طبق روایت‌های تاریخی مکتوب که از سده‌های قبل به جا مانده، مراسم روضه‌خوانی از دوره صفوی در دولاب رواج داشته و گاهی اوقات که مراسم مذهبی در پایتخت از سوی حکومت‌ها ممنوع است بیرق عزاداری اهل بیت (ع) در این محله پایین نیامده بوده است.
به گزارش همشهری آنلاین، ذاکران و مداحان سنتی در این سال‌های طولانی چراغ محفل عزاداری را روشن نگه‌داشته و اهالی دولاب از آن‌ها به عنوان نگهبانان بافت مذهبی محله‌ای به نام می‌برند. حاج مهدی گلشناس، یکی از مداحان دولاب، از حاج محمد علی اسلامی فطرت به عنوان یکی از پیرغلامان تأثیرگذار این محله نام می‌برد و می‌گوید: «حاج محمد علی در بازار مولوی حجره برنج‌فروشی داشت و برای دل خودش مداحی می‌کرد. محرمی که از راه می‌رسید سوار دوچرخه می‌شد و به هیئت‌های بازار و هیئت بنی‌فاطمه (س) سرچشمه می‌رفت و مداحی می‌کرد. حاج محمد علی مداح ثابت هیئت محبین الزهرا (س) دولاب بود، اما در هیئت‌های دیگر هم روضه میخواند و هیچ وجهی دریافت نمی‌کرد. آن قدر بین مردم احترام داشت که وقتی فوت کرد با اصرار مردم جدش را در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) به خاک سپردند.»
حاج مهدی آصفی یکی دیگر از مداحان معروف و سنتی دولاب است که بیش از ۴ دهه در هیئت محبین الزهرا (س) در مدح اهل بیت (ع) میخواند و تصویرش بارها از قاب تلویزیون پخش می‌شود. حاج مهدی، مداح ثابت هیئت بزازهای تهران اما در هیئت ها و مراسم مذهبی محله چیذر هم حضور دارد. از حاج حسن محمدی باید به عنوان یکی از شاخص‌ترین مداحان تاریخ دولاب نام برد.
آنطور که قدیمی‌ها نقل می‌کنند حاج حسن در عنفوان جوانی در کوچه‌پسکوچه‌های دولاب اشعار روحوضی می‌خوانده و به تعبیر برخی، اهل مطربی بوده‌اند، اما بعد از حضور در مراسم عزاداری امام حسین (ع) توبه می‌کند و تا آخرین روزهای عمرش در مدح اهل بیت (ع) ) میخواند. حاج مهدی گلشناس در مورد سبک و شیوه مداحی مرحوم حاج حسن محمدی می‌گوید: «حاج حسن حافظه عجیبی داشت و اسطوره قصیده‌خوانی بود. نقل است که ۶۰ شب در هیئت‌های شمیران مداحی کرد و هر شب یک قصیده جدید خواند. این یک اتفاق بی‌سابقه است که مداحی ۶۰ شب، بدون قصیده تکراری مداحی کند. حاج حسن، دستی هم در قصیده‌سرایی داشت و به خاطر اشعار و قصیده‌های آموزنده‌هایی که میخواند لقب مرشد را به او دادند.»
