یورونیوز: شهرداری کابل تصمیم گرفت سینمای قدیمی آریانا را با صندلی های قرمزش تخریب کند. حالا شاروالی کابل می خواهد در این زمین یک مجتمع تجاری بسازد. سخنگوی شهرداری می گوید: این منطقه پتانسیل تجاری بالایی دارد.
سینما آریانا در مرکز کابل ده ها سال در مقابل انقلاب و جنگ ایستاد. این بنای قدیمی و آسیب دیده همچنان پابرجا بود تا مردم را با فیلم های هندی و آمریکایی سرگرم کند اما این روزها خبری از این موسسه فرهنگی نیست.
در 25 آذر ماه گروه های تخریب اقدام به تخریب این سینمای تاریخی کردند. این بنا در اوایل دهه 1340 افتتاح شد. اکنون پس از گذشت تنها یک هفته، اثری از آن باقی نمانده است.
امیرشاه تهله کارگردان و بازیگر افغان به آسوشیتدپرس گفت: این فقط تخریب یک ساختمان بتنی نیست، او معتقد است که با این کار روحیه هنری دوستان افغانی که در برابر سختی ها مقاومت کردند آسیب می بیند. او که اکنون در فرانسه زندگی می کند، این خبر را بسیار دردناک می داند.
ممنوعیت هنر توسط طالبان
حکومت کنونی افغانستان که در سال 1400 قدرت را در دست گرفت، قوانین سختگیرانه ای وضع کرده است. آنها بسیاری از سرگرمی ها مانند فیلم و موسیقی را ممنوع کردند و کمی بعد دستور تعطیلی همه سینماها صادر شد.
شهرداری کابل تصمیم گرفت این سینمای زیبا را با صندلی های قرمز تخریب کند. می خواهند در این زمین یک مجتمع تجاری بسازند. سخنگوی شهرداری می گوید: این منطقه پتانسیل تجاری بالایی دارد. هدف آنها کسب درآمد بیشتر و ایجاد تغییر در شهر است.
نگاهی به گذشته آریانا
آریانا در سال 1342 افتتاح شد. معماری مدرن آن نشان از تلاش برای پیشرفت در آن زمان داشت. اما افغانستان خیلی زود درگیر جنگ شد. در اواخر دهه 1360 جنگ های داخلی خسارات زیادی به این بنا وارد کرد و آن را به ویرانه تبدیل کرد.
پس از سقوط دوره اول طالبان در سال 1380، این سینما دوباره جان گرفت. دولت فرانسه در سال 2013 به بازسازی آن کمک کرد. در آن سال ها فیلم های هندی و اکشن طرفداران زیادی داشتند. حتی فیلم های ساخته شده در افغانستان در آنجا پخش می شد.
خاطراتی که زنده اند
این سینما برای بسیاری از افرادی مانند امیرشاه تاشاه محل پیوند با هنر بود. او ابتدا در کودکی به همراه برادرانش در این مکان به سینما علاقه مند شد. بعدها یکی از فیلم های او نیز در همین سالن اکران شد.
حتی مردم پاکستان برای دیدن فیلم به آریانا می آمدند. شعیب رومی، شهروند افغانستانی علاقه مند به هنر، خاطرات خود را در این سینمای قدیمی مرور کرده و خاطره دیدن یک فیلم هندی در سال 1353 را به یاد می آورد و می گوید خاطراتش اکنون زیر آوار سینما آریانا مدفون است.
با وجود سیاست های مخرب طالبان در عرصه فرهنگ و سن، هنرمندان ناامید نیستند. آنها می گویند اگرچه ساختمان ها سقوط می کنند، اما هنر در ذهن و قلب مردم زنده است.
