سروش صحت حالا در سینما و تلویزیون کشورمان کارگردان خوش استایل به حساب می آید. کارگردانی که سعی کرده شکل روایی آثارش را به دنیای فانتزی و انتزاعی نزدیک کند و با شکستن کلیشه های معدود گروتسک های رایج، به سبکی جدید در سازمان روایت دست یافته که با استقبال مخاطبان مواجه شده است. تا کنون
به گزارش ایرنا، صحت در اولین تجربه های کارگردانی خود در تلویزیون مانند چارخونه، ساختمان پزشکان و پژمان به رگه های این انتزاع اکتسابی می رسد. این ویژگی ها در شمعدونی تقویت می شود و در سه گانه لیسانسه ها به ثبات مفهومی و بصری رسیده است و آن خط همچنان در 2 فیلم ساری و جاری این کارگردان ملموس است.
بعد از دنیای با من رقص، صبحانه با زرافه ها دومین تجربه واقعی سینمایی در چنین فضایی است. گروتسکی آرام و دراماتیک که برخلاف آثار اخیر کارگردان سعی می کند فضاهای بصری متفاوت تری را ببیند و لوکیشن های داخلی و خارجی بیشتری را تجربه کند. خلاقیت طبیعتی که در این فیلم به چشم می خورد نسبت به دو کار قبلی صحت یعنی با من برقص، جهان با من و چند بهار زندگی خواهم کرد از نوآوری پایینی برخوردار است و در واقع این است. در همان پارادایم تعریف شده است و تنها تفاوت را می توان به تعداد نسبتاً زیاد فضاها نسبت داد. فیلم نسبت داده شده است.
صبحانه با زرافه ها در چنین فضایی می تواند پایانی باشکوه برای این شکل از روایت در دنیای سینمای صحت باشد. تولیدات بعدی این کارگردان در چنین فضایی چندان برای مخاطب جذاب نخواهد بود و نمی چسبد. در این نوع روند بصری و روایی، در چند اثر اخیر، مطلوب کارگردان به خوبی تثبیت شد و آن ابتکار ذاتی به خورد مخاطب داده شد و اگر ادامه این روند با همین فرمول ادامه پیدا کند، نتیجه ای نخواهد داشت. سود زیادی برای کارگردان دارد. به ارمغان آورد مگر اینکه ذهن فانتزی دوست صحت و ایمان صفایی دست به خلاقیت های جالب دیگری بزند و در چنین مختصاتی پیش برود، این تحول مطلوبی است که عموماً در دنیای خاص یک فیلمساز مطرح می شود و نقطه ای برای بقا و نابودی می شود. یک فکر انحصاری
خاص بمان!
صبحانه با زرافه ها همانطور که در جشنواره فجر با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد، قطعا در اکران عمومی نیز بازخوردهای خوبی خواهد داشت. این بازخورد خوب و فروش طلایی سرابی است که در این برهه مهم از کارنامه سروش صحت بسیار تعیین کننده است و میزان بقای عمر کاری این کارگردان را رقم می زند. حیف است که چنین رویکرد بی نظیری در سینمای ایران به کلیشه ای بیفتد و آثار او مانند آثار برخی کارگردانان سریال هیچ اتفاق و روندی در سینما ایجاد نکند.
صبحانه با زرافه ها می تواند آخرین ساخته سروش صحت در روند موفقی باشد که در سال های اخیر از آن استفاده کرده است. تکرار این روند که در چندین فیلم و سریال به کار رفته، موفقیتی برای آقای کارگردان به همراه نخواهد داشت. بنابراین حساسیت های زیادی پیرامون اثر بعدی این کارگردان وجود خواهد داشت که چه دستاورد جدیدی به دنیای جدیدی که خلق کرده است اضافه خواهد کرد.
ما حق داریم از امروز برای این کارگردان مبتکر که این همه آثار جدید با قالب های بدیع خلق کرده، دلواپس باشیم و با نگرانی گام های بعدی او را تماشا کنیم. سینما، سینمای خانگی و تلویزیون، سروش صحت همیشه کارگردان خاص می خواهد.
