همچنین شواهد جدیدی در مورد شهر باستانی پمپئی که در سال 79 بعد از میلاد در اثر انفجار آتشفشانی سرنوشت آن را تحت تاثیر قرار داده و با داستان ها و شایعات فراوان به شهرت رسیده است، در حال فاش شدن است.
پمپئی به ویژه به دلیل حفظ ده ها جسد مشهور است، زیرا انفجار آتشفشان باعث شد که زیر لایه ضخیم خاکستر مدفون شود که در کمال تعجب بسیاری از اجساد ساکنان و ساختمان های این شهر باستانی حفظ شده است.
اما یک تجزیه و تحلیل جدید از DNA به جا مانده در آن اجساد حقایق شگفت انگیزی را در مورد هویت واقعی آنها آشکار کرده است.
شواهد جدید
تیمی از محققان گفتند که شواهد جدید در مورد اجساد دفن شده در پمپئی روایات مربوط به افرادی را که در آنجا زندگی می کردند روشن می کند و خرافات افسانه ای را که هزاران سال در مورد هویت آنها وجود داشته است، رد می کند.
نتایج یک مطالعه اخیر، باورهای غلط گذشته در مورد روابط بین ساکنان پمپئی را بررسی کرده و دیدگاه‌های جدیدی را در مورد بافت جمعیتی این شهر ساحلی روم باستان نشان داده است.
محققانی که این مطالعه را انجام دادند، DNA را از 14 گچ گچ از مجموع 86 نمونه ای که در حال حاضر بازسازی شده بودند استخراج کردند. با وجود شرایط آتشفشانی که باعث کشته شدن ساکنان پمپئی شد، هنوز هم می توان ردی از ژن های آنها را در استخوان هایی که از خود به جا گذاشتند، مشاهده کرد.
“رابطه ژنتیکی متفاوت”
تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که برخی از ساکنان پمپئی از نژادهای مختلف بودند و برخلاف آنچه قبلا تصور می شد، رابطه ژنتیکی متفاوتی بین آنها وجود دارد.
یک گروه خاص که تیم مورد بررسی قرار داد، بقایای یک بزرگسال با یک دستبند طلا و یک کودک در آغوش بود. پیش از آن تصور می شد که بقایای این اجساد متعلق به یک مادر و فرزند است، اما مشخص شد که این بقایای متعلق به یک مرد و یک کودک است.
آلیسا میتنیک از مؤسسه ماکس پلانک گفت: محققان همچنین به یک نظریه جدید شگفت‌انگیز دست یافتند: «این افراد ممکن است خدمتکار یا برده باشند، یا شاید کودکان کشته شده فرزندان خدمتکاران یا برده‌هایی بوده‌اند که در آن خانه زندگی می‌کردند». »
زمین شم
از نظر جمعیتی، تیم تحقیقاتی دریافت که پنج ساکن پمپئی از نظر ژنتیکی با ایتالیایی‌ها و اتروسک‌های معاصر در دوران امپراتوری مرتبط نبودند، بلکه با گروه‌هایی از شرق مدیترانه، شام، شمال آفریقا و به‌ویژه جمعیت یهودی شمال آفریقا مرتبط بودند.
پمپئی در قرن اول پس از میلاد بندر مهمی برای روم بود، بنابراین جای تعجب نیست که جامعه‌ای تحت تأثیر همه بخش‌های مدیترانه را در خود جای داده است، همانطور که نمونه‌های ژنتیکی افرادی که در این مطالعه وارد شده‌اند ثابت می‌کند.
این مطالعه همچنین نشان داد که تحقیقات ژنتیکی بر روی ساکنان پمپئی فرصتی برای اصلاح اشتباهات گذشته فراهم می کند. تیم تحقیقاتی در این رابطه نوشت که «ممکن است استفاده از قالب ها به عنوان وسیله ای برای روایت داستان منجر به دستکاری موقعیت ها و تعیین موقعیت نسبی آنها توسط مرمتگران در گذشته شده باشد».
از سوی دیگر، تحقیقات و بازسازی های قبلی در پمپئی ممکن است حقیقت اصلی را در مورد ارتباط افراد در زمان مرگ آنها تحریف کرده باشد.
تصحیح روایات
با توجه به اینکه ژنوم ها دروغ نمی گویند، بنابراین به متخصصان معاصر این فرصت داده می شود تا روایت هایی را که ممکن است از تلاش های قبلی برای اغراق در لحظات پایانی ساکنان پمپئی به روش های خاصی ناشی شده باشد، تجدید نظر کنند.
باید گفت که شهر پمپئی یکی از ترسناک ترین و شگفت انگیزترین نمونه های باستانی است که نشان می دهد چگونه یک فاجعه می تواند دروازه ای برای شناخت و کشف گذشته باشد.
با ادامه آزمایشات ژنتیکی بر روی بقایای پمپئی و حفاری ها در بسیاری از نقاط شهر که هنوز مدفون هستند، دانشمندان بدون شک جزئیات بیشتری را در مورد شهر پوشیده از خاکستر ناشی از فوران آتشفشانی کشف خواهند کرد.
