«فیوریوسا، حماسۀ مکس دیوانه»؛ چه کسی در این برهوت دیوانه‌تر است؟!

فیلم «فوریوسا؛ حماسه مکس دیوانه» پنجمین قسمت از مجموعه مکس دیوانه است که ما را به ماجراهای قبل از فیلم «مکس دیوانه؛ جاده خشم» محصول 2015 می برد.این فیلم توانسته نظر مثبت منتقدان را به خود جلب کند. ، اگرچه فروش آن در باکس آفیس آنطور که انتظار می رفت بالا نبوده است.

به گزارش فرادید؛ در ادامه گزیده ای از نقد و بررسی مجله گاردین درباره فیلم «فوریوسا؛ حماسه مکس دیوانه» نوشته وندی آیدی را مشاهده می کنید، این منتقد این فیلم را دنیایی توصیف کرد که همه سعی می کنند دیوانه تر از دیگران باشند:

در این فیلم داستان گذشته شخصیت فوریوسا را ​​می بینیم. شخصیتی که شارلیز ترون در فیلم مکس دیوانه: جاده خشم بازی می کند. در این فیلم نقش او را آلیلا براون در کودکی و آنا تیلور جوی در جوانی بازی کردند. شباهت ظاهری این دو بازیگر شگفت انگیز است و گویی با دو خواهر دوقلو روبرو هستیم. اما فراتر از شباهت ظاهری، هر دو به طور مستقل در این نقش خوش درخشیده اند.

براون زیر پوست ضربه عاطفی این شخصیت ناشی از جدایی از مادرش، زیرکی و هوشمندی را به ما نشان می دهد. تماشای تیلور جوی در صحنه های اکشن که تقریباً 90 درصد فیلم را تشکیل می دهند بسیار لذت بخش است. چابکی و زیرکی او نقطه مقابل قدرت عضلانی و قدرت آتش سنگین سایر شخصیت ها است. او در مقایسه با اکثر بازیگران ریزه اندام است، اما به قدری زیرک است که شرط می‌بندید می‌تواند هر کسی را با قلاب از بین ببرد!

خشم شاید یکی از نیروهایی باشد که شخصیت فوریوسای جوان را شکل می دهد، اما نیروی دیگری که در این فیلم فعالانه در کار است، مهربانی است. مهربانی در این دنیای وحشی مفهوم عجیبی است. جایی که اکثر مردم به محض دیدن شما صورت شما را با شعله افکن می سوزانند! ما می توانیم این مهربانی را به خصوص در شخصیت راننده کامیون با بازی تام برک ببینیم. شخصیتی که با Furiosa متحد شده و به عنوان یک مربی برای او عمل می کند.

با این حال، آنچه در این فیلم بیش از هر چیز دیگری به چشم می خورد و به یاد می آورد خشونت است. در این دنیایی که تقریباً همه شخصیت ها سعی می کنند در جنون از یکدیگر پیشی بگیرند.

در مورد انتخاب بازیگران باید اذعان کرد که همه چیز درست و سر جای خود بود. نمونه ای از این انتخاب عالی، کریس همسورث است که به نظر می رسد برای بازی در نقش یک آدم بد متولد شده است. همسورث با بینی مصنوعی و خرس عروسکی خود ما را به یاد شخصیت احمق اما عضلانی ثور می اندازد، اما با ترکیبی خطرناک از خشونت، بی رحمی، جاه طلبی و جنون. زمزمه او، “من حوصله ام سر رفته است”، درست پس از مشاهده یک شخصیت کلیدی که به دنبال موتورسیکلت در شن های داغ بیابان کشیده می شود، یک لحظه نابغه در فیلم است.

همسورث در این فیلم نقش دمنتوس را بازی می کند. رهبر خودخواه و دیوانه یک باند موتور سواری که خود را نیروی برتر در این زمین بایر می دانند. این گروه Dementos هستند که Furiosa جوان را می ربایند و به دستور Dementos است که مادرش را شکنجه می دهند و می کشند. Furiosa با تمام شور و شوق قلبش از او متنفر است و هر سال که می گذرد این نفرت بیشتر می شود. اگر «مکس دیوانه: جاده خشم» یک فیلم تعقیب و گریز با امید به آینده ای بهتر بود، «فوریوسا» یک فیلم انتقامی است که با نفرت پیش می رود.

در نهایت باید گفت که این فیلم برای کارگردان جورج میلر یک دستاورد قابل توجه است. او دنیایی خلق کرده است که به طور کامل و با دقت تا آخرین جزئیات ساخته شده است. صحنه های اکشن هم فوق العاده هستند.

شاید این سوال پیش بیاید که آیا محتوای عمیقی در زیر این همه رعد و برق دیدنی و هیجانات خشن وجود دارد؟ پاسخ من به این سوال این است که اگر در میان این هرج و مرج به دنبال پیام عمیق تری نیستید، احتمالاً از فیلم لذت بیشتری خواهید برد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *