به طور مساوی به سه بازار سهام، دلار و سکه اختصاص می دهند. در ابتدای زمستان 1402 علی 244 میلیون، مهرداد 487 میلیون و شیما بیش از 730 میلیون دارند. این در حالی است که صرفه جویی 100 هزار تومانی بیشتر در ماه از نظر کیفیت زندگی چنین تفاوتی ایجاد نمی کند.
نکته مهم این است که هیچ یک از این افراد گرگ های وال استریت نبودند که فرصت های استثنایی پیدا کردند یا بهترین سبد سرمایه گذاری را انتخاب کردند. آنها تنها با رعایت دو اصل مهم «سرمایه گذاری زودهنگام» و «افزایش شکاف بین درآمد و هزینه» توانستند به موقعیت مالی خوبی برسند. دوباره به این مثال ها فکر کنید و ببینید آیا رفتار سرمایه گذاری درستی دارید یا خیر.
