بهروز باقری کارگردان فیلم سینمایی «7600» که این روزها در گروه سینماهای هنر و تجربه کشور در حال اکران است، گفت: «7600» دومین تجربه بلند سینمایی من است. پیش از این فیلم بلندی با موضوع ازدواج کودکان ساخته بودم و در چند جشنواره خارجی جایزه هم گرفته بود که متاسفانه اکران نشد. بعد از این فیلم قصد داشتم یک فیلم جدی با موضوع روز بسازم که یک روز شاهد صحنه ای بودم و چند دانش آموز را در حال مطالعه روی تپه دیدم و تصمیم گرفتم فیلمی درباره آموزش در دوران کرونا بسازم.
به گزارش ایلانا، باقری خاطرنشان کرد: با این دانشجویان تماس گرفتم و تحقیق کردم تا بدانم فقر و نبود امکانات لازم چه مشکلاتی را برای آنها به وجود آورده است. متاسفانه شرایط تحصیل در روستاها در دوران کرونا اصلا خوب نبود و محدودیت‌های زیادی برای آنها وجود داشت، عدم آنتن‌دهی مناسب گوشی‌ها به محدودیت‌های موجود افزوده شد و شرایط را سخت‌تر کرد.
وی افزود: دیدن صحنه درس خواندن بچه ها روی تپه ها برای من جرقه ای بود، عنوان اولیه ای که برای فیلمم انتخاب شد «اینجا آنتن کار نمی کند» بود و با همکاری خانم احدی نژاد شروع به نوشتن این اثر کردیم. فیلمنامه در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برنده جایزه شد در آن زمان این فیلمنامه کوتاه بود به همین دلیل تصمیم گرفتم فیلمنامه بلندی برای این اثر بنویسم و از آنجایی که خانم احدی نژاد در فیلمی با آقای علی اوسیوند همکاری داشتند. ، ساخت این اثر را به او پیشنهاد دادند و خوشبختانه آقای اوسیوند فیلمنامه را پسندید.
این کارگردان درباره عنوان «7600» این فیلم گفت: 7600 رمزی است که خلبانان در صورت قطع ارتباط رادیویی آنها ارسال می کنند و این نشانه خوبی برای ما بود که نشان دهیم ارتباط این بچه ها قطع شده است و در از طرفی شخصیت اصلی فیلم آرزویی داشت. تا یه روز خلبان بشم
باقری درباره ثبت روزهای کرونا و وضعیت کشور در آن زمان گفت: ما در این فیلم شخصیت معنوی داریم و آقای سلواتی این نقش را بازی کردند. در یک صحنه به عنوان روحانی مسجد درب مسجد را قفل می کند تا کسی به آنجا نرود تا کسی به کرونا مبتلا نشود اما خادم مسجد با بدبینی می گوید این یک بازی است تا کسی نتواند برود. به مسجد، زیرا در گذشته نمونه هایی از این دست وجود داشته است. اما هرگز مسجد را نبستند. این اتفاقات که حتی درب مسجد را هم قفل می کنند تا کسی نتواند به آنجا برود برای من در دوران کرونا اتفاقات جالبی بود. به نظر من این اتفاقات هرگز فراموش نمی شود و لازم است تجربیات دوران کرونا را ثبت کنیم و آسیب ها و مشکلات آن دوران را گوشزد کنیم تا در صورت بروز چنین شرایطی آن خطاها و اشتباهات تکرار نشود. تکرار می شود. اگر دنیا دوباره دچار همه گیری شود و دوران قرنطینه به زندگی ما بازگردد، دیگر نباید اجازه دهیم دانش آموزان روستاها و شهرها با مشکلاتی مانند عدم آنتن دهی تلفن همراه خود مواجه شوند.
وی افزود: چندی پیش شاهد تخریب یک مرکز درمانی توسط یک پزشک بودم و علت این اتفاق را از عمویم که پزشک است جویا شدم و او به من گفت که این فرد از دوران کرونا فارغ التحصیل شده و به صورت آنلاین درس خوانده است. و مثال های زیادی وجود دارد که دلیل آن دوران و شرایط تحصیلی این است که نسبت به سایر افراد در رشته تخصصی خود سطح علمی پایین تری دارند، با وجود اینکه چندین سال از شیوع کرونا در کشورمان می گذرد، اما من به شخصه چنین وضعیتی دارم فیلمی ندیده که بخواهد داستان خود را از تعطیلی جامعه در دوران کرونا روایت کند و «7600» را می توان اولین فیلمی دانست که تنها به این موضوع می پردازد و به ضعف های مدیریتی آن دوران اشاره می کند شرایط تدریس در شهرها واقعاً نامناسب بود و این مشکل فقط مربوط به دانشجویان پزشکی نیست، مهندسین و دانشجویان ادبیات نیز با این مشکلات مواجه هستند و سطح علمی این افراد معمولاً پایین‌تر از فارغ‌التحصیلان سال‌های گذشته است. به نظر من بهتر است از این وضعیت اجتناب کنیم. به جای تدریس آنلاین، مدارس به مدت دو سال تعطیل خواهند شد.
این کارگردان درباره استفاده از خاطرات دوران کودکی خود در نگارش فیلمنامه «7600» گفت: در این فیلم مخاطب با داستان های متعددی مواجه است. در مجموع در فیلمنامه هایم چندین داستان را روایت می کنم و به همین دلیل تجربیات و خاطرات کودکی ام را در فیلمنامه «7600» گنجانده ام و داستان هایم را از جایی نگرفته ام و مربوط به دانش شخصی ام بوده است. تجربیات.
وی در خصوص روایت داستان این اثر در اصفهان گفت: متاسفانه شرایط کار برای هر حرفه ای در تهران بسیار بهتر از شهرهای دیگر است و این در شرایطی است که می توان شرایط مساعدی را در شهر تهران فراهم کرد. شهرها.” تمام داستان های من در روستاها روایت می شود و از نظر بصری دوست ندارم وقتی دوربین آماده ضبط است، بزرگراه، ساختمان های بلند، ماشین ها و ترافیک در کادرم دیده می شود. از نظر بصری روستاها برایم جذابیت بیشتری دارند و به دلیل اینکه رشته تحصیلی ام نقاشی است. این صحنه ها برایم خوشایند نیست و رنگ ها و طبیعت متنوع را دوست دارم و اصفهان به شرایط و فضایی که دوست دارم نزدیک است.
این کارگردان در ادامه بیان کرد: چند وقت پیش منتقدی فیلم من را دیده بود و در نقد خود به جدید بودن این فیلم هوایی در سینمای ایران اشاره کرد. من، اصغر فرهادی، سیاوش زرین آبادی و علی خودسیانی فارغ التحصیلان انجمن سینمای جوانان اصفهان هستیم. دوران ما دورانی بود که با «دونده» امیر نادری با عشق و خاطره «خانه دوست کجاست» سینما را شناختیم. از تپه های اطراف خانه مان بالا رفتیم و با قصعه های مجید کیومرث پوراحمد خاطراتی داریم و قطعاً تحت تأثیر این آثار که درخشان ترین آثار زمان ما بودند، قرار گرفتم و جالب است که بگوییم برخی منتقدان با این جمله به من انتقاد می کنند. که شما متعلق به دهه 60 هستید. وجود داشتن؛ در حالی که طبیعی است که من از ابتدای فیلمسازی تحت تأثیر این فیلمسازان بزرگ قرار گرفته ام و فکر می کنم کسانی که فیلم های پرمخاطب آن دوران مانند «دونده»، «خانه دوست کجاست؟»، «کیف» را دوست دارند. از برنج» و «قصه های مجید» احتمالاً آن را دوست خواهند داشت. آنها از دیدن این فیلم لذت خواهند برد.
وی افزود: چند وقت پیش یکی از تهیه کنندگان سینمای ایران که با او درباره ساخت فیلم صحبت می کردیم همین را به من گفت که فیلم های شما مربوط به دهه 60 است و بچه های امروز با دنیای آیفون آشنا شده اند. بازی های رایانه ای و غیره و دوم پاسخ داد که چرا باید این وضعیت را دنبال کنیم؟ از آنجایی که بچه های امروزی عاشق بن تن و بازی های رایانه ای هستند، می توانیم فیلم 7600 را به عنوان یک عتیقه ببینیم و می توانیم بافت ها و فضاهای قدیمی را که هنوز وجود دارد به بچه هایمان نشان دهیم. ما در فرهنگ خود به بزرگترها احترام می گذاریم و می توانیم همین ارزش ها را به کودکان یادآوری کنیم. من به این فکر نمی کنم که بچه ها و نوجوانان امروز چه چیزی را دوست دارند، اما دوست دارم فیلم های فیلمسازان بزرگ دهه 60 را زنده کنم.
باقری درباره اکران این فیلم گفت: چند شب پیش فیلم را با تماشاگران در سینما دیدم و خوشحال بودم که مردم در صحنه هایی که می خواستم در صحنه هایی که می خواستم غمگین و هیجان زده شوند. آنها در مورد فیلم هیجان زده شده و با آن ارتباط برقرار می کنند.” بودند، اما به هر حال فیلم من در کنار آثاری مانند «تگزاس 3» اکران شد و فروش این آثار به هیچ وجه قابل مقایسه با «7600» نیست، اما فکر می کنم این فیلم در ذهن مخاطبانش بماند.
این کارگردان تصریح کرد: متاسفانه در شهر خودم اصفهان مورد بی مهری قرار گرفته اما در شهرهای دیگر از جمله تهران شرایط بهتری وجود دارد. پکیج فیلم «سیمرغ» که کارگردانانش هم از دوستان من هستند، در اصفهان برای آنها نمایش داده می شود، اما برای من که این فیلم را در این استان ساختم و خودم اصفهانی هستم، چنین وضعیتی ندارم.
وی در پایان گفت: فیلم بعدی من «من مندی ایشم» نام دارد که در ژانر کودک نیز هست و به تازگی پروانه ساخت آن را گرفتم. من جزو اولین کسانی هستم که توانستم مجوز تولید استانی بگیرم. پیش از این ما فیلمسازان شهرستان ها با این مشکل مواجه بودیم که برای گرفتن پروانه ساخت باید به سراغ تهیه کنندگانی که بیشتر در تهران هستند می رفتیم و فقط برای گرفتن پروانه ساخت هزینه های زیادی از ما می گرفتند. شهری صادر شد و دیگر به تهران وابسته نیستیم و باید بگویم این یکی از اقدامات خوب دولت سیزدهم در حوزه سینما بود.
