بعدی- در حالی که ناصرالدین شاه قاجار یکی از اولین چهره هایی است که تصویرش در صفحه داگرئوتیپ در تاریخ عکاسی ایران ثبت شد، از پیشگامان تاریخ عکاسی ایران به شمار می رود.
ناصرالدین شاه قاجار در کنار عشق به شعر و نقاشی از اولین برخورد با دوربین و ایستادن در مقابل دوربین عکاسان خارجی مجذوب این پدیده شد و با افتتاح اولین آتلیه عکاسی در ایران و آوردن اساتید عکاسی خارجی به دارالفنون، خود شروع به فراگیری مهارت ها و فنون آن کرد.
شاید علاقه ناصرالدین شاه به عکاسی به زمانی برگردد که ژول ریچارد، اولین معلم فرانسوی مدرسه دارالفنون، با دوربینی که ملکه ویکتوریا اهدا کرده بود، از او عکاسی کرد و شاه جوان از دیدن عکس او بسیار هیجان زده شد.
همین علاقه باعث شد ناصرالدین شاه در 19 سالگی دستور دهد با دوربین از پرسپولیس گزارش تصویری بگیرد و برایش بیاورد. او همچنین به آقا رضاخان اقبال السلطنه از درباریان نزدیک شاه دستور داد تا از عکاس فرانسوی فرانسیس کارلهیان عکاسی را یاد بگیرد تا در سفرهای مختلف ناصرالدین شاه را همراهی کند و از او عکاسی کند.
در این بین خود ناصرالدین شاه با علاقه و پشتکار خاصی کار فراگیری عکاسی را دنبال می کرد و از هر فرصتی برای عکاسی یا سوژه عکاسی شده استفاده می کرد. سوژه های ناصرالدین شاه برای عکاسی از زنان حرمسرا، رویدادهای روزانه در کاخ سلطنتی، پرتره اقوام و درباریان، سفرهای کمپینگ، ویلاها، سفرها، مراسم استقبال، مسابقات اسب دوانی، شهرها، طبقات مختلف مردم، مردان و البته خود او بود.
ناصرالدین شاه یکی از عکاسانی بود که علاقه زیادی به سلفی گرفتن داشت و ذوق سوژه و عکاس خود را داشت. عکس زیر یکی از این موارد است. شاه قاجار بر روی این عکس که به سال ۱۲۸۲ هجری قمری برمی گردد و نسخه ای از آن در آلبوم کاخ گلستان نگهداری می شود به خط خود نوشت: این عکس از خودم را داخل آن گذاشتم.
