پزشکیان زیر قولش زد/ گرانی خودرو خلف وعده بود؟

پزشکیان زیر قولش زد/ گرانی خودرو خلف وعده بود؟

به گزارش اختاز نیوز، روزنامه هم میهن نوشت: در این بین ویدئویی از صحبت های مسعود مزیکیان در فضای مجازی دست به دست می شود. آنها با این اقدام زمان استقرار دولت را در تضاد نشان می دهند.

اما آیا آن حرف ها و این رفتار با هم در تضاد هستند؟ آیا دکتری که قول داد به مردم دروغ نگوید حالا که در جایگاه ریاست دولت نشسته است برخلاف وعده خود عمل کرده است؟

به نظر می رسد نوع نگاه به مسئله تا حدودی اشتباه است. طبیعتاً هر شهروندی از افزایش قیمت هر کالایی به ویژه کالاهایی مانند بنزین، خودرو و کالاهای اساسی ناراحت است. علاوه بر این در قیمت گذاری دستوری و دولتی به ویژه در مورد خودرو نوعی اشتراک رانت وجود دارد و کسانی که از چنین تصمیمی مطلع هستند می توانند از این رانت بهره ببرند و یک شبه سود بالایی هم در سطح خرید محصول کسب کنند. خود و همچنین در سطح خرید سهام شرکت. .

این مشکل و وضعیتی است که تقریباً در هر دولتی وجود دارد و تا زمانی که سیاست دستوری قیمت گذاری کالاها به ویژه خودروهای داخلی ادامه داشته باشد، رانت های ناشی از آن نیز ادامه خواهد داشت.

بدیهی است که هر چه نرخ تورم بیشتر باشد و فاصله قیمت گذاری دستوری و کارخانه ای با قیمت بازار بیشتر باشد و همچنین به دلیل کمبود سرمایه و تکنولوژی، میزان تولید محصول کمتر باشد، این رانت افزایش می یابد. رقابت شدیدتری بین نیروهای ذی‌نفع برای بهره‌مندی از این رانت شکل می‌گیرد و از آنجا آسیب آن به کل جامعه و مصرف‌کنندگان نهایی و عادی افزایش می‌یابد.

بنابراین افزایش نرخ کارخانه ای خودرو امری اجتناب ناپذیر برای حفظ موجودیت صنایع داخلی در شرایط تورمی مستمر است که مانند هر کالا و کالای دیگری دیر یا زود بر قیمت خودرو تحمیل می شود و اگر روزی این نرخ افزایش یابد. به تعویق افتاده است، عموماً به دلیل یک امر سیاسی مانند انتخابات، شورش و غیره است که سیاستمدار را (که عملاً وضعیت خود را به قیمت‌گیر تقلیل داده است) به تأخیر می‌اندازد و کسب منابع اقتصادی را برای اهداف سیاسی به تعویق می‌اندازد. برای مدتی

اما زمانی که این قیمت گذاری اجباری در کشور ادامه پیدا می کند، افزایش موقت قیمت در کشور به عنوان مسکن و همچنین منبع اجاره عمل می کند و تنها بیماری این صنعت ورشکسته را مزمن می کند.

صنعتی که مانند بسیاری از صنایع دیگر به ویژه در دولت های اصولگرا به محلی برای جذب عمده و به کارگیری نیروهای مازاد عموماً در بخش های اداری و خدماتی تبدیل شده است که به نوبه خود بر عدم تعادل ترازهای مالی و کندی و کندی می افزاید. سنگینی بدنه صنعت اما در اینجا نیز سیاست بر صنعت و منطق اقتصاد ارجحیت دارد و ضرورت حمایت یا نگرانی از نارضایتی کارگران و غیره مانع از پیشبرد سیاست های تعدیل و افزایش بهره وری می شود و در واقع میلیون ها مصرف کننده به خاطر آن متضرر می شوند. چند هزار یا ده ها هزار نفر. آنها باید بیشتر بپردازند.

علاوه بر این عوامل، دولت به بهانه حمایت از صنعت داخلی از آزادسازی تعرفه واردات خودرو خودداری می کند. در واقع سخنان پزشکان مبنی بر فروش خودروهای خارجی به چند برابر قیمت جهانی، انتقادی بود به این سیاست تعرفه ای که از یک سو وضعیت شبه انحصاری را برای تولیدکنندگان داخلی ایجاد می کند و به آنها اجازه می دهد محصولات خود را به فروش برسانند. با نازلترین کیفیت و قیمت بالا و در کنار انواع رانت و… و از طرفی خودروهای خارجی نیز با قیمت های نجومی در اختیار اقلیتی قرار می گیرد که احتمالاً ذینفع مستقیم و غیرمستقیم اقتصاد دستوری، انحصار، تعرفه و… هستند.

بنابراین اگر قرار است انتقادی به دولت پزشکی وارد شود، به جای افزایش 30 درصدی قیمت کارخانه ای خودروها، باید این انتقاد را به ادامه سیاست های قبلی در حوزه قیمت گذاری دستوری و تعرفه های دستوری معطوف کرد.

وظیفه دولت این است که صنعت خودرو و به طور کلی صنعت و اقتصاد کشور را از دام این دو دستور رها کند و در کنار آزادسازی واردات، آزادسازی قیمت های داخلی را ترویج دهد و در عین حال دست مديران را نگه دارد، جاي اصلاحات جدي در ساختار خودروسازي داخلي از نظر فناوري، بهره‌وري، نيروي انساني و … را باز بگذاريم تا شرايط رقابتي در اين زمينه شكل بگيرد.

رقابت صنعتی با آزادسازی و خروج دولت از مسیر واقعی بازار و عرضه و تقاضا حاصل می‌شود، نه با دستور قیمت‌گذاری و تعرفه و سپس ادعای رقابت با تشکیل سازوکارهایی مانند شورای رقابت که خود ابعاد و پیچیدگی را افزایش می‌دهد. مشکل و ایجاد اجاره های جدید. . اما در کنار این دو رهایی، آنچه مهمتر است و اولویت و فوریت بیشتری دارد; رهایی کل کشور از تحریم ها و تهدیدهای خارجی.

تا زمانی که کشور در چنگال تحریم ها و در چنگال تهدیدهای روزمره است، طبیعتا ثبات اقتصادی و رشد و کاهش تورم چیزی جز شعار و وعده و رویاهای سیاسی نیست. شعارها و وعده هایی که البته برای مردم آب ندارد اما برای اختلاس کنندگان و رانت خواران نان پربار دارند.

نمی شود فلان روزنامه همیشه مدعی شود که همیشه از سیاست خارجی رادیکال و تنش زا دفاع می کند و روزی به دولت، رئیس جمهور و دیپلمات های ارشد کشور حمله می کند چرا که کوچکترین قدمی برای گفت و گو با یک کشور برداشته شده است. مسئول آمریکایی و اروپایی و فردای آن روز باید از گرانی خودرو گریه و گلایه کند و این بار دولت را به این بهانه بکوبد.

تا زمانی که کشور در داخل گروگان چنین افکاری است که مانع رفع تحریم ها و تهدیدات خارجی می شود، صحبت از توسعه صنعتی و کاهش تورم بیهوده و بیهوده است.

پزشکان باید صداقت خود را با سه آزادسازی قیمت گذاری و تعرفه در حوزه اقتصاد و رهایی کشور از تحریم و تهدید در سیاست خارجی نشان دهند. صداقت اصلی را می توان در اینجا آزمایش کرد. نه در ویدیوهای مجازی روزهای تبلیغات و مقایسه آن با امروز.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیشنهادات سردبیر:

تبلیغات متنی