آکسیوس نوشت: مذاکرات آب و هوایی سازمان ملل متحد در برزیل روز شنبه به پایان می رسد در حالی که تلاش هایی برای کمک به کشورها برای دور شدن از سوخت های فسیلی انجام شده است، اما هیچ اشاره صریحی به این منابع انرژی منتشر کننده CO2 در توافق وجود ندارد.
به گزارش سرویس بین الملل «میهن تجارت»، این مطلب به شرح زیر است:
چرا مهم است؟
این سازش توانایی محدود توافق پاریس را برای حرکت از سطح ایده آلیسم به کنش واقعی قوی تر نشان می دهد.
این برای کشورها و فعالانی که خواهان یک «نقشه راه» روشن برای دور شدن از سوختهای فسیلی- زغال سنگ، نفت و گاز هستند، ناامیدکننده است.
اما او از شکست مذاکرات که فراتر از ضرب الاجل برنامه ریزی شده روز جمعه گذشته بود، جلوگیری کرد.
خبر اصلی:
یکی از توافقهای کلیدی در بلم، «شتابدهنده پیادهسازی جهانی» را راهاندازی میکند تا تلاشها برای محدود کردن گرمایش جهانی را تسریع بخشد.
همچنین شامل “Blem for 1.5 Mission” است که هدف آن “فعال کردن جاه طلبی و اجرا” در تعهدات کشورها برای کاهش انتشار است.
در جاهای دیگر، این توافق خواستار تلاش برای حداقل سه برابر کردن بودجه سازگاری آب و هوا تا سال 2035 است.
پشت صحنه:
این سند که با دقت بیان شده است، به طور غیرمستقیم دور شدن از سوخت های فسیلی را تایید می کند.
بخش “شتاب دهنده اجرای جهانی” به “اجماع امارات متحده عربی” اشاره دارد.
این نتیجه مذاکرات سال 2023 سازمان ملل در دبی بود که خواستار ” گذار از سوخت های فسیلی در سیستم های انرژی” شد.
رویترز از برزیل گزارش داد که گنجاندن یک فشار صریح برای کنار گذاشتن سوختهای فسیلی در توافقنامه امسال با «مقاومت شدید گروه عربی، از جمله بزرگترین صادرکننده نفت، عربستان سعودی» مواجه شد.
تصویر کلی:
این گفتگوها در شرایطی برگزار شد که استقرار انرژی کم کربن و خودروهای پاک در جهان در حال رشد است، اما انتشار جهانی CO2 همچنان با افزایش مصرف انرژی رو به افزایش است.
مطالعات متعدد نشان می دهد که بدون اقدام بسیار قوی تر، گرمایش به طور خطرناکی از اهداف توافق پاریس فراتر خواهد رفت.
تهاجمی ترین هدف توافق پاریس – محدود کردن افزایش دما به 1.5 درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی – بر اساس این چشم انداز ها محقق نخواهد شد. هدف جایگزین توافقنامه 2015 حفظ افزایش تا “خیلی کمتر از 2 درجه” است.
چشم انداز اخیر انرژی جهان توسط آژانس بین المللی انرژی پیش بینی می کند که تحت سیاست های فعلی و برنامه ریزی شده کشورها، افزایش دما تا سال 2100 حدود 2.5 درجه سانتیگراد خواهد بود.
مروری سریع:
دولت ترامپ که بار دیگر در حال خروج از توافق پاریس است، در آن شرکت نکرد.
اما مقامات ترامپ با همکاری چندجانبه آب و هوایی در دیگر مجامع، از جمله تهدید به اقدام تلافی جویانه علیه کشورهایی که هزینه های جدید انتشار گازهای گلخانه ای برای حمل و نقل دریایی را تصویب کرده اند، مقاومت کرده اند.
همین موضوع باعث شد مذاکرات اخیر سازمان بین المللی دریانوردی سازمان ملل برای توافق بر سر این سامانه به هم بخورد.
نقطه اصطکاک:
بخش دیگری از این توافق به کشورها هشدار می دهد که سیاست های آب و هوایی آنها “نباید تبعیض خودسرانه یا غیرموجه یا محدودیت پنهان در تجارت بین المللی باشد.”
به گفته بلومبرگ، این عبارت مخالفت پنهانی با هزینه های مرزی کربن اتحادیه اروپا برای کالاهای وارداتی کربن فشرده است.
آنچه می گویند:
مایکل جیکوبز، پژوهشگر ارشد در اندیشکده ODI Global، گفت که «مقاومت سرسختانه» از سوی عربستان سعودی و امارات در بلهام برای گنجاندن زبان انتقال سوخت فسیلی وجود دارد.
وی افزود که این موضوع نشان دهنده “یک درگیری تلخ فزاینده در قلب سیاست جهانی آب و هوا” است.
به گفته جیکوبز، که همچنین استاد اقتصاد سیاسی دانشگاه شفیلد است، تضاد «بین کسانی است که این علم را قبول دارند و میدانند که جهان باید در دو یا سه دهه آینده از سوختهای فسیلی دور شود؛ و کسانی که فعالانه در برابر این سوختها مقاومت میکنند تا بیشتر از آنها تولید کنند».
محمد آدو، مدیر اندیشکده پاور شیفت آفریقا، گفت: «علیرغم پسزمینه ژئوپلیتیکی آشفتهتر، COP30 گامهای کوچکی در جهت درست برداشت، اما با توجه به مقیاس بحران آبوهوایی، از مقیاس مناسب فاصله گرفت.»
بله، اما:
آنی داسگوپتا، رئیس و مدیر عامل دانشگاه منابع جهانی، گفت: «COP30 در زمینه سه برابر شدن تأمین مالی سازگاری، حفاظت از جنگلهای جهان و بالا بردن صدای مردم بومی در سطح بیسابقهای پیشرفت کرد».
وی افزود: این نشان می دهد که حتی در شرایط چالش برانگیز ژئوپلیتیکی، همکاری های بین المللی اقلیمی همچنان می تواند نتیجه دهد.
تلاش های خارج از توافق اجماع
در جلسه پایانی روز شنبه، آندره کوریا د لاگو، مذاکره کننده برزیلی گفت که دو نقشه راه ایجاد خواهد کرد – یکی در مورد توقف و معکوس کردن جنگل زدایی و دیگری در مورد انتقال از سوخت های فسیلی.
او گفت که این دیگر دولت ها، سازمان های غیردولتی، کارگران صنعت و سایر احزاب را گرد هم می آورد.
