توسعه هر محله در تهران با نام یا داستانی همراه است. محله الاختیه یکی از محله های شمال پایتخت است که در گذشته دارای چندین قنات و رودخانه بوده و جزء منطقه شمیران محسوب می شده است. شهر آفتابی از شمال به بزرگراه صدر و رستم آباد، از جنوب به خیابان کلاهدوز و احتشامیه، از غرب به بزرگراه شهید کاوه و از شرق به خیابان پاسداران محدود می شود.
به گزارش همشهری، آب و هوای مطبوع این منطقه شاهزادگان قاجار را به خود جذب کرد و باغ ها، کاخ ها و بناهایی ساخت. در ابتدا مالکیت تمام اراضی این ناحیه که شامل دروس و ده رستم آباد و لویزان می شد به شاهزاده ای به نام محمود خان قائم مقام از خاندان قائم مقام فراهانی تعلق داشت که بعدها محمود خان بیشتر زمین ها را وقف کرد. بقیه را به شخصی به نام غلامحسین صاحب اختیار که وزیر دربار مظفرالدین شاه بود فروخت.
غلامحسین خان شروع به آبادانی منطقه کرد و به این ترتیب نام محله «اختیاریه» شد. اما با گذشت زمان در دهه 1330 باغ ها به بخش هایی تقسیم شدند و محله افچیه تا سال ها جزئی از منطقه دروس محسوب می شد اما اکنون محله ای کاملا مجزا محسوب می شود.
نصرالله حدادی، کارشناس تهران، درباره موسس بنی آبادی در محله اوچیه داستان جالبی می گوید: «در زمان قاجاریه دادن کنیه و القاب بسیار رایج بود، حتی گاهی این کنیه ها واقعی نبودند و بر روی افراد باقی می ماند. شخصیت غلامحسین صاحب اختر (غفاری) به شوخی می گویند که روزی ناصرالدین شاه با خادمان و هاشم برای تفریح به باغ غلامحسین خان رفته بود و شخصی به نام کریم شیرایی با او بود.
حدادی می افزاید: شاه هر وقت می خواست به کسی رشوه بدهد، می گفت: خر کریم را شیره کفش کن، یاران شاه به رودخانه می رسیدند، الاغ خرکریم از آب رد نمی شد و ناصرالدین شاه نظاره گر بود، کریم رو به رودخانه کرد. الاغ و گفت: می خواهی رد شوی، صاحب اختیاری، می خواهی رد نشو، صاحب اختیاری با گفتن این جمله، ناصرالدین شاه از طعنه کریم شیری به غلامحسین صاحب ابهیت و این کلمه بلند خندید؟ به عنوان یک شوخی باقی ماند
غلامحسین صاحب داماد میرزا آقا خان نوری بود و در کنار او، عزت الدوله خواهر ناصرالدین شاه، مشیرالدوله وزیر امور خارجه و پسرش معتمدالملک، باغ و خانه امین خلوت، امین الدوله. باغ و خانه سلطان نیز از جمله درباریان بوده که در محله باغ و عمارت ساخته اند. غلامحسین صاحب ابهیت که فرزند هاشم خان امین الدوله بود از فرهیختگان زمان خود به شمار می رفت و به دلیل خط خوبش به وزارت دربار مظفرالدین شاه نیز ارتقا یافت.
وی در اواخر عمر ریاست دفتر احمدشاه را بر عهده داشت تا اینکه در سال 1426 درگذشت. در زمان پهلوی دوم و خیابان سازی شهری و پهنه بندی شهرداری محله آفتابیه نیز مانند سایر مناطق پایتخت دستخوش تغییراتی شد. و باغها کم کم کوچکتر شدند و جای آنها را ساختمانها و برجها گرفت. اکنون محله افتکیه یکی از مناطق اعیان نشین پایتخت است و کمتر نشانی از باغ های سلطنتی و عمارت های قدیمی در آن دیده می شود.
