روزنامه قدس در مطلبی به اظهارات اخیر سید احمد علم الهادی نماینده ولی فقیه در مشهد مبنی بر قداست شهر مشهد و زیارتی بودن این شهر و نه سیاحتی بودن این شهر پرداخته است.
این روزنامه گزارش داد: نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه مشهد یک شهر توریستی نیست، بلکه یک شهر زیارتی است، گفت: گردشگران برای لذت بردن از جنگل و طبیعت سرسبز و تفریح به مازندران می روند. اما در مشهد، اصطلاح «گردشگر» و «شهروند» جایی ندارد. در مشهد دو اصطلاح اصلی «زائر» و «همسایه» وجود دارد. مجاور یعنی همسایه امام رضا (ع) زائر یعنی کسی که به زیارت امام رضا (ع) می آید.
بنابراین مشهد گردشگر ندارد. همه برای زیارت به مشهد می آیند. سالانه 32 میلیون نفر به مشهد سفر می کنند و همه برای زیارت می آیند نه سیاحت. همچنین 10 میلیون زائر خارجی داریم که با دریافت ویزا در فرودگاه وارد مشهد می شوند و حدود 15 روز در این شهر می مانند و همگی برای زیارت آمده اند.
وی افزود: اخیرا برخی از زائران عرب عراقی گفته اند که قصد دارند به جای مشهد برای تفریح در متل قو به تهران بروند. این نشان می دهد که مشهد یک مقصد زیارتی است و گردشگری در شهرهای دیگر مانند مازندران، اصفهان یا شیراز معنا پیدا می کند. بحث ما با وزارت میراث فرهنگی و گردشگری این است که نوع گردشگری مشخص شود. گردشگری مذهبی باید با قدس مشهد تعریف شود و گردشگری تفریحی یا تاریخی در شهرهای دیگر. بنابراین مشهد مکانی برای گردشگری تفریحی ندارد و زائران برای زیارت می آیند.
علم الهادی خاطرنشان کرد: در خصوص ورود بانوان به ورزشگاه چند سال پیش در زمان وزارت دکتر سجادی موضوع را مطرح کردم. نظر فقهی من این است که ورود بانوان به ورزشگاه مانعی ندارد. بحث ما با آقای سجادی این بود که در ورزشگاه آزادی جایگاه ویژه ای برای بانوان در نظر گرفته شود تا شور و هیجان آنها به آقایان منتقل نشود. اگر خانم ها بازی را در مکان مخصوص خود تماشا کنند اشکالی ندارد. اما اگر با مردان باشند و هیجان و احساسات خود را نشان دهند ممکن است باعث ناهنجاری شود. بنابراین برای بانوان باید جای جداگانه ای در نظر گرفته شود.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی افزود: در ورزشگاه سامان از ابتدا تاکید کردم جایی برای بانوان در نظر گرفته شود. نظر من این است که خانم ها می توانند در ورزشگاه حضور داشته باشند و بازی را تماشا کنند اما جایشان جدا باشد تا هیجان و احساساتشان به آقایان منتقل نشود. بنابراین من نه مخالف حضور زنان در ورزشگاه هستم و نه موافق حضور آنها در شرایط فعلی. بلکه معتقدم با ایجاد جایگاه ویژه برای زنان، حضور آنها اشکالی ندارد.
وی همچنین درباره روش صحیح احسان در حوزه حجاب و مقابله با ناهنجاری بی حجابی تاکید کرد: بدترین نوع برخورد در این زمینه برخورد عاطفی است. به محض دیدن دختری بی حجاب یا بی حجابی و بی حجابی و یا نمایان شدن بدنش، نباید با بیان و قیافه، توهین و نفرت از خود نشان دهید.
لازم است رفتار دلسوزانه و صمیمانه مانند هنگام مواجهه با بیماری یکی از عزیزان داشته باشید: “این برای شما خوب نیست، از آن استفاده نکنید.” در نوشتار و گفتار باید منطقی صحبت کرد; در بحث نهاد خانواده و حفظ حریم زن، ادبیات باید منطقی و استدلالی باشد نه اینکه صرفاً امر و نهی از «حجاب» باشد. باید گفت: «تو در محیط اجتماعی محتاج حفاظت هستی؛ انسان آزاده ای با شخصیت نجیبی؛ «فحشا نباید تو را در مسیر لذت جنسی قرار دهد.» با چنین منطق و ادبیاتی وارد گفتگو و مقاله شویم و برخورد عاطفی نداشته باشیم.
علم الهادی افزود: مشکلی که در برخی تشکل های عفاف و حجاب وجود دارد این است که دوستان ما گاهی گوش نمی دهند و من بارها گفته ام که در تشکل های حجاب، تصور نکنید که از یک زن بی حجاب «جدا بافته شده اید». چنین تعاملاتی قابل قبول نیست. ابتدا زمینه دوستی و ارتباط عاطفی را فراهم کنید، سپس در حاشیه همان رابطه دوستانه، منطقی و آرام، موضوع را پیشنهاد و توضیح دهید.
پیشنهاد من این است که «پروژه کافه بحث» در پارک ها و فضاهای عمومی اجرا شود تا خانم ها بنشینند و با هم صحبت کنند. شاید این روش موثرتر باشد. در برخورد با بی حجابی، دفاع از حجاب زمانی مؤثرتر است که از احساسات فاصله بگیریم; آن وقت حرف های ما تاثیر بیشتری می گذارد و نقش آن بیشتر می شود.
